Τελικά το “κράτος πρόνοιας” εθελοτυφλεί για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες;

Πέρασε πάνω από μία εβδομάδα από την τραγική αποκάλυψη μητέρας για “τρωκτικά” στο ειδικό σχολείο “Ευαγγελισμός”. Δεν πρέπει όμως αυτό το θέμα να ξεχαστεί και να το ρίξουν οι αρμόδιοι στα συρτάρια.

Δυστυχώς όμως, όπως γίνεται συνήθως δεν έχουμε ακούσει για καμία παραίτηση υπευθύνου και καμία ανάληψη ευθύνης από τους αρμόδιους….

Το Υπουργείο Παιδείας, τηρεί σιγή ιχθύος….

Είναι ποτέ δυνατόν σε σχολείο στο οποίο φοιτούν παιδιά με αναπηρίες να κυκλοφορούν ποντίκια; Να υπάρχει ποντίκι πεθαμένο στην πισίνα; Να βλέπουν περιττώματα τρωκτικών σε κρεβάτια παιδιών;

Που βρίσκονταν όλοι αυτοί οι δάσκαλοι που υποτίθεται θεωρούν λειτούργημα το επάγγελμα τους;

Πληροφορίες μας έχουν αναφέρει ότι οι δάσκαλοι στον Ευαγγελισμό βρίσκονται εκεί για πάνω από 15 χρόνια.

Γιατί; Μήπως γιατί το θεώρησαν πανεύκολο να έχουν να κάνουν με αυτά τα παιδιά για τα οποία στο τέλος από ότι φάνηκε ούτε ασφάλεια δεν κατάφεραν να τους προσφέρουν; Ούτε καν ανθρώπινες συνθήκες υγιεινής;

Γιατί όλοι γνώριζαν. Όλοι είναι ένοχοι για αυτή τη κατάντια και τις συνθήκες που επικρατούσαν μέσα στον Ευαγγελισμό και δεν ενημέρωναν τους γονείς.

Τι έκαναν τόσο καιρό αφού γνώριζαν για το θέμα των τρωκτικών;

Ακόμα και οι γονείς φοβόντουσαν να μιλήσουν για τις συνθηκες και τις ελλείψεις στα προγράμματα που προσφέρονται στα παιδιά τους.

Σε τι κράτος ζούμε τελικά;

Ένα δημόσιο “ειδικό σχολείο” θα έπρεπε να ήταν πρότυπο. Με τις καλύτερες συνθήκες και εκπαιδευτικά προγράμματα που θα μπορούν να  στηρίξουν αυτά τα παιδιά . Το λιγότερο που θα μπορούσαν να τους προσφέρουν ήταν ασφάλεια και τις απαραίτητες συνθήκες υγιεινής.

Κυρίως σε ένα χώρο στον οποίο υπάρχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες των οποίων ο οργανισμός τους είναι αδύνατος και ευάλωτος.

Οι εκπαιδευτικές οργανώσεις οταν μιλούσαν ολόκληρο καλοκαίρι για εξορθολογισμό έπρεπε να στηρίξουν και  τις μερικές εκατοντάδες παιδιών που βρίσκονται στην ειδική εκπαίδευση.

Τελικά γίνονται εξοικονομήσεις εις βάρος των παιδιών με αναπηρίες.

Μήπως τελικά το “κράτος πρόνοιας” απλά εθελοτυφλεί;

Το κράτος πρέπει πρώτα να ενδιαφερθεί για αυτά τα άτομα. Να φτιάξει τις κατάλληλες υποδομές ώστε να είναι ίσοι πολίτες αυτής της κοινωνίας.

Και εμείς οι υπόλοιποι είναι καιρός πλέον να δούμε κατάματα το πρόβλημα και το ποσό πίσω είμαστε σε σύγκριση με άλλες προηγμένες χώρες του εξωτερικού.

Ας ρίξουν μία ματιά οι αρμόδιοι στα εκπαιδευτικά συστήματα των άλλων ευρωπαικών χωρών και ας πάρουν παραδείγματα.

Μ.Μ.