Οι τελευταίες εξελίξεις στο ΔΗΚΟ μου έφεραν στο μυαλό μια παρόμοια, τουλάχιστον ως προς τα πρώτα βήματα, ιστορία αυτή, του Γιώργου Παπανδρέου, ενός φιλόδοξου πολιτικού προερχόμενος από μια τεράστια πολιτική οικογένεια.
Γιος του μεγάλου Έλληνα ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου και της Μαργαρίτας Τσαντ και εγγονός του Γεωργίου Παπανδρέου. Ακολούθησε τα βήματα του πατέρα και του παππού του και με τις προτροπές της μητέρας του ανέλαβε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Η εκλογή του στην ηγεσία ήρθε ομόφωνα από τη λαϊκή βάση. Περισσότεροι από 1 εκατ. πολίτες μέλη και μη του κινήματος τον εμπιστεύτηκαν να αναλάβει την ηγεσία και να συνεχίσει το έργο του πατέρα του.
Η πρώτη αναμέτρηση του στις κάλπες αποδείχθηκε κατώτερη των προσδοκιών, αλλά παρά τις γκρίνιες και τις πολλές πιέσεις που δέχθηκε τόσο από στελέχη του κόμματος, τα οποία τον πίεσαν να μην διεκδικήσει εκ νέου την προεδρία του κόμματος, τελικά έλαβε ξανά την ψήφο εμπιστοσύνης των μελών και μη του κινήματος.
Κέρδισε τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 με ποσοστό 43,92% και με την αξέχαστη σε όλο τον ελληνικό λαό φράση “Λεφτά Υπάρχουν” και δύο μήνες μετά ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη λέξη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας. Οι πολιτικές αποφάσεις που έλαβε, μεταξύ αυτών και η ένταξη της χώρας στο μνημόνιο έφεραν δυσαρέσκεια εντός και εκτός κόμματος. Αρκετά στελέχη και βουλευτές του κόμματός του αποχώρησαν και εισχώρησαν σε άλλα κόμματα, τα ποσοστά δημοτικότητας του κατρακύλησαν, το κόμμα του από το εντυπωσιακό ποσοστό του 43,92% συρρικνώθηκε κατά στο ήμισυ.
Έτσι, η γενικευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια, τα σκληρά μέτρα λιτότητας και η ασυνέπεια προεκλογικών εξαγγελιών – κυβερνητικών επιλογών και τα πολύ χαμηλά ποσοστά δημοτικότητας του κόμματος, έφεραν γρίνιες και ουκ ολίγοι εντός του ΠΑΣΟΚ άρχισαν να μιλούν ανοιχτά για την επόμενη ημέρα του Κινήματος και τη μετά Παπανδρέου εποχή.
Η κατρακύλα του ΠΑΣΟΚ δημοκοπικά δεν μπορούσε να συγκρατηθεί, βουλευτές και στελέχη εγκατέλειπαν το πλοίο που βούλιαζε και παρά την αλλαγή ηγεσία στην προεδρία του κόμματος τα ποσοστά ακόμα και σήμερα δεν λένε να ανέβουν, αφού σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ έχει φτάσει σε μονοψήφια ποσοστά (από 4%-7%).
Την ίδια ώρα, μια παρόμοια ιστορία φαίνεται ότι άρχισε να γράφεται και στην Κύπρο…μια ιστορία όμως που ακριβώς επειδή βρίσκεται στην αρχή της μπορεί να αλλάξει και να μην επαναληφθεί.
Ο κ. Παπαδόπουλος πρόεδρος του ΔΗΚΟ που προέρχεται από μεγάλη πολιτική οικογένεια και μάλιστα είναι γιος του μεγάλου πολιτικού ηγέτη της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος με τις ευλογίες όλων των Κυπρίων, καθώς τα μέλη του κόμματος τον επέλεξαν ως τον καταλληλότερο για την ηγεσία.
Πήρε την εντολή να οδηγήσει το κόμμα στην εξουσία, αλλά ως φαίνεται η τελευταία του απόφαση για αποχώρηση από την κυβέρνηση έχει φέρει γκρίνιες μέσα στο κόμμα του, με κάποιους μάλιστα να μιλάνε ανοιχτά ότι η απόφαση αυτή “μπορεί να βλάψει το κόμμα”.
Η κρίσιμη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής θα κρίνει την πορεία του κόμματος εντός ή εκτός κυβέρνησης, ωστόσο το γεγονός ότι τα μέλη της Κ.Ε. είναι μοιρασμένα στα δύο μήπως πρέπει να προβληματίζει τον Πρόεδρο του ΔΗΚΟ; Κι αυτό γιατί από κει θα κριθεί η παραμονή του στην ηγεσία του κόμματος ή όχι.
Πολλά σημεία στην ιστορία αυτή δείχνουν ότι υπάρχουν ομοιότητες.
Μήπως η ιστορία αυτή πρέπει να μελετηθεί καλά για να μην φτάσουμε να τη ζήσουμε και στην Κύπρο, μια ιστορία που αποδείχθηκε καταστροφική στην Ελλάδα;
Της Ελένης Κοτέ