Η ενέργεια της Τουρκίας να καταρρίψει ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος είναι καταδικαστέα.
Εκείνο που διερωτάται κανείς είναι αφού υποτίθεται όλοι τάσσονται εναντίον του Ισλαμικού Κράτους τότε προς τι η κατάρριψη ενός ρωσικού αεροσκάφους που μαχόταν εναντίον του ISIS. Προφανώς τα συμφέροντα σχετικά με το μέλλον της Συρίας αλλά και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Μέσης Ανατολής είναι πολύ πιο σημαντικά για την Τουρκία απ’ ότι η αντιμετώπιση των φανατικών του ΙΚ.
Πέραν τούτων όμως είναι φανερή και η αδυναμία της Ρωσίας να μπει σε ένα ανοικτό πόλεμο με την Τουρκία, ακόμα και τώρα που υπήρξε μια τόσο σοβαρή επιθετική ενέργεια και παρόλη την κατακραυγή της ρωσικής κοινής γνώμης.
Παρόλο που κάποια πολεμοχαρή εθνικιστικά στοιχεία σε Ελλάδα και Κύπρο «προβλέπουν» ένα τέτοιο πόλεμο διότι θεωρούν εντελώς αυθαίρετα ότι αυτό θα ευνοήσει τον ελληνισμό, δείχνοντας έτσι την πλήρη άγνοιά τους για τα γεωπολιτικά δεδομένα στην περιοχή, αυτό είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί.
Είναι πάντως λυπηρό πως υπάρχουν άνθρωποι που εύχονται να γίνει πόλεμος σε οποιοδήποτε μέρος της ανθρωπότητας. Αυτό δείχνει και τη μικροψυχία τους αφού αδιαφορούν για τα χιλιάδες θύματα αθώων ανθρώπων που συνεπάγεται ένας πόλεμος αλλά και ενδεχόμενους κινδύνους για τον κυπριακό λαό που θα βρίσκεται μια ανάσα από τέτοια καταστροφικά γεγονότα.
Όμως ο Πούτιν, σε αντίθεση με υποστηρικτές του σε Ελλάδα και Κύπρο, φαίνεται να πολιτεύεται με ορθολογισμό. Το 54,7% των εισαγωγών φυσικού αερίου της Τουρκίας προέρχεται από τη Ρωσία. Επιπλέον η Ρωσία ανέλαβε την κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Άκιουγιου της Τουρκίας αξίας 19 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ένας πόλεμος θα στερούσε από τη Ρωσία ένα σημαντικότατο οικονομικό αιμοδότη, ειδικά τώρα με τα προβλήματα που παρουσιάζει η ρωσική οικονομία λόγω και του οικονομικού εμπάργκο που επέβαλαν οι Δυτικοί μετά τα γεγονότα στην Ουκρανία. Την ίδια ώρα και οι δύο χώρες έχουν ανοικτά μέτωπα στην περιοχή και καμιά δεν θα ρίσκαρε να μπει σε ένα πόλεμο εναντίον της άλλης. Ειδικά η Ρωσία, αφού είναι αμφίβολο αν θα έβγαινε νικήτρια. Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία είναι και χώρα μέλος του ΝΑΤΟ.
Λόγω αυτών των δεδομένων και άλλων παραμέτρων, όπως η επόμενη μέρα στη Συρία, η Ρωσία ουσιαστικά δεν μπορεί να αντιδράσει δυσανάλογα της τουρκικής πρόκλησης και η Τουρκία το γνωρίζει. Γι’ αυτό εξάλλου και το τόλμησε με σκοπό να δείξει και την ισχύ της στην περιοχή.
Αυτό που ίσως μπορεί να γίνει από πλευράς Ρωσίας είναι να επιδιώξει να ισοφαρίσει την Τουρκία με ανάλογη επιθετική ενέργεια για να σώσει έτσι το γόητρό της με επιπλέον κάποια πολιτικά και οικονομικά μέτρα που μπορεί να πάρει όπως για παράδειγμα να σταματήσει τη ροή ρώσων τουριστών στην Τουρκία.
Πάντως όσον αφορά την Κύπρο αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά ότι ούτε η Ρωσία ούτε κάποιο άλλο μαγικό ραβδί μπορεί να απελευθερώσει την Κύπρο από τον τουρκικό στρατό. Αυτό θα επιτευχθεί μόνο με μια λύση ομοσπονδίας.
Γι’ αυτό θα ήταν καλά να αφήσουμε τον ψευτοπατριωτισμό, τους μύθους και τον παραλογισμό και να πολιτευτούμε με ορθολογισμό και πατριωτισμό με στόχο μια λύση βιώσιμη και λειτουργική που να προσφέρει ασφάλεια.
Γιώργος Σταματίου
Ιστορικός, Πολιτικός Αναλυτής