ΑΚΕΛ: Τάχιστη κατάληξη στους όρους αναφοράς, η πιο αποτελεσματική απάντηση στον Τσαβούσογλου

Δήλωση Σταύρης Καλοψιδιώτου, μέλους Κ.Ε. και Γραφείου Κυπριακού ΑΚΕΛ για τη στιχομυθία Χριστοδουλίδη – Τσαβούσογλου

Με αφορμή τη δημόσια στιχομυθία Χριστοδουλίδη – Τσαβούσογλου αναφορικά με τη μορφή λύσης του Κυπριακού το ΑΚΕΛ υπογραμμίζει για μία ακόμη φορά ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλους πειραματισμούς.

Στον ισχυρισμό του κ. Τσαβούσογλου αλλά και πολλών άλλων ότι ο κ. Αναστασιάδης του πρότεινε συνομοσπονδία στην παρουσία του κ. Χριστοδουλίδη, με επίκληση μάλιστα και πρακτικών, η καλύτερη και πιο αποτελεσματική απάντηση είναι μια ξεκάθαρη τοποθέτηση της ελληνοκυπριακής πλευράς: ότι τάχιστα, όπως άλλωστε το ζήτησε και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, πρέπει να υπάρξει κατάληξη στους όρους αναφοράς. Διευκρινίζοντας ότι αυτοί είναι η Κοινή Διακήρυξη, οι συγκλίσεις και το Πλαίσιο Γκουτέρες.

Με μια τέτοια σαφή και λιτή απάντηση ο κ. Αναστασιάδης θα θέσει τέρμα στην παραφιλολογία περί συνομοσπονδίας, αφού το Πλαίσιο ξεκάθαρα προνοεί για δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία. Επιπρόσθετα, το Πλαίσιο Γκουτέρες επιλύει και το ζήτημα της πολιτικής ισότητας και αποτελεσματικής συμμετοχής. Συνεπώς, η συνεχιζόμενη δαιμονοποίηση του συγκεκριμένου ζητήματος και η εμμονή των δύο ηγετών σε θέσεις εκτός του Πλαισίου, το οποίο κατά τα άλλα αμφότεροι δηλώνουν ότι αποδέχονται, επίσης θα πρέπει να τερματιστεί.

Επαναλαμβάνουμε ότι η κατάληξη σε όρους αναφοράς δεν είναι δύσκολο εγχείρημα εφόσον, βέβαια, επιδειχθεί η απαραίτητη πολιτική βούληση από τους δύο ηγέτες. Αν παρ΄ελπίδα η προσπάθεια για επανέναρξη της διαπραγματευτικής διαδικασίας αποτύχει, φυσιολογικά θα προκύψει το εύλογο ερώτημα: αφού μετά από τόσες δεκαετίες διαπραγματεύσεων οι δύο ηγέτες δεν μπορούν να συμφωνήσουν ακόμα και σε επανέναρξη του απευθείας διαλόγου, τότε πώς μπορεί να είναι ικανοί να επιτύχουν συνολική επίλυση του κυπριακού προβλήματος;

Αν η διεθνής κοινότητα καταλήξει σε τέτοιο συμπέρασμα, κινδυνεύουμε να καταταχθεί το Κυπριακό στις άλυτες διεθνείς διενέξεις με αποτέλεσμα ο εφιάλτης της οριστικής διχοτόμησης να γίνει πραγματικότητα. Οι ευθύνες για μια τέτοια εξέλιξη θα βαραίνουν και τους δύο ηγέτες, οι οποίοι οφείλουν να αναλογιστούν την κρισιμότητα των στιγμών.