Μια νέα επαναστατική θεραπεία επανεκπαιδεύει το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος για την καταπολέμηση του καρκίνου.
Η θεραπεία έχει προκαλέσει ενθουσιασμό, καθώς πέτυχε να οδηγήσει σε ύφεση τη νόσο στο 90% των ασθενών.
Τα λευκά αιμοσφαίρια ελήφθησαν από ασθενείς με λευχαιμία, τροποποιήθηκαν στο εργαστήριο και στη συνέχεια επανατοποθετήθηκαν. Ωστόσο, τα δεδομένα δεν δημοσιεύτηκαν, ενώ δύο ασθενείς πέθαναν από ακραία ανοσολογική απόκριση.
Οι εμπειρογνώμονες είπαν ότι η δοκιμή ήταν συναρπαστική, αλλά εξακολουθεί να είναι ένα «μωρουδίστικο βήμα».
Η είδηση δημοσιοποιήθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ενωσης για την Πρόοδο της επιστήμης, στην Ουάσινγκτον. Ο επικεφαλής επιστήμονας, καθηγητής Stanley Riddell από το Κέντρο Έρευνας Καρκίνου Fred Hutchinson στο Σιάτλ, επισήμανε ότι όλες οι άλλες θεραπείες είχαν αποτύχει σε αυτούς τους ασθενείς και είχαν μόνο δύο έως πέντε μήνες ζωής.
«Τα πρώιμα δεδομένα που έχουμε είναι άνευ προηγουμένου», είπε χαρακτηριστικά.
«Επανεκπαίδευση»
Κατά τη δοκιμή, κύτταρα από το ανοσοποιητικό σύστημα που ονομάζονται Τ-λεμφοκύτταρα ή κύτταρα-δολοφόνοι, ελήφθησαν από δεκάδες ασθενείς. Πρόκειται για κύτταρα που συνήθως λειτουργούν σαν «βόμβες» για την καταστροφή μολυσμένων ιστών.
Οι ερευνητές τροποποίησαν γενετικώς τα Τ-λεμφοκύτταρα για να κατασκευάσουν έναν νέο μηχανισμό στόχευσης για την οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία.
«Ουσιαστικά αυτό που κάνει αυτή η διαδικασία είναι ότι επαναπρογραμματίζει γενετικά τα Τ-λεμφοκύτταρα για να αναζητήσουν, να αναγνωρίσουν και να καταστρέψουν τα καρκινικά κύτταρα του ασθενούς», επισήμανε ο καθηγητής Riddell.
Οι ασθενείς βρίσκονταν πραγματικά κοντά στο τέλος, από την άποψη ότι είχαν στερέψει οι θεραπευτικές επιλογές, όμως ακόμα και αυτή η απλή δόση της συγκεκριμένης θεραπείας οδήγησε περισσότερο από το 90% των ασθενών αυτών σε πλήρη ύφεση και πλέον δεν μπορεί να ανιχνεύσει κανείς οποιοδήποτε από τα κύτταρα λευχαιμίας στον οργανισμό τους.
Ωστόσο, κάποιοι εμπειρογνώμονες ισχυρίζονται πως είναι ακόμα στο σκοτάδι, καθώς τα δεδομένα της μελέτης δεν είναι διαθέσιμα. Παράλληλα, επτά από τους ασθενείς ανέπτυξαν παρενέργειες, όπως πυρετό, υπόταση, νευροτοξικότητα, ενώ δύο άλλοι πέθαναν.
Επιπρόσθετα, ενώ οι αποδόσεις αυτές είναι αποδεκτές, αν αντιμετωπίζει κανείς καρκίνο τελικού σταδίου, οι παρενέργειες είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ ό,τι στις συμβατικές θεραπείες λευχαιμίας, όπως η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία, που λειτουργούν με την πλειοψηφία των ασθενών.
Υπάρχει, επίσης, μεγάλη διαφορά σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη προσέγγιση, μεταξύ του καρκίνου του αίματος, όπως είναι η λευχαιμία και τους «στερεούς» όγκους, όπως είναι για παράδειγμα ο καρκίνος του μαστού.
Αυτή, άλλωστε, είναι και η πραγματική πρόκληση, το πώς δηλαδή θα ανταποκριθεί η συγκεκριμένη θεραπεία στους στερεούς καρκίνους.
Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, δεν πάει να είναι μια συναρπαστική στιγμή, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κύριο όπλο κατά του καρκίνου.