Του Ευάγγελου Ορφανίδη*
Η Υπνοθεραπεία εδώ και πολλά χρόνια θεωρείται μια από τις πλέον αποτελεσματικές και πιο διαδεδομένες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους, που εφαρμόζεται ευρέως για την αντιμετώπιση διαφόρων ψυχικών συγκρούσεων , τραυμάτων, όπως και για προσωπική ανάπτυξη και επανάκτηση της ψυχικής ισορροπίας. Η ύπνωση ήταν γνωστή κυριολεκτικά από την αυγή της ανθρωπότητας από την εποχή των Σουμέριων και των αρχαίων Αιγυπτίων, που την χρησιμοποιούσαν σε ιεροτελεστίες λόγω της «μαγικής» επίδρασης που είχε στους μυημένους.
Ο όρος «ύπνωση» και η γέννηση της υπνοθεραπείας ως επιστήμη, άρχισε τον 19ο αιώνα από τον σκωτσέζο χειρουργό James Braid στο βιβλίο του Neurypnology (1843), όπου περιγράφει την ύπνωση ως μια κατάσταση βαθιάς συγκέντρωσης που σταδιακά παρασύρει σε ένα είδος χαλάρωσης. Ο όρος ύπνωση, μας παραπέμπει στο να φανταστούμε κάποιον φαινομενικά να κοιμάται, καθώς υποβάλλεται σε υπνοθεραπεία. Ο Dr. Braid αργότερα κατάλαβε το λάθος του για τον ορό ύπνωση, καθώς δεν συνδέεται με την κατάσταση του ύπνου. Στο βιβλίο του The Physiology of Fascination (1855), αλλάζει τον όρο σε «μονοιδεισμό», που σημαίνει συγκέντρωση σε μια ιδέα, όμως απέτυχε στο να διαδώσει την νέα λέξη, αφού ο όρος ύπνωση διαδόθηκε παντού και χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.
Σύγχρονες έρευνες με ηλεκτροεγκεφαλογράφους αποδεικνύουν ότι η ύπνωση και ο ύπνος είναι ποιοτικά δυο διαφορετικές καταστάσεις συνείδησης και χαρακτηρίζονται από διαφορετική εγκεφαλική δραστηριότητα.Το μυαλό μας αποτελείται το συνειδητό (12% του μυαλού μας), το κριτικό μυαλό που είναι μέρος του συνειδητού και του υποσυνειδήτου, και το υποσυνείδητο (ή ασυνείδητο), το οποίο είναι το 88% του μυαλού μας. Ενώ το Συνειδητό μπορεί να κάνει ταυτόχρονα μόνο 3-4 πράγματα, το Υποσυνείδητο καταγράφει τα πάντα, τα οποία του στέλνουν οι αισθήσεις μας. Στο υποσυνείδητο καταγράφονται επίσης και όλες μας οι εμπειρίες που περνάνε από γενιά σε γενιά μέσω του DNA, όπως και όλες οι εμπειρίες και τα συναισθήματα, από την στιγμή που θα δημιουργηθεί η καινούργια ζωή μέσα στην μήτρα.
Όταν λοιπόν μπαίνουμε σε κατάσταση ύπνωσης, με την καθοδήγηση Υπνοθεραπευτή ή και μόνοι μας, με την σωστή εκπαίδευση (αυτούπνωση), ερχόμαστε σε επαφή με ασυνείδητες μνήμες τραυματικές ή μη, και με συναισθήματα που έχουν αποθηκευτεί στο υποσυνείδητο μπορώντας έτσι να κάνουμε άμεσες διορθώσεις σε αυτά, με ασφάλεια.
Μπορούμε να το δούμε σαν ένα επαναπρογραμματισμό ή επαναπροσδιορισμό των βαθύτερων ενδοψυχικών μας συγκρούσεων, που καθορίζουν τον σημερινό μας εαυτό.Το γεγονός ότι η Υπνοθεραπεία δουλεύει άμεσα με το Υποσυνείδητο, είναι αυτό που την κάνει δυνατό εργαλείο σε συνδυασμό με διάφορες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους, όπως ψυχοδυναμικές, γνωστικο-συμπεριφορικές, κλπ. Η χρήση της Ύπνωσης επιταχύνει και ενισχύει σημαντικά την αποτελεσματικότητα αυτών των ψυχοθεραπειών.
Στην κοινή γνώμη η ύπνωση παραμένει ένα ακόμη μυστήριο που φοβίζει και σαγηνεύει ταυτόχρονα προκαλώντας την ανθρώπινη περιέργεια και μέσα από την πάροδο του χρόνου πιέζει συστηματικά την επιστημονική κοινότητα για ανάλυση, εξήγηση και σωστή χρήση της.