Σε δηλώσεις του, ο Προέδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου αναφέρθηκε στη κατάθεση 4 Προτάσεων Νόμου από τον ΔΗΣΥ για διευκόλυνση αναδιαρθρώσεων ΜΕΔ, στις άδειες ενέγερσης ψηλών κτιρίων και στην αύξηση της τιμής των καυσίμων:
«Συνεπώς τι θέλουμε να αποκαταστήσουμε με τις 4 Προτάσεις Νόμου; Να μην είναι μονόδρομος στον δανειολήπτη ότι η φοροαπαλλαγή είναι μόνο αν δώσει το ακίνητο στην τράπεζα. Επεκτείνουμε την φοροαπαλλαγή και αν ο δανειοληπτης μπορέσει σε τιμές αγοράς να το πουλήσει στο παζάρι».
Η χώρα μας, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, παρά την ανάπτυξη της οικονομίας, τη μείωση της ανεργίας και της συνεχούς βελτίωσης στο οικονομικό κλίμα, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα με τον δανεισμό τους.
Προς τον σκοπό της διευκόλυνσης των αναδιαρθρώσεων των μη εξυπηρετούμενων δανείων, η πολιτεία με πρωτοβουλίες της βουλής και της κυβέρνησης, είχε προβεί σε νομοθετικές ρυθμίσεις που προέβλεπαν για φορολογικές ελαφρύνσεις αναφορικά με αναδιαρθρώσεις δανείων που εμπεριείχαν τη μεταβίβαση ακίνητης ιδιοκτησία από τον δανειολήπτη στο δανειστή. Οι εν λόγω ελαφρύνσεις που ισχύουν μέχρι τέλος του 2019 έχουν συνδράμει ουσιαστικά στην υλοποίηση των αναδιαρθρώσεων δανείων και έχουν συμβάλει στη μείωση των μη εξυπηρετούμενων χορηγήσεων.
Το πρόβλημα με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια εξακολουθεί να παραμένει η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε και χρειάζεται περαιτέρω ενέργειες για να απαβλυνθεί.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Δημοκρατικός Συναγερμός θα καταθέσει αύριο στην Ολομέλεια της βουλής, τέσσερεις προτάσεις νόμου που στοχεύουν στη χορήγηση φορολογικών ελαφρύνσεων και στις περιπτώσεις που η ακίνητη ιδιοκτησία πωλείται σε τρίτα πρόσωπα και το προϊόν πώλησης διατίθεται για τη μείωση ή εξόφληση μη εξυπηρετούμενων δανείων. Οι φορολογικές ελαφρύνσεις αφορούν τον φόρο εισοδήματος, τον φόρο κεφαλαιουχικών κερδών, την έκτακτη εισφορά για την άμυνα και τα χαρτόσημα.
Με τον τρόπο αυτό, ο δανειολήπτης έχει την επιλογή να πωλήσει την ακίνητη ιδιοκτησία στην ελεύθερη αγορά εξασφαλίζοντας τιμή πώλησης σε αγοραία αξία.
Ταυτόχρονα, ο δανειστής δεν επωμίζεται με την ιδιοκτησία και τη διαχείριση των ακινήτων από τις αναδιαρθρώσεις δανείων. Με τον τρόπο αυτό θα βοηθήσουμε και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να επικεντρωθούν σε τραπεζικές εργασίες και να μην καταντήσουν εταιρείες διαχείρισης ακινήτων.
Κύριο μέλημα του Δημοκρατικού Συναγερμού και της κυβέρνησης, όπως και των άλλων κομμάτων, ήταν να δοθούν τα απαραίτητα κίνητρα και εργαλεία για να βοηθήσουμε τους δανειολήπτες να αναδιαρθρώσουν τα δάνεια τους, με τρόπο βιώσιμο. Οι προτάσεις νόμου έχουν στόχο να συμβάλουν προς αυτή τη κατεύθυνση.
Ευελπιστούμε ότι οι προτάσεις νόμου θα τύχουν καθολικής στήριξης διότι αφορούν ζητήματα που και συνάδελφοι άλλων κομμάτων έχουν θέσει.
Θέλω να δώσω και ένα παράδειγμα: Έχουμε ένα δανειολήπτη που χρωστά στην τράπεζα 5εκ ευρώ. Έχει ακίνητη ιδιοκτησία που σήμερα αξίζει 5εκ ευρώ. Αυτή η περιουσία αγοράστηκε από τον δανειολήπτη στο ένα εκατομμύριο ευρώ.
Βάσει των Νομοθεσιών που ισχύουν σήμερα, εάν ο δανειολήπτης συμφωνήσει με την τράπεζα ότι όντως η αξία του ακινήτου είναι 5εκ ευρώ και η τράπεζα αποδεχτεί το ακίνητο έναντι εξόφλησης τότε όλα καλά.
Αν αυτή η πράξη γίνει στην αγορά, δηλαδή μεταξύ δανειολήπτη και αγοραστή πέραν της τράπεζας, τότε κρίνεται ότι υπάρχει κέρδος 4εκ ευρώ και συνεπώς θα κληθεί να πληρώσει 800,000ευρώ ως φόρο κεφαλαιουχικών κερδών. Όμως βάσει των Νομοθεσιών που ισχύουν σήμερα, αν το ακίνητο δινόταν στην τράπεζα τότε αυτή η πράξη θα απαλλασσόταν από αυτούς τους φόρους.
Αν όμως, σήμερα και χωρίς τις δικές μας προτάσεις, τι γίνεται; Αν η Τράπεζα δεν συμφωνήσει ότι η αξία του ακινήτου είναι 5εκ ευρώ αλλά 4εκ ευρώ και θα πάρει το ακίνητο, τότε ο δανειολήπτης θα συνεχίσει να χρωστά άλλο ένα εκατομμύριο στην τράπεζα. Από την άλλη όμως ο δανειολήπτης εκτιμά ότι στο παζάρι μπορεί να πουλήσει το ακίνητο 5εκ ευρώ. Αλλά όταν κάνει τον υπολογισμό, και να το πουλήσει ψηλότερα από τα 4εκ (που το εκτιμά η Τράπεζα), θα πρέπει να πληρώσει 20% φόρο κεφαλαιουχικών κερδών –και ακόμη σε κάποιες περιπτώσεις εάν θεωρηθεί ότι είναι δεύτερη και τρίτη πράξη μπορεί να πληρώσει μέχρι και 35% φόρο εισοδήματος πάνω στην πράξη. Είναι λογικό ότι ο δανειολήπτης θα σκεφτεί ότι παρόλο που μπορώ να το πουλήσω στο παζάρι σε καλύτερη τιμή απ’ ότι μου δίνει η τράπεζα και πάλι δεν με συμφέρει.
Συνεπώς τι θέλουμε να αποκαταστήσουμε με τις 4 Προτάσεις Νόμου; Να μην είναι μονόδρομος στον δανειολήπτη ότι η φοροαπαλλαγή είναι μόνο αν δώσει το ακίνητο στην τράπεζα. Επεκτείνουμε την φοροαπαλλαγή και αν ο δανειοληπτης μπορέσει σε τιμές αγοράς να το πουλήσει στο παζάρι.
Με αυτό τον τρόπο θεωρούμε πως βοηθούμε τους δανειολήπτες, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Από την άλλη βοηθείται και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, γιατί οι τράπεζες θέλουν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους που έδωσαν ως δάνεια και δεν θέλουν να γίνουν κτηματίες.
Είναι πάρα πολύ ουσιαστικές οι Προτάσεις. Τα συζητήσαμε και με την Κυβέρνηση που και αυτή θεωρεί ότι είναι ένα σημαντικό επιπρόσθετο εργαλείο, και κοινωνικής δικαιοσύνης θα έλεγα. Και επειδή, να είμαι ειλικρινής, και συνάδελφοι άλλων κομμάτων αυτά τα χρόνια έχουν εγείρει αυτό το ζήτημα, θεωρώ ότι αυτές οι Προτάσεις Νόμου θα έχουν καθολική στήριξη.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ – ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Υπάρχουν οι ασφαλιστικές δικλίδες ώστε η χρήση αυτής της φοροαπαλλαγής να γίνεται μόνο στις περιπτώσεις ΜΕΔ;
Ναι. Διότι το ακίνητο είναι υποθηκευμένο στην Τράπεζα. Για να σου επιτρέψει η τράπεζα να το πουλήσεις πρέπει πρώτα να ξοφλήσεις το δάνειό σου ή αν θα το πουλήσεις τα λεφτά θα τα πάρει η τράπεζα. Βεβαίως και υπάρχει ασφαλιστική δικλίδα.
Κάποιος που χρωστά 5εκατομμύρια ευρώ, όπως είπατε, και η περιουσία του αξίζει 25εκατομμύρια ευρώ θα μπορεί να την πουλήσει με φοροαπαλλαγή;
Όχι. Αλλά δεν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις. Στις πλείστες των περιπτώσεων είναι αντίστροφα όπου η αξία των δανείων υπερβαίνει την αξία των ενυπόθηκων ακινήτων. Δεν ξέρω αλλά δεν είναι και λογικό να υπάρχουν περιπτώσεις όπου η αξία του ενυπόθηκου ακινήτου να είναι μεγαλύτερη, όπως είπατε μάλιστα, και πενταπλάσια του δανείου.
Άρα ισχύει μόνο για το ενυπόθηκο;
Βεβαίως ναι. Διαφορετικά θα ήταν ωσάν να καταργούσαμε τον φόρο εισοδήματος και τον φόρο κεφαλαιουχικών κερδών και τα τέλη. Να το επαναλάβω: Είναι μόνο για την πώληση ενυπόθηκου ακινήτου προς εξόφληση Μη εξυπηρετούμενου δανείου.
ΨΗΛΑ ΚΤΗΡΙΑ
Υπάρχουν 25 άδειες για ανέγερση ψηλών κτηρίων. Τους πύργους τους λεγόμενους. Εκκρεμούν άλλες 60. Δεν υπάρχει κίνδυνος με όλες αυτές τις αδειοδοτήσεις να δημιουργηθεί φούσκα ακινήτων;
Ακούω διάφορες αναλύσεις από Οικονομολόγους και άλλους, τους οποίους εκτιμώ και σέβομαι. Θα πω την άποψη μου: Φούσκα δημιουργείται ή και κίνδυνοι για την οικονομία, όταν οι αναπτύξεις στηρίζονται σε τραπεζικό δανεισμό, διότι εάν αύριο πέσουν οι τιμές θα μείνουν τα δάνεια και θα έχουμε μια δεύτερη κρίση ακινήτων. Απ’ όσα εγώ γνωρίζω, τα ψηλά κτήρια στη Λεμεσό αυτά που τουλάχιστον κτίζονται σήμερα, είναι χωρίς τραπεζικό δανεισμό. Άρα γι’ αυτά τα κτήρια δεν βλέπω τον κίνδυνο. Θα μου πει κάποιος: Είσαι σίγουρος ότι δεν θα πέσουν οι τιμές; Πιθανό, στο μέλλον να πέσουν οι τιμές. Θα έχουν κόστος οι αγοραστές, από την στιγμή που το κτίσιμο αυτών των κτηρίων δεν είναι αποτέλεσμα ενός τραπεζικού δανεισμού και χρησιμοποιούν λεφτά από τις προπωλήσεις για να προχωρήσουν στις οικοδομές. Από την άλλη, βλέπω το σημείο των παρεμβάσεων, για να μην βάζουμε πάλι τα αυγά μας σε ένα καλάθι και συμμερίζομαι αυτή την άποψη. Αλλά δεν χρειάζεται να κινδυνολογούμε.
ΑΥΞΗΣΗ ΚΑΥΣΙΜΩΝ
Τις τελευταίες βδομάδες υπάρχουν αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων…
Η λιανική τιμή πώληση των καυσίμων δεν εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τις συνθήκες της αγοράς. Υπάρχει το κόστος αγοράς του καυσίμου και το κόστος των φόρων. Ανεξάρτητα το πόσα μας κοστίζει ένα λίτρο καυσίμου, γύρω στα 60 με 70 σεντ είναι φόροι. Φόροι Κατανάλωσης και ΦΠΑ. Άρα ένα μεγάλο ποσοστό απ’ αυτό που πληρώνουμε είναι φόροι. Είναι ένα ζήτημα, αλλά θεωρώ ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια…
Δεν υπάρχει δυνατότητα μείωσης των φόρων;
Η δυνατότητα μείωσης των φόρων εξετάζοντας όλα δημοσιονομικά δεδομένα είναι κάτι το οποίο και η κυβέρνηση δήλωσε ότι μπορεί να το εξετάσει. Απ’ εκεί και πέρα, εάν υπάρχουν τα δημοσιονομικά περιθώρια για μείωση κάποιων φόρων θα πρέπει να αξιολογηθεί εάν είναι καλύτερα να μειώσεις τον φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα ή το ΦΠΑ. Ή να μειώσεις τον φόρο εισοδήματος ή τον φόρο κεφαλαιουχικών κερδών. Ή να μειώσεις άλλα τέλη που οι πολίτες πληρώνουν και καταβάλλουν. Και θεωρώ ότι χρειάζεται εκεί που υπάρχουν οι δυνατότητες μείωσης φόρων, να γίνει μια αξιολόγηση σε ποιες κατηγορίες φόρων θα έχουν προστιθέμενη αξία στο σύνολο της οικονομίας αλλά και της κοινωνίας. Εμείς ως ΔΗΣΥ, γνωρίζετε πολύ καλά ότι είμαστε το κόμμα που στηρίζουμε πάντα, λιγότερους φόρους χωρίς όμως αυτό να διαταράζει την δημοσιονομική πειθαρχία της χώρας.