Το “πραξικόπημα” στη Τουρκία και οι επιπτώσεις της επικράτησης Ερντογάν στη Κύπρο και στον Ελληνισμό

Του Κώστα Τσαγγαρίδη*

Η συνωμοσιολογία ήταν επόμενο να έχει την μερίδα του λέοντος μετά την αποτυχία του Στρατιωτικού “Πραξικοπήματος” στη Τουρκία και την επικράτηση της “Δημοκρατίας” του Ερτογάν.

Οι μεν να μιλούν με σοβαροφάνεια ωσάν να ήταν μέσα στα πράγματα “επιβεβαιώνοντας” πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το εγχείρημα αυτό ήταν οργανωμένο από τον ίδιο τον Ερτογάν. Οι δε μιλώντας με την ίδια σοβαροφάνεια με τους μεν, αποφαίνονται με  “επιστημονική βεβαιότητα” ότι το πραξικόπημα οργανώθηκε από “άχρηστους” στρατιωτικούς, εξ ου και απέτυχε.

Προτού καταλήξω στο συμπέρασμα της ανάρτησής μου θα ήθελα να απευθυνθώ και στη κοινή λογική με μια δική μου ανάλυση περί του αποτυχημένου πραξικοπήματος.

Το πραξικόπημα είχε οργανωθεί με στρατιωτική ακρίβεια και κατόπιν εκτεταμένης μελέτης, λαμβανομένης υπόψη της εμπειρίας του Τουρκικού Στρατού σε τέτοιου είδους απεχθείς πρακτικές. Το πρόβλημα ήταν ότι κάποιος ή κάποιοι μυημένοι στο εγχείρημα φοβήθηκαν και αφού παρουσιάστηκαν στις Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες ομολόγησαν το τι μέλλει γενέσθαι, με κάθε λεπτομέρεια. Ακολούθως ενημερώθηκε ο Ερτογάν και έλαβαν την πιο κάτω απόφαση:

έχοντας το δίλημμα κατά πόσον να προχωρήσουν άμεσα σε συλλήψεις των ηγετικών στελεχών του σχεδιασμένου πραξικοπήματος ώστε να αποφευχθεί το όποιο πιθανό αιματοκύλισμα ή να το αφήσουν να εξελιχθεί κάτω από τη δική τους παρακολούθηση έτσι ώστε με τις (μακκιαβελλιστικά υπολογιζόμενες) ελάχιστες ανθρώπινες απώλειες, ο Ερτογάν θα αναδεικνύετο ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης ο οποίος πια θα μπορεί ανενόχλητος να προχωρήσει τόσο στην απαλλαγή από τους Κούρδους βουλευτές, όσο και από τους δικαστικούς που του εναντιώνονταν στο θέμα της αλλαγής του Συντάγματος, αλλαγής που θα τον επιβάλλει πια ως τον Νεο-Σουλτάνο της νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Συμπεράσματα:
1 – Πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε με τι αδίστακτο άνθρωπο έχουμε να κάνουμε και αφού συντονίσουμε τις προσπάθειές μας να καθοριστεί μια Πανεθνική Στρατηγική (Κύπρου-Ελλάδος) η οποία θα διέπεται από την λογική του Προμηθέως και όχι πια του Επιμηθέως.

2 – Είτε πετύχαινε είτε αποτύγχανε το πραξικόπημα, για μας στη Κύπρο το αποτέλεσμα θα ήταν να μας επιβληθεί ένα εκ του κακού ή του χείριστου. Κάποιοι φαίνεται σε αυτό τον τόπο ξεχνούν ότι την εισβολή την διενήργησαν οι “πατεράδες” και οι μέντορες αυτών που επεχείρησαν το αποτυχημένο πραξικόπημα. Αυτό θα ήταν το κακό. Τώρα θα έχουμε να κάνουμε με το χείριστο: Ένα Φασίστα Σουλτάνο ντυμένο με την προβιά της “Δημοκρατίας” ο οποίος πλέον δεν πρόκειται να συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από την επιβολή των “θέλω” του.

Κώστας Τσαγγαρίδης