Ίσως ο πρόεδρος της δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, να είναι ο μόνος Πρόεδρος που του αρέσει να περπατά όταν βρίσκει χρόνο βέβαια, μόνος του, χωρίς ασφάλεια.
Πέρασε ο Μακάριος το 1960 ως Εθνάρχης και πρόεδρος και δεν τον είδαμε να περπατά στους δρόμους και να μιλά με το κόσμο που συναντούσε. Αυτό το έκανε βέβαια έξω από τις εκκλησίες που λειτουργούσε. Μετά μας ήρθε ο Σπύρος Κυπριανού, δεύτερος πρόεδρος της δημοκρατίας , ούτε αυτός περπατούσε . Κατόπιν ο Γιώργος Βασιλείου , ούτε αυτός περπατούσε πολύ, μόνο όταν ταξίδευε χαιρετούσε όλο το κόσμο προσωπικά μέσα στο αεροπλάνο. Τέταρτος ο Γλαύκος Κληρίδης ο οποίος ήταν πολύ καλός στη θάλασσα και στο κολύμπι. Ο πέμπτος πρόεδρος της κυπριακής δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος δεν τον βλέπαμε να περπατάει. Ο δε Δημήτρης Χριστόφιας ήταν καλός στο “πέταμα”… Ταξίδευε συνεχώς όταν δεν βρισκόταν στο εξοχικό του στο Κελλάκι η στο προεδρικό.
Ο σημερινός πρόεδρος όταν του το επιτρέπει το βεβαρημένο προγράμμα του περπατά. Το είχε συνήθεια από μικρός να περπατά και το συνεχίζει μέχρι σήμερα. Προτού γίνει πρόεδρος περπατούσε σχεδόν κάθε πρωί δίπλα στη θάλασσα. Τώρα περπατά στη Λευκωσία όπου μπορεί . Τη περασμένη Παρασκευή περπατούσε στο Γραμμικό πάρκο πλησίον του φυτωρίου Garden μέχρι το προεδρικό Μέγαρο. Αρκετές φορές σταματούσε στη διαδρομη για να χαιρετήσει τους πολίτες που τον σταματούσαν και για να κάνει χειραψία μαζί τους.
Η αλήθεια είναι οτι η Κύπρος ένα τέτοιο πρόεδρο χρειάζεται ο οποίος να είναι κοντά στο λαό του. Ευχόμαστε ο πρόεδρος να συνεχίσει το περπάτημα του και για το καλό της υγείας του και για να είναι κοντά στο λαό του.