Σε σχέση με την πρόταση της Κυβέρνησης για τη δημιουργία τριών Υφυπουργείων (Τουρισμού, Ναυτιλίας, Ανάπτυξης) και με την ευκαιρία της σημερινής συζήτησης που διεξήχθη στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών για αυτό το θέμα, ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Κωνσταντίνος Πετρίδης επιθυμεί να δηλώσει τα ακόλουθα:
«Με τα προτεινόμενα νομοσχέδια επιχειρείται η σημαντικότερη θεσμική παρέμβαση στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της εκτελεστικής εξουσίας και εσωτερικής διακυβέρνησης όπως αυτή είναι δομημένη από το 1960.
Με την πάροδο του χρόνου, από το 1960, τα Υπουργεία έχουν διευρύνει υπέρμετρα το εύρος των αρμοδιοτήτων τους, σε τομείς που είτε δεν υπήρχαν το 1960 ή που η σημαντικότητά τους έχει πολλαπλασιαστεί. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία ενός υδροκέφαλου κράτους, με Υπουργούς και Υπουργεία με υπέρμετρες εξουσίες που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να σχεδιάζουν και να χαράσσουν με επάρκεια τις πολλές και ανομοιογενείς πολιτικές, με τις οποίες είναι επιφορτισμένοι.
Έχει δημιουργηθεί ένα ‘κενό διακυβέρνησης’, όπως άλλωστε επισημαίνει η ΕΕ, αλλά και διεθνείς εμπειρογνώμονες, με θύμα σημαντικότατους τομείς της οικονομίας που είναι άμεσα συνδεδεμένοι με την ανάπτυξη και οι οποίοι περιθωριοποιούνται.
Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς ως πολιτεία αντιμετωπίζουμε τις πολιτικές αυτές: Την ανταγωνιστικότητα, την έρευνα – καινοτομία και επιχειρηματικότητα, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τον τουρισμό και τη ναυτιλία. Πολιτικές ή έννοιες που είτε ήταν ασήμαντες, είτε δεν υπήρχαν το 1960 και δεν εκφράζονταν στη σύσταση της τότε δομής της εκτελεστικής εξουσίας.
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο για αυτές τις πολιτικές θα πρέπει να υπάρχουν πολιτικοί προϊστάμενοι με υποστηρικτικές δομές, όπως στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες ή αν δεν τις θεωρούμε τόσο σημαντικές και θα πρέπει να συνεχίσουν να βρίσκονται είτε ορφανές, είτε διάσπαρτες, είτε ως τριτεύουσες πολιτικές άλλων Υπουργείων, κάτω από την υφιστάμενη δομή διακυβέρνησης.
Τα νομοσχέδια αποσκοπούν στο να δώσουν στην επόμενη Κυβέρνηση μια δομή διακυβέρνησης που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του 2018 και όχι του 1960, για να μπορεί να στοχεύσει, να σχεδιάσει και να εφαρμόσει τις πολιτικές εκείνες, που θα επιτρέψουν στη χώρα μας να μπορέσει να αξιοποιήσει στο έπακρον τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα προς όφελος του βιοτικού επιπέδου του λαού μας».