Οικολόγοι: Τα κόμματα έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο στο θέμα των εκποιήσεων

Τα κόμματα έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο στο θέμα των εκποιήσεων. Παρασκήνιο, ίντριγκες και θέατρο εις βάρος των δανειοληπτών. Αυτά αναφέρουν σε γραπτή ανακοίνωση το Κίνημα οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών

Η ανακοίνωση:

Ως Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών, εκφράζουμε την ευαρέσκεια μας για την υπερψήφιση της αναστολής των εκποιήσεων έως τα τέλη Ιουλίου 2021, ως μια επιδερμική λύση ανάγκης.

Το λιγότερο ουσιαστικό όμως που έπρεπε να κάνουν χτες τα κόμματα ήταν να επαναφέρουν το νομικό πλαίσιο εκεί που ήταν πριν τον Ιούλιο 2018, όταν κατά απαίτηση των τραπεζών, η πλειοψηφία της Βουλής (ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ) το άλλαξε με την εισαγωγή – ανάμεσα σε αλλά – και προνοίας που απαγορεύει την προσφυγή των δανειοληπτών στη δικαιοσύνη πριν την εκποίηση της ενυπόθηκης περιουσίας.

Υπενθυμίζουμε πως από τον Ιανουάριο του 2019 εκκρεμεί πρόταση νόμου του Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών για άρση αυτής της αδικίας και για έμπρακτη στήριξη των δανειοληπτών, για να έχουν δικαιώματα απέναντι σε ένα αδηφάγο απάνθρωπο τραπεζικό σύστημα. Όμως τα άλλα κόμματα κωφεύουν και σφυρίζουν αδιάφορα, αρνούμενα να υπερψηφίσουν την πρόταση μας, αρκούμενα μόνο στο να χαϊδεύουν τα αυτιά των συμπολιτών μας.

Αυτό όμως που προκάλεσε αλγεινή εντύπωση ήταν η υποκρισία και οι θεατρινισμοί του κ. Σιζόπουλου ο οποίος ενώ γνώριζε την παρασκηνιακή συνεννόηση των κομμάτων – η οποία οργίαζε για μέρες – για αναβολή των προτάσεων μας, καμώθηκε τον δυσαρεστημένο και αποχώρησε επιδεικτικά (μόνο αυτός, όχι ο κ. Ευσταθίου) από την Ολομέλεια της Βουλής κατά τρόπο προσβλητικό προς τον Προέδρο της Βουλής Δρ. Αδάμου, τάχα γιατί δεν τέθηκε σε ψηφοφορία η πρόταση Νομού που κατέθεσε πρωί πρωί για τα ειδικά δικαστήρια, μετά που η Κυβέρνηση τον «ξεγέλασε» και απέσυρε το σχετικό νομοσχέδιο. Υπενθυμίζεται ότι το νομοσχέδιο αυτό ήταν η πρόφαση που πρόταξε ο κ. Σιζόπουλος προκειμένου να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση Αναστασιάδη.

Μπορεί μέσα από τα ρεζιλίκια και τους θεατρινισμούς τα κόμματα να κάλυψαν τις προεκλογικές τους ανάγκες, αλλά οι δανειολήπτες έμειναν τελικά ακάλυπτοι και χωρίς προστασία έναντι των αδηφάγων τραπεζών.