Ο πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδος και πρώην Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Σημίτης, κατά την διάρκεια εκδήλωσης για τα 40 χρόνια από την ίδρυση του κόμματος ανέφερε ότι «Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ανανεωθεί ούτε σε πρόσωπα, ούτε σε ιδέες».
Θυμήθηκε, ο κ. Σημίτης, ότι πέρσι στην τελευταία εκδήλωση για την «3η του Σεπτέμβρη», οι παριστάμενοι και ομιλητές είχαν διαπιστώσει ότι το κόμμα χρειάζεται «ανανέωση σε πρόσωπα και ιδέες», κάτι που σήμερα «οφείλουμε να δεχθούμε ότι βρισκόμαστε περίπου στο ίδιο σημείο συζητήσεων για το πώς θα υπερβούμε την όλο και φθίνουσα απήχησή μας, τις αλληλοαμφισβητήσεις, τις προσωπικές στρατηγικές».
Ευθύς, έκανε λόγο για την προχθεσινή εκδήλωση του Ιδρύματος Ανδρέας Παπανδρέου, όπου πρωτοστάτησε ο γιος του Ανδρέα Παπανδρέου, επίσης πρώην Πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, και όπου ομάδα υποστηρικτών του φώναζαν συνθήματα εναντίον της σημερινής παράταξης και του αρχηγού της, Ευάγγελου Βενιζέλου, αναφέροντας πως αυτό«δείχνει ότι κάποιοι μάλιστα παραμένουν σταθερά προσηλωμένοι στο παρελθόν και επιδεικνύουν με υπερηφάνεια την μικρόνοια τους».
«Επικρατεί ομίχλη σε σχέση με το τι πρέπει να κάνουμε. Θυμίζουμε τα ξερά φύλλα που στροβιλίζει αδιάκοπα ο αέρας στην αυλή της πολιτικής», ήταν τα λόγια του κ. Σημίτη που προκάλεσαν τα πιο ζωηρά χειροκροτήματα όσων είχαν συγκεντρωθεί στο αίθριο του Ζάππειου Μεγάρου, στην Αθήνα.
Ο πρώην πρωθυπουργός, που δεν παρέστη στην εκδήλωση της περασμένης Δευτέρας και έχει επιλέξει να μένει έξω από τις εσωτερικές έριδες στο ΠΑΣΟΚ, αποφάσισε να κάνει παρέμβαση στην επίσημη εκδήλωση της Τετάρτης στο Ζάππειο, για να τονίσει ότι η παράταξη «δεν έχει την πολυτέλεια να συνεχίσει τις μικροκινήσεις», και ότι «ο χρόνος που διαθέτουμε είναι όλο και πιο περιορισμένος.
Αναφέρθηκε στις επικείμενες εθνικές εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές, υπενθυμίζοντας ότι «η μεγάλη πλειοψηφία ψηφίζει με κριτήριο μια εφικτή κυβερνητική λύση που θα ανταποκρίνεται στις επιδιώξεις της», και ότι «δεν ψηφίζει απαραίτητα όποιο κόμμα της είναι πιο συμπαθητικό».
«Αν θέλουμε να εκφράσουμε το τμήμα της κοινωνίας που θέλει την ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας στο σύγχρονο κόσμο, την κοινωνική δικαιοσύνη υπό συνθήκες οικονομικής σταθερότητας και ανάπτυξης πρέπει να είμαστε πειστικοί, να αποστασιοποιηθούμε από μαγικές λύσεις. Οι λαϊκίστικες υποσχέσεις δεν χαρίζουν την ελευθερία δράσης από δεσμά του παρελθόντος, αντίθετα οδηγούν προς την αποτυχία και επιτείνουν την υστέρηση. Ας θυμηθούμε τι κόστισε στη χώρα η διαβεβαίωση ότι «λεφτά υπάρχουν», ανέφερε δεικτικά ο πρώην Πρωθυπουργός.
Κάνοντας στη συνέχεια «πιθανώς και μία αυτοκριτική και για την δική του περίοδο διακυβέρνησης», όπως επισήμαναν πολιτικοί σχολιαστές στην Αθήνα, είπε ότι η κρίση δεν ήρθε από το πουθενά, αλλά «και από αλόγιστους διορισμούς και από χαριστικές επιδοτήσεις, από το πελατειακό κράτος, τον παραγοντισμό και τον συντεχνιασμό, από την αδιαφορία για το διεθνές περιβάλλον της χώρας και τις υποχρεώσεις της».
Και συμπλήρωσε: «Θα φέρω ένα απλό παράδειγμα. Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέβαλε στην Ελλάδα συνολικό πρόστιμο περίπου 400 εκ. ευρώ για καταβολή παράνομης αγροτικής επιδότησης από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2007-2008. Ο υπουργός που διέθεσε τα χρήματα αυτά, κυρίως στους ψηφοφόρους της περιφέρειάς του, μας διαβεβαίωνε ότι έχουν τηρηθεί όλοι οι κοινοτικοί κανονισμοί. Οι συνδικαλιστές αγρότες που είχαν ζητήσει την καταβολή της δήθεν επιδότησης βεβαίως συμφωνούσαν. Το ΠΑΣΟΚ αποδέχθηκε την ενέργεια σιωπηρά για να μην εκτεθεί ως αντιλαϊκό. Η παραδοσιακή αριστερά βεβαίως συμφωνούσε και ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα ζήτησε τελευταία να επαναληφθεί η επιδότηση τώρα στους ροδακινοπαραγωγούς.
Ποιοι θα υποχρεωθούν να επιστρέψουν τα 400 αυτά εκατομμύρια τώρα; Όλοι μας και ιδίως εκείνοι που δεν εισέπραξαν τις επιδοτήσεις. Είναι λεφτά που θα λείψουν από την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική πρόνοια. Η περίπτωση αυτή δείχνει ότι οι χίμαιρες πληρώνονται από όλους, ότι συμβάλουν στην κοινωνική ανισότητα και στην υστέρηση της χώρας. Όταν οι υπουργοί επιζητούν ψήφους με άχρηστα έργα και πελατειακές δαπάνες, όταν τα κόμματα δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν τους οπαδούς τους, όταν αποφασίζουν αδικαιολόγητες παροχές και αρνούνται επιβεβλημένες για την πρόοδο της χώρας ενέργειες, εθίζουν τους πολίτες στο βόλεμα, στο να χειροκροτούν οι ψηφοφόροι αυτό που έπρεπε να καταδικάζουν».
Αναφερόμενος στα τρέχοντα, με την εξέλιξη στις μνημονικαές υποχρεώσεις της Ελλάδας, είπε κατ’ αρχάς ότι η συνάντηση στο Παρίσι είναι όπως μια από τις πολλές που η χώρα έχει μπροστά της, και ότι «δεν υπάρχει κανένας λόγος να καλλιεργούμε αυταπάτες».
«Η Τρόικα», είπε, «είναι μια μορφή ελέγχου που περιορίζει την αυτονομία μας. Αλλά και αν φύγει, που καλό θα ήταν να φύγει, θα υπάρχουν άλλοι πολλοί έλεγχοι που έχουν θεσπιστεί για τις χώρες της Ευρωζώνης και περιορίζουν την αυτονομία τους ακόμη και αν δεν έχουν υπερβολικά χρέη. Η θρυλούμενη ανάκτηση της δυνατότητάς μας να αποφασίζουμε εμείς και μόνοι μας για όλα τα προβλήματά μας δεν πρόκειται να υπάρξει. Ο προϋπολογισμός της χώρας θα συνεχίζει να εγκρίνεται από την Ένωση. Η Ένωση θα καθορίζει στόχους για τα ελλείμματα και το χρέος στους οποίους θα πρέπει να συμμορφωνόμαστε, αλλιώς θα μας επιβάλλονται πρόστιμα. Η Ευρωζώνη θα επιμένει σε μη αρεστές από πολλούς μεταρρυθμίσεις σύμφωνα είτε με τις γενικές συμφωνίες που υπάρχουν είτε με τις ειδικές συμφωνίες που θα προκύψουν κατά τη ρύθμιση του χρέους. Και η ρύθμιση του χρέους θα αργήσει».