Λίγες ώρες έμειναν, για ένα ακόμη τέλος του κόσμου… Το θέμα έχει κατακλύσει τα Μ.Μ.Ε και συζητιέται παντού, με άλλους να γελούν και άλλους να φοβούνται.
Το 183’ο τέλος του κόσμου, φαίνεται πως είναι η 21/12/12, όπως υποστηρίζει ο ιστορικός Λιουκ Μερί στην Le Monde . Μια ιστορία που επαναλαμβάνεται, από τα βιβλικά ακόμη χρόνια, αν θυμηθούμε και την περίφημη Κιβωτό του Νώε!!! Αλλά ας μην ξεχνάμε και
ις δοξασίες που υπήρξαν το 2000, στο λεγόμενο millennium όταν και πάλι μια ημερομηνία είχε σταθεί ως αφορμή ενός παγκόσμιου παροξυσμού και μιας αλυσίδας παράνοιας, η οποία οδήγησε ακόμη και σε ομαδικές αυτοκτονίες. Τότε, η αλλαγή χιλιετίας τρόμαζε τον κόσμο και θεωρήθηκε ως μια κοσμογονική αλλαγή.
Σήμερα και πάλι ο συνδυασμός κάποιων αριθμών μιας ημερομηνίας, που φαντάζει ταιριαστή για ένα μεγάλο τέλος, έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης και όχι μόνο!Αφορμή για το 183ο τέλος στις 21/12/12 είναι, το πασίγνωστο πλέον, ημερολόγιο των Μάγιας , το οποίο σταματά σε αυτήν την ημερομηνία. Κάπως έτσι γεννήθηκε η παραφιλολογία και η συνωμοσιολογία περί τέλους του κόσμου.
Η κοινωνία διχασμένη για το θέμα, αν μπορούμε να το αποκαλέσουμε υπαρκτό θέμα, καθώς από την μία υπάρχουν αυτοί που θεωρούν φαιδρή την όλη υπόθεση, ενώ παράλληλα κάποιοι σπεύδουν να χρυσοπληρώσουν τα καταφύγια σωτηρίας !!
Το φαινόμενο, όπως ήδη αναφέρθηκε, δεν είναι πρωτοφανέρωτο. Όμως τί οδηγεί την ανθρωπότητα, στο να πιστεύει επανειλημμένος σε τέτοιου είδους μοιρολατρικές αντιλήψεις;
Προφανώς, πρόκειται για μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου, η οποία του επιτάσσει την επιδίωξη της επιβίωσης και της αυτοσυντήρησης, σύμφωνα και με την επιστήμη της Βιολογίας. Η ανάγκη λοιπόν, για επιβίωση και για διαιώνιση του είδους κάνει τον άνθρωπο να απεύχεται και να “τρέμει” στην ιδέα ενός τέλους.
Έτσι, πέφτει συχνά θύμα των εκάστοτε καταστροφολόγων, οι οποίοι επιδιώκουν να πουλήσουν όσο το δυνατόν καλύτερα το προϊόν της καταστροφολογικής τους σκέψης. Είναι γνωστό, πως οι φερόμενες ως σωτήριες περιοχές για την 21-12-12, έχουν ήδη πλουτίσει, καθώς όσοι είναι πεπεισμένοι για το τέλος, ψάχνουν να βρούν μια σανίδα σωτηρίας από αυτόν τον νέο “κατακλυσμό”.
Επίσης, είναι και ένα πολύ αγαπημένο θέμα του κινηματογράφου, με πιο πρόσφατή την εμπορική επιτυχία του 2012, κάτι που με την σειρά του δείχνει τον βαθμό στον οποίο, τέτοιου είδους θέματα, προσελκύουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.
Είναι έμφυτο στον άνθρωπο, να πιστεύει, λόγω της θνητότητάς του, σε ένα επικείμενο τέλος και να προσπαθεί με όποιον τρόπο μπορεί να ανακαλύψει το χρονικό ορίζοντα που του απομένει. Αυτό ισχύει τόσο για τον κόσμο γενικότερα, όσο και για το κάθε άτομο μεμονωμένο, αν αναλογιστούμε και την λαγνεία που υπάρχει προς τους διάφορους μελλοντολόγους. Το μυστήριο της ζωής απασχολεί την ανθρωπότητα αιώνες τώρα και είναι κάτι που δεν θα πάψει να τον απασχολεί. Όμως πρέπει αν έχουμε ένα οξυμένο πνεύμα, ώστε να αντιμετωπίζουμε τα διάφορα ερεθίσματα και να μην πέφτουμε θύματα επιτήδειων.
Ας αδράξουμε την μέρα, όπως αναφέρει και το γνωστό ρητό carpe diem, του λατίνου ποιητή Οράτιου, χωρίς να ελλοχεύει μέσα μας αυτός ο φόβος, του όποιου τέλους.