Ανοικτά καταστήματα και τις 52 Κυριακές του χρόνου απαιτούν οι δανειστές, προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις μικρομεσαίων και εμποροϋπάλληλων. Μόλις τρεις μήνες μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικράτειας που έκρινε αντισυνταγματική την υπουργική απόφαση για την πιλοτική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων όλες τις Κυριακές σε δέκα περιοχές της χώρας, οι θεσμοί ανοίγουν και πάλι το θέμα. Παράλληλα, βεβαίως, εμμένουν στην κατάργηση του υπουργικού βέτο για τις ομαδικές απολύσεις και μεταθέτουν την επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων για το φθινόπωρο του 2018, μετά τη λήξη του 3ου Μνημονίου, χωρίς όμως να υπάρχει σχετική ρητή αναφορά στο αναθεωρημένο μνημονιακό κείμενο.
Στο προσχέδιο τεχνικής συμφωνίας, βάσει του οποίου ξεκίνησαν εκ νέου χθες οι διαπραγματεύσεις κυβέρνησης-δανειστών, οι πιστωτές απαιτούν αλλαγή του ισχύοντος καθεστώτος και κατάργηση των περιορισμών στη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές για το σύνολο της χώρας. Ζητούν, δηλαδή, να αλλάξει ο νόμος 4177/2013, που προβλέπει τη λειτουργία όλων των καταστημάτων σε όλη τη χώρα 8 Κυριακές τον χρόνο και τη δυνατότητα λειτουργίας μικρότερων καταστημάτων, που δεν ανήκουν σε αλυσίδες, περισσότερες Κυριακές, με απόφαση του οικείου αντιπεριφερειάρχη.
Σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος επισημαίνει ότι η πλήρης κατάργηση των περιορισμών στη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, είτε αυτοί αφορούν στο μέγεθος του καταστήματος είτε στις περιοχές όπου δραστηριοποιούνται, θα σημάνει εξόντωση του κλάδου, περισσότερα λουκέτα, περισσότερη ανεργία, περισσότερους μισθούς πείνας στις μεγάλες επιχειρήσεις και τις πολυεθνικές.
Το προσχέδιο τεχνικής συμφωνίας για τη δεύτερη αξιολόγηση προβλέπει ακόμα, όπως αναμενόταν, ότι μέχρι το τέλος του 3ου Μνημονίου, τον Αύγουστο του 2018, δεν θα αλλάξει τίποτα στο ισχύον καθεστώς για τις κλαδικές συμβάσεις. Ετσι, δεν θα επανέλθει η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων, ώστε να ισχύουν και σε επιχειρήσεις οι οποίες δεν τις υπογράφουν, ούτε θα αποκασταθεί η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης, που προβλέπει ότι η κλαδική σύμβαση υπερισχύει της επιχειρησιακής, αν η πρώτη έχει καλύτερους όρους για τον εργαζόμενο. Το πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι ότι από το υπάρχον κείμενο απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στο καθεστώς που θα ισχύσει μετά την εκπνοή του τρέχοντος προγράμματος το καλοκαίρι του 2018. Επιπλέον, καταργείται το δικαίωμα βέτο του υπουργείου Εργασίας στις ομαδικές απολύσεις και η όλη διαδικασία εποπτεύεται από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας, χωρίς ωστόσο να αυξηθεί το υφιστάμενο όριο απολύσεων.