ΠτΔ: “Ο Μάριος Τόκας κατόρθωσε απόψε να έχει μια πανεθνική σύναξη”

“Ο Μάριος Τόκας ήταν ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, αξιοπρεπής και υπερήφανος” είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, χαιρετίζοντας φιλολογικό μνημόσυνο για τον Κύπριο μουσικοσυνθέτη, που πραγματοποιήθηκε στο Λανίτειο Γυμνάσιο Λεμεσού τονίζοντας ότι “Ο Μάριος Τόκας κατόρθωσε απόψε να έχει μια πανεθνική σύναξη και μακάρι και στο Εθνικό Συμβούλιο να τραγουδούσαμε όλοι τα ίδια τραγούδια”.

Στο χαιρετισμό του, που έγινε στην παρουσία του Προέδρου της Βουλής, του Προέδρου του ΔΗΣΥ, του ΓΓ του ΑΚΕΛ, των Υπουργών Παιδείας και Υγείας, βουλευτών, των τοπικών αρχών, καθώς και πολλών φίλων και εκτιμητών του έργου του αείμνηστου Μάριου Τόκα, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είπε πως ο ίδιος σήμερα τον ζηλεύει γιατί κατόρθωσε να έχει μια πανεθνική σύναξη.

“Μακάρι και στο Εθνικό Συμβούλιο να τραγουδούσαμε όλοι τα ίδια τραγούδια”, δήλωσε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, και εξέφρασε την ελπίδα όπως “για το καλό αυτής της πατρίδας, προς εκεί θα οδεύσουμε, αντιγράφοντας τους λόγους ή ωθούμενοι από τους λόγους που μας οδήγησαν απόψε εδώ όλους ανεξαίρετα, όπου και αν ιδεολογικά ανήκουμε, διότι ο Μάριος ήταν η Ιδέα και έτσι ενώνει και τους διάφορους ιδεολόγους γύρω του”.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σημείωσε επίσης πως “αν καταγράψουμε το σύνολο των χαρακτηριστικών και του ταλέντου του Μάριου, το ήθος του, τη γλυκύτητα του, την ευαισθησία του και την ανθρωπιά του, θα συγκεντρώσουμε όλα τα προτερήματα του λαού μας. Όλα μαζεμένα στο πρόσωπο και την προσφορά του Μάριου Τόκα”.

Ο πρόωρος θάνατός του Μάριου Τόκα, συνέχισε, προκάλεσε αισθήματα πανελλήνιας συγκίνησης και γενικής θλίψης στην Ελλάδα, στην Κύπρο και σε όλες τις εστίες του Οικουμενικού Ελληνισμού, γιατί ήταν ένας σεμνός και άξιος μουσικός συνθέτης, αλλά και σπάνιος άνθρωπος.

“Μελοποίησε τα όνειρα, τις χαρές και τους καημούς των απλών ανθρώπων που αγάπησε και ανέδειξε τα πάθη και τις ελπίδες της δοκιμασμένης πατρίδας μας”, είπε και πρόσθεσε πως “δεν θα πάψουμε ποτέ να τραγουδούμε την ανεπανάληπτη μουσική του και θα ζούμε πάντοτε με τα τραγούδια αγάπης, νοσταλγίας και αγώνων που έγραψε στο σύντομο πέρασμά του από τη ζωή”.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είπε επίσης πως, ο Μάριος Τόκας ήταν ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, αξιοπρεπής και υπερήφανος, ενώ εμπνεύσθηκε αλησμόνητες μελωδίες, που ερμήνευσαν γνωστά και αναγνωρισμένα ονόματα της σύγχρονης ελληνικής μουσικής και ανέδειξε τις αστείρευτες αρετές και τον πολιτισμό της Κύπρου μας.

“Ήταν μια ξεχωριστή καλλιτεχνική προσωπικότητα με έντονες κοινωνικές και εθνικές ανησυχίες, ταύτισε στο έργο του με την πατρίδα και την αγάπη, και άφησε παρακαταθήκη ένα, ποιοτικά έντεχνο, λαϊκό οικοδόμημα, καθιστώντας την Κύπρο και την Ελλάδα πλουσιότερες στον πολιτιστικό θησαυρό τους”, συμπλήρωσε.

Καταλήγοντας στην ομιλία του, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ευχαρίστησε τον αείμνηστο μουσικοσυνθέτη για τα όσα μας κληροδότησε, “για την ανεκτίμητη προσφορά του στην πατρίδα και τον πολιτισμό μας” και τόνισε πως “δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ, θα τραγουδάμε πάντα, με αγάπη και νοσταλγία το ακριβό κληροδότημά του”.

Χαιρετισμό απηύθυνε εκ μέρους της πόλης ο Δήμαρχος Ανδρέας Χρίστου, ο οποίος ανέφερε πως, “όσο περνά ο καιρός, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε πόσο απαραίτητη ήταν η φυσική παρουσία του Μάριου, για τους δικούς του, για τους χιλιάδες φίλους της μουσικής του και πρωτίστως, για όλους εμάς, τους ανθρώπους της πόλης που αγάπησε και τραγούδησε από τα νεανικά του χρόνια”.

“Η αποψινή συναυλία, αυτό το φιλολογικό και καλλιτεχνικό μνημόσυνο για το Μάριο Τόκα, ας είναι το δικό μας αντίδωρο σε όσα μας έχει προσφέρει με τη μουσική και την παρουσία του”, είπε ο κ. Χρίστου και υπέδειξε πως “ο Μάριος μπορεί να παρουσίασε τη δουλειά του σε πολλές πόλεις του κόσμου, να ακούστηκαν οι μελωδίες του σε πολλές παραστάσεις, σε μεγάλα θέατρα και συναυλιακούς χώρους, όμως τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια συναυλία του εδώ στη Λεμεσό”.

Ο αδελφός του, Νίκος Τόκας, ανέφερε στο δικό του χαιρετισμό πως η αποψινή συναυλία ενέχει μια ιδιαίτερη σημασία, γιατί στο Λανίτειο Γυμνάσιο φοίτησε ο Μάριος σαν μαθητής από το 1968 μέχρι το 1972 και μέσα στο θέατρο αυτό ξεδίπλωσε τις πρώτες του μουσικές νότες.

Τόνισε δε πως για ο Μάριος δεν ανήκε ποτέ σε κανένα, γιατί “ανήκει σε όλους μας” και πως “ο Μάριος είναι τα τραγούδια και οι μελωδίες του, που είναι κτήμα και περιουσιακό στοιχείο ολόκληρου του ελληνισμού”.

Χαιρετισμό απηύθυνε επίσης ο συμμαθητής και φίλος του αείμνηστου μουσικοσυνθέτη, Μάκης Σπανός, ο οποίος εξήρε το έργο και την προσφορά του στην πατρίδα και στη μουσική.

Ο Μάριος, συνέχισε, ήταν ένας συνθέτης των αντιθέσεων της ζωής, αφού “συνέθεσε την επιτυχία με την ταπεινότητα, τον επαγγελματικό ανταγωνισμό με την ευγένεια, την αντιξοότητα με την καταξίωση, τη στέρηση με τη δημιουργία, τη φιλοδοξία με την αξιοπρέπεια”.