Η σιωπή καμμιά φορά λένε είναι χρυσός…

Η σιωπή καμμιά φορά λένε είναι χρυσός,

ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιείται για βαθυστοχασμό. Θέλοντας να ξυπνήσεις από κάτι που μόνο όνειρο δεν θα μπορούσε να αποκαλεστεί. Σε μια υπέρτατη προσπάθεια πλήρης αντίληψης του τί ακριβώς γίνεται και τί πρέπει να γίνει. Πόσο μάλλον όταν ζώντας καθημερινά, ακόμα και στο ίδιο σου το σπίτι, τις προκλήσεις που όλοι ξέρουμε.

Και ναι, γίνεται μια υπέρτατη προσπάθεια αντίληψης του τί ακριβώς γίνεται και τί πρέπει να γίνει. Συναντάς αυτή την προσπάθεια όπου κάτσεις και αφουγκραστείς, και βομβαρδίζεσαι συνεχώς από ένα στρατό «απόψεων». Έτσι στα γρήγορα, καλό είναι να έχουμε υπόψη μας, ότι οι «απόψεις» μπορούν να παρομοιαστούν με «ομφαλούς». Σωστά διαβάσατε. Και όλοι ξέρουμε οτι έχουμε όλοι τουλάχιστον από έναν.

Είναι κωμικό και ταυτόχρονα τόσο τραγικό. Από τη μια είναι να γελάς και από την άλλη να κλαις με τα όσα γίνονται.

Οι πλείστοι από εμάς, εάν όχι όλοι μας το διαισθάνονται οτι τα δύσκολα ακόμα έπονται. Εντούτοις οι καθημερινές συζητήσεις ακόμη περιτριγυρίζονται γύρω από το ποιός φταίει. Και εννοείται ότι είται φταίνε οι παλιοί, είται οι καινούριοι. Ακόμη δεν αντιληφθήκαμε οτι οι μεγαλύτερες καταστροφές που έπρεπε να υποστεί ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ οφειλόταν πρωταρχικά σε εμάς. Είται αυτό ήταν το πραξικόπημα, είται η εισβολή. Εμείς τα επιτρέψαμε.

Μετά από συζήτηση με ένα αγαπημένο φίλο ανασκάλισα παλιές σημειώσεις, όπου και σκόνταψα στην εξής δήλωση που έκανε το Σεπτέμβριο του 1974 στην Ουάσιγκτον, σε ομιλία του ο Henry Kissinger. Είπε, «Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα δαμάζονται. Γι΄αυτόν το λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες. Έτσι ίσως καταφέρουμε να τους κάνουμε να συμμορφωθούν. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε τη γλώσσα τους, την Θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε την δυνατότητά τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν οτι μπορούν να νικούν, έτσι ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικώς απαραίτητα σχέδια μας στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή».

Η χειραγώγησή μας είχε ήδη ξεκινήσει πολύ πριν από αυτήν τη δήλωση. Δήλωση η οποία τίποτα άλλο δεν ήταν παρά ένα απλό παράδειγμα, το οποίο ήδη γνωρίζουμε αρκετοί από εμάς. Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα, για τα οποία θα μπορούσαμε να σπαταλήσουμε ώρες. Τροφή για σκέψη; Ίσως…

Προς τί τότε η αναφορά;

Ένας λόγος είναι μπας και πάρουμε μια μικρή ιδέα και οι εκ των έξω και οι εκ των έσω, που περισσότερο μιλάμε παρά σκεπτόμαστε, πόσο μάλλον κάνουμε.

Οτι ίσως κάποιοι πρέπει να χάσουν κάποιες εξουσίες και ίσως πρέπει να τιμωρηθούν κιόλας παραδειγματικά, αυτό πρέπει να είναι αυτονόητο. Και εάν για να γίνει αυτό πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές, τότε ας γίνουν επιτέλους. Καιρός είναι, δεν πιστεύετε;

Όσο για τη προδοσία ή μάλλον τις προδοσίες; Διότι το έχουμε μόδα εμείς οι Έλληνες, κακά τα ψέματα. Έτσι πληροφοριακά. Οι προδότες πάντα θα υπάρχουν. Το έχει δυστυχώς η ανθρώπινη φύση. Είναι καλό να ξέρεις την ιστορία του τόπου σου. Για να ξέρεις και να μαθαίνεις από τα λάθη του παρελθόντος. Με αυτές τις γνώσεις όμως που έχεις αποκτήσει και με το κομματάκι σοφίας που πιστεύεις οτι σε διακατέχει, τί κάνεις;
Τα λόγια είναι φτωχά.

Πρωταρχικός στόχος της αναφοράς στην συγκεκριμμένη δήλωση του κου Kissinger, είναι άλλος. Ας υποθέσουμε οτι πλέον ξέρουμε οτι δε ξέρουμε τίποτα (με την έννοια του Σωκράτη – Ἓν οἶδα ὅτι ουδὲν οἶδα). Αντιληφθήκαμε οτι οι σημερινές μας πράξεις έχουν αντίκτυπο στις αυριανές γενιές και το μέλλον τους. Ξυπνήσαμε από την χειμερία νάρκη και επιτέλους αρχίσαμε να βλέπουμε τη «μεγάλη εικόνα». Ξεκινήσαμε επιτέλους να αντιλαμβανόμαστε τί πραγματικά έχει σημασία. Χωνέψαμε επιτέλους το γεγονός οτι στο τέλος της μέρας όλοι μας ανεξαιρέτως δεν είμαστε τίποτα άλλο, παρά ένα και το ίδιο πράγμα. Κομμάτια του ίδιου παζλ. Τώρα μιας και καταλήξαμε σε αυτά τα συμπεράσματα, ας υποθέσουμε οτι ξεκινήσαμε κιόλας να συμπεριφερόμαστε και να λειτουργούμε, σαν οντότητα. Εδώ χαμογελάστε. Τώρα είμαστε πραγματικά αδάμαστοι.

Καμμιά φορά ναι, η σιωπή είναι χρυσός. Διότι ξύπνιος πλέον ξέρεις.
Σας εύχομαι Αγάπη και Φως,

Στεφανία Χριστοδούλου
Πρόεδρος Επαρχιακής Γραμματείας ΕυρωπαΪκού Κόμματος Πάφου

Υ.Γ: Συνεχίζεται…