Είναι απίστευτη η ζημιά που προκάλεσαν οι έχοντες την εξουσία, με τις λανθασμένες εκτιμήσεις τους. Η περίκλειστη Αμμόχωστος, πάει. Χάνεται. Το σφράγισε με το “κύρος” του ο εξ απορρήτων του νεοσουλτάνου, Υπουργός Εξωτερικών της κατοχικής δύναμης, Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Δεν χρειάστηκαν ποτέ πολλά λόγια. Είπα απλά και ξάστερα. “Ναι, η Αμμόχωστος θα ανοίξει.”
Στη Λευκωσία πήραν τελικά φωτιά τα μπατζάκια τους. Τρέχουν. Τρέχουν να κάνουν προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας, λένε. Τρέχουν να διεθνοποιήσουν το ζήτημα για να αποφύγουν τα τετελεσμένα. Που όμως είναι ήδη με μαθηματική ακρίβεια τετελεσμένα.
Φέρουν τεράστια ευθύνη…
Κάποιος πρέπει να τους τα πει καθαρά και ξάστερα. Από τον Ιούνιο, οπόταν ο Οζερσάι ανακοίνωσε το άνοιγμα των Βαρωσίων, μέχρι και σήμερα διένυσαν μια τεράστια απόσταση αλλάζοντας καθημερινά σχεδόν εκτιμήσεις. Από το επικοινωνιακό τέχνασμα, προεκλογικά παιχνίδια Οζερσάι, μέχρι την ενημέρωση του Γενικού Γραμματέα, τη διγλωσσία αν υπάρχει ή όχι σχεδιασμός των τούρκων για μεγάλες αναπτύξεις στην περιοχή και τελικά το “πρέπει να πάμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας”.
Οι ευθύνες τους είναι αυταπόδεικτες. Γιατί φωνάζουν πως είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Ουδέποτε κατανόησαν το απλό, το τόσο πασιφανές. Ότι ο τούρκος ότι λέει το κάνει. Στην Ελληνική Κυπριακή πλευρά είναι δυστυχές, αλλά διαχειρίζονται τις εξελίξεις αντί να τις προλαβάινουν. Τρέχουν πίσω από τα γεγονότα τα οποία ενιότε, αν όχι σχεδόν πάντα, υποτιμούν. Μα στο τέλος κατανοούν. Όταν είναι αργά. Όταν πλέον χορεύουν όλοι στους ρυθμούς που επιβάλλει η Τουρκία και οι εγκάθετοι της στο κατοχικό καθεστώς.
Μονόδρομος αξιοπρέπειας
Η προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με βάση τα ψηφίσματα 550 και 789 είναι, ως έχουν τα πράγματα, μονόδρομος. Και δεν είναι μονόδρομος για χειροπιαστά αποτελέσματα, αλλά αξιοπρέπειας. Είναι δεδομένο ότι θα υπάρξουν δυσκολίες στην προσπάθεια εξασφάλισης ενός ισχυρού ψηφίσματος. Είναι δε βέβαιο πως ότι και αν αποφασίσει το σώμα η Τουρκία θα το γράψει, όπως κάνει δεκαετίες, στα παλαιότερα των υποδημάτων της.
Όμως είναι από την άλλη και η αξιοπρέπεια. Που πλήττεται καθημερινά. Που χάνεται σταγόνα – σταγόνα. Η αξιοπρέπεια του Έλληνα Κύπριου που βλέπει την Τουρκία να κάνει κουμάντα στην πατρίδα του. Ας αντιδράσουμε. Άρθρο 35 του καταστατικού χάρτη. Δεν είναι διακοσμητικό. Αλλά όπλο στα χέρια κυρίως των μικρών κρατών.