Περίπου 50 πλοία και δεκάδες αεροσκάφη από 11 χώρες συμμετέχουν στις έρευνες για τον εντοπισμό του Boeing των Μαλαισιανών Αερογραμμών που παραμένει άφαντο από το Σάββατο.
Οι έρευνες από θαλάσσης, ξηράς και αέρος συντονίζονται από κέντρο ελέγχου στην πρωτεύουσα της Μαλαισίας Κουάλα Λουμπούρ, η οποία δέχεται πιέσεις από την Κίνα για επίσπευση των ερευνών, δεδομένου ότι οι επιβάτες της πτήσης MH370 ήταν στην πλειονότητά τους Κινέζοι.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν εντοπιστεί συντρίμμια, και οι ομάδες έρευνας και διάσωσης συνεχίζουν να προσπαθούν να ακούσουν τους ραδιοφάρους έκτακτης ανάγκης από το εξαφανισμένο Boeing 777.
Οι χώρες που συμμετέχουν είναι: Μαλαισία, Κίνα, ΗΠΑ, Βιετνάμ, Ταϊλάνδη, Αυστραλία, Σιγκαπούρη, Ινδονησία, Νέα Ζηλανδία και Φιλιππίνες, ενώ η Ινδία έχει προσφερθεί να παράσχει βοήθεια.
Η Κίνα προσφέρει μεταξύ άλλων τις υπηρεσίες δορυφόρων υψηλής ανάλυσης, ενώ οι ΗΠΑ ένα αναγνωριστικό αεροπλάνο Lockheed Martin P-3C και δύο αντιτορπιλικά από τον 7ο στόλο στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Το ένα από τα δύο, το USS Pinckney μετέφερε στον Κόλπο της Ταϊλάνδης δύο ελικόπτερα Sikorsky MH-60 Seahawk, τα οποία θα μπορούσαν να προσεγγίσουν τυχόν συντρίμμια που εντοπίζονται με άλλα μέσα.
Τα ελικόπτερα μπορούν να χτενίζουν έκταση 4.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων την ώρα και διαθέτουν υπέρυθρες κάμερες για να συνεχίζουν τις έρευνες και τη νύχτα.
«To P-3C και τα MH-60 διαθέτουν ραντάρ επιφανειακής έρευνας με εμβέλεια 5 έως 10 χιλιάδων ποδών [ενάμισι με τρία χιλιόμετρα]. Μπορούν να εντοπίζουν από ψηλά σχετικά μικρά αντικείμενα, ακόμα και μη μεταλλικά αντικείμενα, μέχρι το μέγεθος μιας μπάλας του μπάσκετ» αναφέρει ο Ουίλιαμ Μαρκς, πλοίαρχος του USS Blue Ridge από το οποίο συντονίζεται η αμερικανική επιχείρηση.
Πρόσθεσε ότι τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να ακούσουν τη μετάδοση από τον Μεταδότη Εντοπισμού Έκτακτης Ανάγκης (ELT) του Boeing, μια συσκευή σχεδιασμένη να επιπλέει και να εκπέμπει σήμα στα 406 Mhz σε περίπτωση συντριβής του αεροπλάνου στη θάλασσα.
Εκτός από τον ραδιοφάρο ELT, τα δύο«μαύρα κουτιά» του αεροπλάνου -μια συσκευή που καταγράφει τις συνομιλίες στο πιλοτήριο και μια δεύτερη που αποθηκεύει τα δεδομένα πτήσης- διαθέτουν η καθεμία από ένα «pinger», πομπούς υπερήχων που λειτουργούν για 30 μέρες, ακόμα και μέσα στο νερό, και μπορούν να γίνουν αντιληπτά με σόναρ πλοίων και υποβρυχίων.
Οι υπεύθυνοι των ερευνών θα μπορούσαν επίσης να ρίξουν στη θάλασσα «ηχοπλωτήρες», συσκευές που καταγράφουν υποβρύχιους ήχους και μεταδίδουν τις ηχογραφήσεις με ραδιοπομπό.