Γιώργος Παπακωνσταντίνου: Ειδικό δικαστήριο η τακτική δικαιοσύνη;

Της Κατερίνας Κατή

Θέλουν  να τον καθίσουν στο “σκαμνί”, ακόμα κι αν χρειασθεί να δικαστεί από την τακτική Δικαιοσύνη ως “κοινός Θνητός” και όχι από το Ειδικό Δικαστήριο ως πρώην παντοδύναμος τσάρος της μνημονιακής μας οικονομίας.

Ο λόγος για τους 71 βουλευτές της συγκυβέρνησης των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) οι οποίοι στην πρόταση τους για σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής  προκειμένου να διερευνηθούν οι ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες του πρώην υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, για την αλλοίωση και μη αξιοποίηση της λίστας Λαγκαρντ με τους έλληνες μεγαλοκαταθέτες στην ελβετική HSBC, αφήνουν ανοικτό “παράθυρο” ακόμα και για παραπομπή του στην τακτική ποινική Δικαιοσύνη.

Οι βουλευτές στην οκτασέλιδη πρόταση τους ζητούν την ποινική δίωξη του πρώην υπουργού της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου για το κακούργημα της νόθευσης εγγράφου και το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος , χωρίς όμως να ξεκαθαρίζουν από την αρχή αν το πρώτο αδίκημα που  του “χρεώνουν” το διέπραξε  ή όχι  κατά την άσκηση των καθηκόντων του.

Στο  κεφάλαιο με τίτλο «Νομική Βάση »  οι  βουλευτές  δεν περιορίζονται στην επίκληση  μόνο της διάταξης  που  οδηγεί  σε περίπτωση παραπομπής απευθείας στο Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 86 του Συντάγματος, αλλά επικαλούνται  και το άρθρο  του νόμου το οποίο ορίζει πότε  πρώην Υπουργοί δικάζονται  ως παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου.Αναφέρεται χαρακτηριστικά στο απόσπασμα της πρότασης για τη σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής:

«Οι αξιόποινες πράξεις , οι οποίες δεν τελέστηκαν  κατά την άσκηση  των καθηκόντων του Υπουργού , δικάζονται από τα αρμόδια  δικαστήρια σύμφωνα με  τις διατάξεις του  Ποινικού Κώδικα , των Ειδικών Ποινικών Νόμων και της Ποινικής Δικονομίας”.Κι ακόμα ότι  «στα καθήκοντα της επιτροπής ανήκει η διευκρίνιση, μεταξύ άλλων , και του θέματος της παρέλευσης  ή μη της αποσβεστικής προθεσμίας, όπως επίσης και η εκτίμηση  εάν η συγκεκριμένη  πράξη της νόθευσης  εγγράφου , που φέρεται να έχει  τελέσει ως Υπουργός  εντάσσεται στον κύκλο των αρμοδιοτήτων του ή εκφεύγει αυτού».

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι εύλογο. Eπιχειρείται, μ΄ αυτόν τον τρόπο, να ξεπεραστεί ο σκόπελος της ενδεχόμενης παραγραφής των  αδικημάτων, ώστε αν κλείσει η  πόρτα  του Ειδικού Δικαστηρίου  να ανοίξει αυτή του τακτικού  δικαστηρίου.

Σε περίπτωση δηλαδή που η Βουλή της μίας  ημέρας μεταξύ των δύο  πρόσφατων εκλογικών αναμετρήσεων  θεωρηθεί ως τακτική  κοινοβουλευτική σύνοδος και άρα με βάσει το νόμο περί ευθύνης υπουργών κριθεί ότι τα αδικήματα έχουν παραγραφεί,ο Γιώργος      Παπακωνσταντίνου δεν “καθαρίζει”,όπως συνέβη σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν.

Θα πρέπει να περιμένει το αποτέλεσμα άλλης μίας δικαστικής μάχης , που  θα χαρακτηρίσει  ως  «υπουργικό» ή «κοινό» το όποιο αδίκημα του καταλογισθεί. Γιατί, αν τελικά  κριθεί ότι η νόθευση εγγράφου ,το “σβήσιμο” δηλαδή από τη λίστα των στοιχείων των τριών καταθετών που είναι συγγενείς του, στοιχειοθετείται μεν αλλά εκφεύγει των υπουργικών ορίων, τότε ο Γ. Παπακωνσταντίνου θα βρεθεί αντιμέτωπος με τους τακτικούς δικαστές. Αυτοί θα τον ανακρίνουν και θα αποφασίσουν για την παραπομπή του ή όχι σε Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας.

Πάντως στην πρόταση των βουλευτών για συγκρότηση ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής προς διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης (ή προανακριτικής,  όπως έχει επικρατήσει να λέγεται)  γίνεται σαφής αναφορά για ενδείξεις ενοχής  του πρώην Υπουργού , ο οποίος φέρεται να  είχε και τη δυνατότητα  και το κίνητρο να κάνει όσα του αποδίδονται.

Όπως επισημαίνεται στο σχετικό έγγραφο: «ενώ είχε την υποχρέωση, ως Υπουργός Οικονομικών να παραδώσει αυτούσια  την αρχική λίστα  με τα 2.062  ηλεκτρονικά αρχεία  στις αρμόδιες αρχές για φορολογικό έλεγχο ,όπως ακριβώς την παρέλαβε ,δηλαδή μέσω CD ,  εν τούτοις παρέδωσε  μία λίστα με 2.59  ηλεκτρονικά αρχεία μέσω USB  δημιουργώντας έτσι τη βάσιμη υπόνοια  ότι προέβη σε διαγραφή  τριών ηλεκτρονικών αρχείων, τα οποία ανήκουν σε συγγενικά του πρόσωπα , προσπορίζοντας πιθανώς έτσι  στους διαγραφέντες από τη λίστα συγγενείς τους  ή σε τρίτους οικονομικό όφελος  λόγω της αποφυγής  φορολογικού ελέγχου , και προκαλώντας ταυτόχρονα  αντίστοιχη βλάβη σε  βάρος του δημοσίου.  Οι δεν ενδείξεις ενοχής του στηρίζονται  στο αναμφισβήτητο γεγονός  ότι είχε τόσο τη δυνατότητα, όσο  και το κίνητρο να προβεί  σε μία τέτοια ενέργεια  καθιστώντας έτσι τη συγκεκριμένη  συμπεριφορά του ερευνητέα κατά το νόμο.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου -προστίθεται-  αντέγραψε το CD σε μορφή stick (USB)  «για λόγους ασφαλείας», όπως ο ίδιος ανέφερε σε πρόσφατη  κατάθεσή του ενώπιον των  μελών της επιτροπής  Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής , και παρέδωσε το CD  στο γραφείο του  για εμπιστευτική φύλαξη. Από το χρονικό σημείο αυτό  και μετά το πρωτότυπο  και αυθεντικό CD  «χάθηκε» και ουδείς  γνωρίζει που βρίσκεται και  αν έχει καταστραφεί”.