Τρία καταστροφικά σενάρια για την Ελλάδα με στόχο τη δήθεν ελάφρυνση του χρέους συζητήθηκαν χωρίς συμφωνία στο Eurogroup της περασμένης Δευτέρας. Εμπιστευτικό έγγραφο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) που δόθηκε στους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης και στον εκπρόσωπο του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν (το έγγραφο παρουσίασε το Reuters), αποκαλύπτει πλήρως την τακτική του Βερολίνου, που επιζητεί να δεσμεύσει την Ελλάδα σε εξωφρενικά πρωτογενή πλεονάσματα για μια 20ετία προκειμένου να μην υπάρξει ουσιαστική αναδιάρθρωση του χρέους. Ειδικότερα:
1. Το πρώτο σενάριο, το οποίο είναι σαν να έχει γραφεί από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, δεν θα χρειαστεί ελάφρυνση χρέους εάν η Αθήνα διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα τουλάχιστον 3,5% του ΑΕΠ έως το 2032 και πάνω από το 3% έως το 2038. Μια δεύτερη επιλογή στο συγκεκριμένο σενάριο υποθέτει ότι η Ελλάδα διασφαλίζει την ανώτατη δυνατή ελάφρυνση χρέους με βάση τη συμφωνία του Μαΐου 2016. Σε αυτήν την περίπτωση, θα έπρεπε να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% έως το 2022, ενώ μετά θα μπορούσε να το μειώσει στο περίπου 2% έως τα μέσα της δεκαετίας του 2030 και στο 1,5% έως το 2048, με μέσο πλεόνασμα 2,2% την περίοδο 2023- 2060. Οι όποιες ελαφρύνσεις του χρέους θα περιοριστούν στην επέκταση της μέσης σταθμισμένης ωρίμανσης των δανείων κατά 17,5 χρόνια (από 32,5 χρόνια σήμερα), στην «οροφή» 1% στο επιτόκιο των δανείων και στην αγορά από τον ESM των 13 δισ. ευρώ που οφείλει η Ελλάδα στο ΔΝΤ.
2. Το δεύτερο σενάριο βασίζεται στις προβλέψεις του ΔΝΤ για επιστροφή σε πρωτογενή πλεονάσματα 1,5% από το 2023, μετά από πλεονάσματα 3,5% για μια πενταετία. Προβλέπει ότι το ελληνικό χρέος θα αυξάνεται από το 2022, αγγίζοντας το 226% το 2060, ενώ θα χρειάζονταν νέα ανακεφαλαιοποίηση οι τράπεζες. Με βάση τις εκτιμήσεις αυτές, θα έπρεπε να υπάρξει βαθύτερη ελάφρυνση του χρέους από τη συμφωνία του Μαΐου 2016, κάτι που δεν δέχεται το Eurogroup.
3. Το τρίτο σενάριο, που είναι ουσιαστικά μια παραλλαγή του δεύτερου, προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% έως το 2022, που θα υποχωρήσει στη συνέχεια στο 1,8% αντί για 2,2% την περίοδο 2023-2060. Η Ελλάδα θα χρειαζόταν επιμήκυνση των μέσων ωριμάνσεων των ευρωπαϊκών δανείων κατά 15 έτη, με ταυτόχρονο «κλείδωμα» του επιτοκίου στο 1% έως το 2050.