Σκληρή κριτική στους Γερμανούς που μιλούν με σκληρή γλώσσα για την Ελλάδα ασκεί ο Γερμανός Πρόεδρος Γιοάχιμ Γκάουκ σε συνέντευξη του στην κυριακάτικη έκδοση της Die Welt που θα δημοσιευτεί αύριο.”Έχουν και οι λαοί ψυχή – και την υπερηφάνειά τους”, λέει χαρακτηριστικά και κάνει λόγο για τραυματισμένη ψυχή και πληγωμένη υπερηφάνεια των Ελλήνων, τόσο εκείνων που ζουν στην Ελλάδα όσο και εκείνων που ζουν στην Γερμανία.
“Δυστυχώς κατά τη διάρκεια της κρίσης, κάποιοι Γερμανοί πολιτικοί και κάποια γερμανικά μέσα ενημέρωσης τους προσέβαλαν ή έστω τους έκαναν υποδείξεις. Αυτό ήταν μεγάλο λάθος”, σημειώνει ο κ. Γκάουκ, αλλά διευκρινίζει ότι εξίσου λάθος είναι και όταν κάποιοι Έλληνες, Ισπανοί ή Ιταλοί “θα ήθελαν να ξεχάσουν τη δική τους ευθύνη για την κρίση και μας κατηγορούν ότι θέλουμε να αποφασίζουμε για εκείνους”.
Αναφερόμενος στην παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ δήλωσε «εύχομαι και ελπίζω η Ελλάδα να
παραμείνει στην Ευρωζώνη καθώς θα ήταν εντελώς λάθος, εάν η Ελλάδα αποχωρούσε”, λέγοντας ότι καλώς η γερμανική κυβέρνηση ασκεί πίεση για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ”.
“Δεν θα καταστραφούμε, εάν κρατήσουμε την Ελλάδα στο ευρώ”, λέει με έμφαση ο Γερμανός Πρόεδρος απευθυνόμενος στους συμπατριώτες του, αλλά ασκεί κριτική για τις “ισχυρές πλάτες που αφήνονται ανενόχλητες” στην Ελλάδα και εκφράζει την επιθυμία να συναντηθεί σύντομα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια.
Ο Γερμανός πρόεδρος δήλωσε ότι η Γερμανία δεν έχει κάτι άσχημο στο μυαλό της για την Ευρώπη σε μια προσπάθεια να πείσει τους ευρωπαίους για τις καλές προθέσεις της γερμανικής κυβέρνησης καθώς πολλοί πλέον θεωρούν τη στάση της «αυτοκρατορική».
“Αντιθέτως, θέλαμε με τις συμβουλές μας για δημοσιονομική πειθαρχία και μεταρρυθμίσεις να
βεβαιωθούμε ότι η Ευρώπη θα εξακολουθήσει να λειτουργεί. Ανήκει δε στον ρόλο του ενήλικα, κάποιες φορές να δέχεται και την κριτική και την απόρριψη”, σημειώνει.
Εκφράζει ακόμη την ικανοποίησή του για την επίσκεψη της Καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ στην
Αθήνα ενώ για την κατάσταση στην Ελλάδα, ο κ. Γκάουκ κάνει λόγο για την ανάγκη εσωτερικής συζήτησης, αν και κάτι τέτοιο είναι δύσκολο, “καθώς ζητούνται από τους απλούς ανθρώπους όλο και περισσότερες θυσίες, ενώ πολλές ισχυρές πλάτες αφήνονται ανενόχλητες”.