Ούτε θετική εξέλιξη, ούτε καν είδηση μπορεί ή πρέπει να αποτελέσει η ανακοίνωση της Τράπεζας Κύπρου περί αναβολής των νέων αυξημένων τελών ενδοτραπεζικών πράξεων.
Το «θέατρο» του Διευθύνοντος Συμβούλου της Τράπεζας Κύπρου Πανίκου Νικολάου, μετά από την περιλάλητη συνάντηση του με τον Πρόεδρο του Δημοκρατικού Συναγερμού Αβέρωφ Νεοφύτου, είναι το «κουτόχορτο για όσους αδαής πιστεύουν τα θέατρα που στήνονται για να ξεπλυθούν τα ανάλγητα πρόσωπα τόσο του Κυβερνώντος κόμματος – που στήριξε μέχρι ρανίδας τη λιτότητα και τη βουλιμία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων – αλλά και της ίδιας της Τράπεζας που απεκάλυψε εαυτόν και απέδειξε ότι γραμμένο έχει τον απλό πολίτη».
Ερωτήματα χωρίς απάντηση…
Μην έχει κανείς αμφιβολία, όχι τόσο από το περιεχόμενο της ανακοίνωσης της τράπεζας, αλλά κυρίως από τον χαρακτήρα της δράσης της, ότι πρόκειται για πρόσκαιρη ανακωχή για να οικοδομηθεί ένα καλό καμουφλάρισμα επιβολής τους σε μερικούς μήνες.
Και όσοι δεν κατάφεραν να διαβάσουν πίσω από τις γραμμές, καλό είναι να ξέρουν ότι τα τραπεζικά ιδρύματα ή καλύτερα οι ηγεσίες αυτών ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ότι ο απλός πολίτης, ο συνταξιούχος και ο μεροκαματιάρης ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ASSET ΑΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Η αλήθεια πίσω από τις δήθεν κινήσεις στροφής στην ηλεκτρονική τραπεζική γίνονται γιατί μετά τις εκποιήσεις εξπρές που προωθούν θέλουν να μην έχουν «σούρτα – φέρτα» με όσους διαχειρίζονται απλά ένα μισθό, αλλά με αυτούς που κάνουν τη ζωή τους ευτυχισμένη. Τους έχοντες και κατέχοντες, τους μεγαλοκαταθέτες που δεν έχουν ΜΕΔ και κόκκινες χρηματοδοτήσεις, από τους οποίους έχουν μόνο λαμβάνειν και όχι δίνει.
Που πήγαν οι υποσχέσεις….
Η δράση έχει αντίδραση. Και σε αυτή την περίπτωση η αντίδραση της κοινωνίας οδήγησε σε πρόσκαιρες πάντα δεύτερες σκέψεις. Το ερώτημα που παραμένει να αιωρείται είναι πόσο μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τους οργανισμούς αυτούς που δεν χάνουν ευκαιρία να κλέβουν νόμιμα και απλά αναστέλλουν αντί να ακυρώνουν. Αλήθεια ποιος και πως θα κρίνει ότι είναι έτοιμη η κοινωνία για ψηφιακή στροφή, κατά τα λεχθέντα του Διευθύνοντος Συμβούλου; Κανείς.
Και εδώ είναι που πρέπει ο Αβέρωφ Νεοφύτου να απαντήσει. Αλήθεια αυτό έγινε γιατί φοβήθηκαν τη δύναμη του νομοθέτη, όπως με στόμφο διακήρυσσε από την μέρα αποκάλυψης του τραπεζικού μηνύματος για νέες χρεώσεις; Η για άλλη μια φορά αποσιωπούμε το θέμα και μας έρχεται μετά κεραμίδα στο κεφάλι.
Δεν φτάνει μια φορά να κάνεις ότι ασχολείσαι με τον μεροκαματιάρη και τον συνταξιούχο κ. Αβέρωφ. Αυτό είναι στάση ζωής που δεν ελαύνεται από το πόσο μικρό είναι το χρονικό διάστημα μέχρι τις επόμενες κάλπες.
Κατάλαβες; Είμαστε βέβαιοι…