Γραπτή απάντηση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου κ. Πρόδρομου Προδρόμου στο ΑΚΕΛ για το Κυπριακό
Πρέπει να υπογραμμίσουμε αυτό που είναι ξεκάθαρο στην επιστολή που απηύθυνε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον Γ.Γ. των Η.Ε. κ. Αντόνιο Γκουτέρες, στις 14 Ιουνίου 2019.
Όπως επί λέξει αναφέρει ο Πρόεδρος στην επιστολή του «Έχω κατ’ επανάληψη καταθέσει τη δέσμευσή μου στη διαδικασία και για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων το συντομότερο δυνατό, από το σημείο που αυτές διακόπηκαν στη Διάσκεψη του Κραν Μοντανά».
Αντίθετα από ισχυρισμούς που ανακριβώς προβάλλονται, δεν θέτει κανένα όρο ούτε και εξαρτά τη συνέχεια από καμία προϋπόθεση, παρά μόνο ενημερώνει τον Γ.Γ. ότι θέση μας παραμένει η επανέναρξη της διαπραγμάτευσης, το συντομότερο δυνατό, από εκεί όπου αυτή διακόπηκε. Νοουμένου, βεβαίως, ότι θα τερματισθούν οι παράνομες επεμβάσεις της Τουρκίας στην Α.Ο.Ζ. της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως είναι και η θέση του Εθνικού Συμβουλίου.
Σε αυτό στοχεύει η επιστολή, όπως και όλες οι άλλες ενέργειες του Προέδρου, δηλαδή στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από εκεί όπου είχαν διακοπεί λόγω της τουρκικής αδιαλλαξίας.
Επιπρόσθετα, ο Πρόεδρος αποφασιστικά γράφει στον Γ.Γ. ότι «δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές από την προσπάθεια για ειρηνική διευθέτηση των διαφορών και πιστεύω ότι αυτό το μήνυμα είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ».
Όπως μπορεί να διαπιστώσει ο κάθε αναγνώστης της επιστολής, ο Πρόεδρος δεν θέτει ούτε όρους ούτε προϋποθέσεις. Και δεν έχει λόγο ο Πρόεδρος που οδήγησε τη διαπραγμάτευση το 2017 τόσο κοντά σε μια στρατηγική συμφωνία, για την τελική επίλυση, να θέσει άλλους όρους ή προϋποθέσεις, τη στιγμή μάλιστα που από τον Ιούλιο του 2017 είναι η Τουρκία που προσπαθεί να κωλυσιεργήσει αποτρέποντας την επανέναρξη, διατείνεται ότι οι διαπραγματεύσεις δεν μπορούν να επαναρχίσουν από το ίδιο σημείο, προσπαθεί να διαστρέψει το Πλαίσιο Γκουτέρες κ.ο.κ.
Με την ευκαιρία της επιστολής, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αναφέρεται σε προσπάθειες που κατέβαλε όλο αυτό το διάστημα σχετικά με ζητήματα διαδικασίας και με στόχο να καταλήξουμε, σύμφωνα με την προτροπή του Γ.Γ., σε «Όρους Αναφοράς». Ότι δηλαδή πρότεινε στην κα Λουτ μια συνάντηση της από κοινού με τον ίδιο και τον Τουρκοκύπριο ηγέτη για να συζητήσουν πώς μπορεί να ξεπεραστούν οι δυσκολίες. Ότι, ακόμα, αποδέχτηκε εισήγηση της κας Λουτ για μια άτυπη διαδικαστική συνάντηση με τη σύνθεση του Κραν Μοντανά, προκειμένου να συμφωνηθεί η συνέχιση της διαδικασίας, την οποία όμως η Τουρκία απέρριψε ενιστάμενη για τη συμμετοχή της Ε.Ε. και ότι, υπενθυμίζοντας και εκείνο που ανέφερε δια ζώσης σε συνάντησή τους στο Πεκίνο τον Μάιο, είναι έτοιμος, αν το κρίνει ο Γ.Γ. για συνάντηση των δύο ηγετών με τον ίδιο προκειμένου να αποφασιστεί η συνέχιση της διαδικασίας.
Ταυτόχρονα, δηλώνοντας έτοιμος να εξετάσει όποιες άλλες εποικοδομητικές και καινοτόμες ιδέες θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν την υπέρβαση του αδιεξόδου, ο Πρόεδρος υπενθύμισε ιδέες που κατέθεσε ο ίδιος προκειμένου να αντιμετωπιστεί η μεγάλη δυσκολία με την υπαναχώρηση της τουρκοκυπριακής πλευράς από προηγούμενη σύγκλιση στα θέματα άσκησης της διακυβέρνησης και η νέα αξίωση για οριζόντια, σε όλες τις αποφάσεις του κράτους, ανάγκη «μιας θετικής τουρκοκυπριακής ψήφου» που δημιουργεί εμπλοκή και δυσλειτουργία της ομοσπονδιακής πολιτείας.
Το ΑΚΕΛ σήμερα επικρίνει τον Πρόεδρο διότι, όπως ισχυρίζεται, «η εμμονή του να συρρικνώσει τη μια θετική ψήφο στο Υπουργικό Συμβούλιο, αναιρεί τη σχετική σύγκλιση που έχει επιτευχθεί».
Είναι εντυπωσιακό το ότι προτιμώντας αυτό τον ανακριβή ισχυρισμό, δεν λένε ούτε λέξη για το ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά από τη Διάσκεψη της Γενεύης και εντεύθεν εγκατέλειψε τη σύγκλιση που υπήρχε, αξιώνοντας πλέον οριζόντια εφαρμογή της «θετικής ψήφου».
Έχοντας σε όλο αυτό το διάστημα να αντιμετωπίσουμε την δεδηλωμένη απροθυμία ή και καθαρή άρνηση της Τουρκίας για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, την επίκληση διαδικαστικών προφάσεων (όπως η ανάγκη παρέλευσης των Ευρωεκλογών ή και του Brexit ακόμα), την καθαρή ακόμα άρνηση του πλαισίου λύσης των Η.Ε. με αναφορές σε «άλλα μοντέλα» και εσχάτως τις επιλογές έντασης με την παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ και τις συνεχείς προκλήσεις και απειλές που οδήγησαν στην πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά ακόμα και την άρνηση του Τουρκοκύπριου ηγέτη έστω και για άτυπη προπαρασκευαστική συνάντηση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έπαψε στιγμή να απευθύνεται είτε στα ίδια τα Η.Ε. είτε σε άλλα κέντρα αποφάσεων που μπορεί να επηρεάσουν, επιζητώντας την επανέναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων, με αξιοποίηση του πλαισίου Γκουτέρες, το οποίο θεωρήθηκε επίτευγμα της δικής μας πλευράς εφόσον επιλαμβάνεται για πρώτη φορά των νευραλγικών ζητημάτων ασφάλειας, με κατάργηση των εγγυήσεων, αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων κ.ά., προκειμένου να καταλήξουμε σε μια βιώσιμη και λειτουργική συμφωνία για λύση.
Εκτός του ότι είναι ανακριβές και άδικο να αναφέρεται ότι όλες αυτές οι ακατάπαυστες ενέργειές του είτε συντηρούν το αδιέξοδο είτε συμβάλλουν στις προσπάθειες της Τουρκίας, είναι οπωσδήποτε και επιζήμιο για την ίδια την προσπάθεια λύσης να δίνεται, μέσα από μια στενή λογική αντιπολίτευσης, η εντύπωση ότι η ελληνική κυπριακή πλευρά είναι δήθεν συνυπεύθυνη για τα όσα μεθοδεύουν η Άγκυρα και το κατοχικό καθεστώς.