Ο Δημοκρατικός Συναγερμός σε γραπτη ανακοίνωση του απαντά στις αντιδράσεις ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ μετά την εξαγγελία του Προέδρου Αναστασιάδη, τονίζοντας ότι, ανάμεσα στις δυο άκρως αντίθετες προσεγγίσεις, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης συνεχίζει με πολιτική του μέτρου και της εθνικής ευθύνης στο Κυπριακό
1. Αντέδρασε σήμερα το ΑΚΕΛ στην εξαγγελία της υποψηφιότητας για επανεκλογή του Προέδρου Αναστασιάδη. Κατηγορούν τον Πρόεδρο για «κακή διαπραγμάτευση».
Δεν μας έχει όμως ακόμα εξηγήσει το ΑΚΕΛ πώς είναι δυνατό αυτό που οι ίδιοι τώρα κρίνουν ως «κακή διαπραγμάτευση» να έχει οδηγήσει σε αυτό που η ελληνική κυβέρνηση αξιολογεί ως «μεγάλη εθνική επιτυχία της Κύπρου».
Ούτε μας έχει εξηγήσει το ΑΚΕΛ πώς μπορεί να θεωρεί «κακή διαπραγμάτευση» τις προσπάθειες του Προέδρου Αναστασιάδη που οδήγησε τα πράγματα στη Διάσκεψη των Η.Ε. για την Κύπρο με αντικείμενο την ασφάλεια της Κύπρου και όλων των Κυπρίων και φέρνοντας το Κυπριακό, όπως το ίδιο το ΑΚΕΛ εκτιμούσε, στο «πιο προχωρημένο σημείο».
Όπως δεν μας έχουν εξηγήσει αν είναι μια «κακή διαπραγμάτευση» αυτή που έχει δημιουργήσει ως κεκτημένο για τη συνέχεια την παραδοχή του γ.γ. των Η.Ε. ότι το σύστημα εγγυήσεων-παρεμβάσεων είναι «μη βιώσιμο».
Εκτός αν το ΑΚΕΛ θεωρεί ως «κακή διαπραγμάτευση» το ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν συναίνεσε και δεν έκλεισε συμφωνία με την Τουρκία να επιμένει ότι και θέλει εγγυήσεις και θα ασκούσε δικαίωμα επέμβασης και να αξιώνει ακόμα και τουρκική στρατιωτική βάση στην Κύπρο μετά τη λύση…
2. Αντέδρασε, βέβαια και το ΔΗΚΟ. Παραμένουν συνεπείς προς την πολιτική και τη φιλοσοφία του υποψηφίου κ.Νικόλα Παπαδόπουλου ο οποίος σε κάθε στιγμή της διαπραγμάτευσης, εδώ και τρία χρόνια, ήταν συνεχής άρνηση και πρότεινε διαρκώς να αποφύγουμε τις συνομιλίες γιατί έβλεπε παντού κινδύνους. Κατακρίνουν τον Πρόεδρο και του καταλογίζουν «εγκληματικές υποχωρήσεις».
Να υποθέσουμε πως το ΔΗΚΟ θεωρεί «υποχώρηση» το ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έφερε απέναντί του την Τουρκία, να συνομιλεί με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας για κατάργηση των εγγυήσεων και για την ασφάλεια των Κυπρίων;
Να καταλάβουμε ότι το ΔΗΚΟ θεωρεί «υποχώρηση» το ότι ο Πρόεδρος, σε στενή συνεργασία και άρρηκτη ενότητα με την Ελλάδα, διεκδίκησε μέχρι τέλους μια αποδεκτή συμφωνία;
Να υποθέσουμε ότι το ΔΗΚΟ πιστεύει ότι ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας χαρακτηρίζει «μεγάλη εθνική επιτυχία» εκείνο που οι ίδιοι θεωρούν «εγκληματικές υποχωρήσεις»; Το συμπέρασμα θα ήταν τότε ότι όχι διάσταση, αλλά χάσμα υπάρχει ανάμεσα στον Νικόλα Παπαδόπουλο και την Ελλάδα.
Να σκεφτούμε ότι για το ΔΗΚΟ είναι «εγκληματική υποχώρηση» όταν έχουμε φτάσει στο σημείο τα Ηνωμένα Έθνη για πρώτη φορά να αναφέρονται στην ανάγκη η Κύπρος με τη λύση να είναι ένα «κανονικό κράτος», δηλαδή χωρίς εγγυήσεις-παρεμβάσεις και κατοχικά στρατεύματα;