Σε ανακοίνωση της η Επίτροπος Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ελίζα Σαββίδου, αναφέρει ότι τα πρόσφατα σεξιστικά περιστατικά εις βάρος βουλευτού είναι δηλωτικά της έκτασης ενός υπαρκτού και ιδιαίτερα σοβαρού προβλήματος που αφορά στα ζητήματα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καταπολέμησης της βίας κατά των γυναικών.
Η κ. Σαββίδου εκτιμώντας την έκταση των σεξιστικών περιστατικών και τη σοβαρότητα του ζητήματος έχει αποφασίσει να ετοιμάσει σχετική συνολική τοποθέτηση το ερχόμενο φθινόπωρο η οποία αποσκοπεί στο να δώσει το έναυσμα για ευρύτερη συζήτηση και δημόσιο διάλογο.
Η κ. Σαββίδου αναφέρει ότι ο σεξιστικός λόγος δεν είναι ούτε τυχαίος ούτε αθώος και ότι αντικατοπτρίζει μια υφιστάμενη πραγματικότητα εξουσιαστικών σχέσεων και ανισοτήτων σε βάρος των γυναικών.
Προσθέτει πως ο σεξισμός είναι διάχυτος στην κυπριακή κοινωνία.
«Τα πρόσφατα σοβαρά περιστατικά σεξισμού σε βάρος βουλεύτριας της Βουλής των Αντιπροσώπων δεν είναι δυστυχώς τα μοναδικά. Αντίθετα εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο σεξιστικής και υποτιμητικής αντιμετώπισης των γυναικών πολιτικών στο δημόσιο λόγο. Ο σεξισμός κατά των γυναικών πολιτικών είναι υπαρκτός και η νομική κατοχύρωση της ισότητας έχει αποτύχει να τον αντιμετωπίσει» αναφέρει η Επίτροπος, κάνοντας λόγο για «απαράδεκτες σεξιστικές επιθέσεις σε βάρος της βουλεύτριας» που κατέδειξαν ότι «ο χώρος της πολιτικής εξακολουθεί να θεωρείται ως «ανδροκρατούμενος».
«Είναι προφανές ότι τέτοιου είδους στάσεις και συμπεριφορές πέραν του ότι παραβιάζουν μια σειρά από θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, λειτουργούν αποτρεπτικά για τη συμμετοχή περισσότερων γυναικών στην πολιτική σκηνή, σε μια χώρα όπου ήδη το ποσοστό γυναικών πολιτικών είναι εξαιρετικά χαμηλό» συμπληρώνει.
Σύμφωνα με την Επίτροπο, στη μεγάλη τους πλειονότητα οι γυναίκες βιώνουν καθημερινά το σεξισμό, είτε με τη μορφή ενός «αθώου» υπονοούμενου, μιας «υπέρμετρης» οικειότητας, «αστείων» και σχολίων για την εμφάνιση, τη συμπεριφορά και την προσωπικότητα. Τον βιώνουν επίσης και με πιο κραυγαλέους και κλιμακούμενα επιθετικούς και βίαιους τρόπους. Όμως τόσο η κοινωνία όσο και η πολιτεία παραγνωρίζουν την επικινδυνότητα τέτοιων συμπεριφορών παρόλο που αφορούν και επηρεάζουν το μισό περίπου πληθυσμό, όπως αναφέρει.
«Τα πρόσφατα περιστατικά δεν ήταν ούτε τυχαία ούτε μεμονωμένα. Η Βουλή αντικατοπτρίζει την κοινωνική πραγματικότητα και επηρεάζει το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι. Χρειάζεται σύσσωμη αντίδραση και καταδίκη τέτοιων περιστατικών από το σύνολο των Βουλευτών και εύρεση τρόπων διαχείρισης του σεξισμού μέσω του κανονισμού λειτουργίας της Βουλής» επισημαίνει. Παράλληλα σημειώνει ότι η αντιμετώπιση του σεξισμού θα πρέπει να εντάσσεται σε μια συνεκτική, ειλικρινή και ουσιαστική προσπάθεια αποδόμησης των έμφυλων στερεοτύπων και καταπολέμησης όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών.