Στο επίκεντρο της δημοσιότητας βρέθηκε μετά από καιρό το ΠΑΣΟΚ

Στο ΠΑΣΟΚ έχουν κάθε λόγο να χαμογελούν μετά το διήμερο συμπόσιο για τον εορτασμό της 3ης Σεπτέμβρη:

Για πρώτη φορά μετά από καιρό το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας με μεγάλους πρωτοσέλιδους τίτλους, τουλάχιστον 60.000 άνθρωποι παρακολούθησαν, έστω και για λίγο, τις εργασίες του συμποσίου από το διαδίκτυο, ενώ κατατέθηκαν πολλές προτάσεις και ιδέες στο δημόσιο διάλογο, κάτι που είχε να πετύχει το Κίνημα εδώ και δύο χρόνια, ίσως και περισσότερα.

Η Χαριλάου Τρικούπη θέτει τώρα ως προτεραιότητα να κεφαλαιοποιήσει τα όποια οφέλη της εκδήλωσης και να χαράξει τα επόμενα βήματα. Οι συνεργάτες του Ευάγγελου Βενιζέλου μετρούν τα θετικά τα εξής:

Πρώτον, υπήρξε ένα μήνυμα ενοποίησης του χώρου, μετά από ένα διάστημα φυλλοροών και αποχωρήσεων. Η παρουσία και του Κώστα Σημίτη, αλλά και του Γιώργου Παπανδρέου εκπέμπουν μία διάθεση κοινής πορείας, τουλάχιστον των δυνάμεων, που έχουν απομείνει. Δεν υπάρχουν αυταπάτες περί απόλυτης ταύτισης των διαφορετικών τάσεων (πχ. Σημιτικοί, παπανδρεϊκοί κλπ), όμως φαίνεται να αποδέχονται όλοι ένα κοινό τόπο, ώστε να διασωθεί από την περαιτέρω συρρίκνωση το Κίνημα.

Δεύτερον, αναδεικνύεται το ΠΑΣΟΚ σε κυρίαρχο πόλο της κεντροαριστεράς, κάτι που αμφισβητούνταν έως πρόσφατα, εξαιτίας της πολυδιάσπασης, αλλά και της δυναμικής παρουσίας της ΔΗΜΑΡ στο χώρο. Και μόνο ότι προσωπικότητες της κεντροαριστεράς, χωρίς συγκεκριμένη ένταξη στο ΠΑΣΟΚ, μίλησαν στο συμπόσιο και βρίσκονται σε ανοιχτή συζήτηση με την ηγεσία είναι ενδεικτικό της τάσης, που παίρνουν τα πράγματα.

Διαφωνίες για το παρελθόν και το μέλλον

Βέβαια η συζήτηση, που υπήρξε στο συμπόσιο ανέδειξε και τις έντονες διαφωνίες και εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις για τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τις βαθιές διαφορές στην απόδοση ευθυνών για τη σημερινή κατάσταση του κόμματος.

Ο Κώστας Σημίτης απέδωσε καίριες ευθύνες στην ηγεσία του Γιώργου Παπανδρέου για την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, εξαιτίας της μη έγκαιρης και ορθής αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Η επιρροή του κ. Σημίτη στο εναπομείναν ΠΑΣΟΚ είναι έντονη, κάτι το οποίο φάνηκε τόσο από την κατάμεστη αίθουσα όταν μιλούσε, όσο και από τη σύνθεση των ομιλητών, οι περισσότεροι των οποίων υπήρξαν στενοί συνεργάτες ή οπαδοί του «εκσυγχρονισμού».

Ο Γιώργος Παπανδρέου άδειασε όλους τους προκατόχους του, αποδίδοντας αλλού τις ευθύνες και υπερασπιζόμενος μέχρι τέλους όλες τις κεντρικές επιλογές του. Η αγωνία του να μείνει αλώβητος και να αποφύγει το περιθώριο ήταν εμφανής κατά την εμφάνισή του στο συμπόσιο.

Η ψυχρότητα ανάμεσα στις δύο πλευρές – σημιτική και παπανδρεϊκή – είναι εμφανής και αξεπέραστη κατά τα φαινόμενα, ενώ διαπερνά και όλο το σημερινό κομματικό σώμα του ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκδηλώθηκαν ανοιχτές διαφωνίες από στελέχη, που υπερασπίστηκαν είτε τη μία, είτε την άλλη εκδοχή για την εξέλιξη των πραγμάτων. Για παράδειγμα ο Νίκος Χριστοδουλάκης, που υπήρξε υπουργός Οικονομίας επί Σημίτη έριξε όλη την ευθύνη στον κ. Παπανδρέου, ο δε Φίλιππος Σαχινίδης, παρότι άλλοτε στενός συνεργάτες του κ. Σημίτη, υπερασπίστηκε τον κ. Παπανδρέου, ρίχνοντας ευθύνες και στην περίοδο 1996-2004.

Από την άλλη υπάρχουν διαφωνίες και για τη στρατηγική κατεύθυνση του Κινήματος. Κώστας Σκανδαλίδης και Δημήτρης Ρέππας βλέπουν ως και κυβερνητική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η πλειονότητα, αλλά και η ηγεσία θεωρούν τη συμμαχία με τη ΝΔ ως τη μοναδική επιλογή του ΠΑΣΟΚ και της χώρας. Ενδιαφέρον σημείο του συμποσίου ήταν και το γεγονός ότι ενώ όλοι μιλούσαν για την κεντροαριστεράς, συμπεριλαμβάνοντας και τη ΔΗΜΑΡ, ο κ. Σημίτης απέκλεισε από τις διαδικασίες ανασυγκρότησης του χώρου το κόμμα του Φώτη Κουβέλη, στο οποίο χρέωσε… αριστερό κονφορμισμό!