Θέμα: Διάταξη 9 κανονσμός 10 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας – προσθήκη αναγκαίου διαδίκου – αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο – διακριτική ευχέρεια αυτού:
Στην υπόθεση Marcoullis v. Tsakkistos (1970) 1 CLR 1 αποφασίστηκε ότι το πρωτόδικο δικαστήριο θα έπρεπε, ασκώντας τις εξουσίες του δυνάμει της Δ.9 θ.10, να είχε διατάξει την προσθήκη του εγγεγραμμένου ιδιοκτήτη του επίδικου κτήματος, που ήταν η Κυβέρνηση, ως αναγκαίου διάδικου στη διαδικασία. Τέτοια οδηγία μπορούσε να δοθεί και από το Εφετείο το οποίο διέταξε την επανεκδίκαση.
Στην υπόθεση Chrysostomou v. Chalkousi & Sons (1978) 1 CLR 10 το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι η αγωγή δεν θα έπρεπε να είχε απορριφθεί εξαιτίας της μη προσθήκης αναγκαίου διαδίκου και παρατήρησε ότι επαφίετο στον πρωτόδικο Δικαστή, αν το ζήτημα εγειρόταν ενώπιον του, να ασκήσει τη διακριτική του εξουσία και να εκδώσει οποιαδήποτε διαταγή θεωρούσε δίκαιη, υπό τις περιστάσεις, δυνάμει της Δ.9 θ.10.
Στην υπόθεση Πέτσα κ.α. ν. Πέτσα (1996) 1 ΑΑΔ 701 παρατηρήθηκε ότι η μη συνένωση διαδίκου δεν καταστρέφει την αιτία αγωγής αλλά αντιμετωπίζεται με κατάλληλη διαταγή, στο πλαίσιο της διακριτικής εξουσίας του δικαστηρίου δυνάμει της Δ.9 θ.10 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας.
Θεοχαρίδου Κ. Καλυψώ
Δικηγόρος – Νομικός Σύμβουλος