Προεκλογική αλχημεία

Του Γιώργου Περδίκη*

 «Ο Γλαύκος Κληρίδης έχασε τις εκλογές το 2003 ως αποτέλεσμα φιλοδοξιών που οδήγησαν στη διάσπαση και απώλεια τη εξουσίας» είπε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στο πρόσφατο συνέδριο του ΔΗΣΥ.

Εντάξει. Δεν θα ασχοληθώ με την οσμή ανάξιας μομφής κατά του αείμνηστου Αλέκου Μαρκίδη- του οποίου έμπλεκαν το εγκώμιο μέχρι πριν λίγα χρόνια- όπως δεν ασχολήθηκα την προηγούμενη βδομάδα με την προσπάθεια εκμετάλλευσης της αποδημίας της αείμνηστης Ζέτας Αιμιλιανίδου. Αυτό θα το κρίνουν άλλοι, καταλληλότεροι.

Θα επικεντρωθώ σε μια αντικειμενική κριτική αυτού του αφηγήματος της κυβερνητικής παράταξης, το οποίο χρησιμοποιείται κατά κόρον προκείμενου να επιτευχθεί η συσπείρωση των κομματικών ψηφοφόρων. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν πολλά μέσα και τρόποι για να επιτύχει ένα κόμμα την συσπείρωση εν όψει εκλογών και μάλιστα θα έλεγα ότι η διαστρέβλωση της αλήθειας, η παραπληροφόρηση και η παραποίηση των ιστορικών δεδομένων δεν είναι τα πιο μιαρά μέσα που χρησιμοποιούνται συνήθως από τα κόμματα.

Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που θέλει να παρουσιάσει το αφήγημα της κυβερνητικής παράταξης. Ο Γλαύκος Κληρίδης στις εκλογές του 2003, όταν διεκδικούσε εκλογή για μια 3η κατά συνέχεια θητεία- κάτι που δοκίμασε στην ιστορία ανεπιτυχώς μόνο ο Σπ. Κυπριανού το 1988- πέτυχε να συσπειρώσει όχι μόνο το σύνολο των ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ αλλά και των μικρών κομμάτων που τον στήριξαν. Συγκεκριμένα στις βουλευτικές εκλογές του 2001 ο ΔΗΣΥ συγκέντρωσε 139732 ψήφους, οι ΕΔΗ 10640 και το ΑΔΗΚ (του πρώην υπουργού Ντίνου Μιχαηλίδη) 8860 ψήφους, σύνολο 159232 ψήφους. Ο 84χρονος Γλαύκος Κληρίδης το 2003 – παρά την κατάρρευση των συνομιλιών για λύση του Κυπριακού και το μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου που προηγήθηκαν – έλαβε 160724 ψήφους, συσπειρώνοντας το σύνολο των συναγερμικών ψηφοφόρων και πολύ πέραν αυτών προφανώς.

Αξίζει να θυμηθούμε ότι μέχρι τον Δεκέμβριο 2002 η ηγεσία του ΔΗΣΥ (δηλαδή Νίκος Αναστασιάδης, Α. Νεοφύτου, Δ. Συλλούρης κλπ) ερωτοτροπούσαν με την ιδέα στήριξης του Γ. Ομήρου (ή άλλου υποψηφίου από τον κεντρώο χώρο) και δεν είχαν μπει- όπως συμβαίνει τώρα- σε ένα μακρύ 16μηνο προεκλογικό αγώνα. Συνεπώς αν κάτι δεν βοήθησε τότε δεν ήταν η «φιλοδοξία» του αείμνηστου Α. Μαρκίδη αλλά οι χειρισμοί της ηγεσίας της κυβερνητικής παράταξης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η εκλογική επίδοση του Γλαύκου Κληρίδη το 2003 δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από προηγούμενες εκλογές. Συγκεκριμένα στις προεδρικές εκλογές που προηγήθηκαν αυτές του 2003, στον πρώτο γύρο των εκλογών- όταν είχε τη στήριξη μόνο του ΔΗΣΥ- ο παλαίμαχος πολιτικός έλαβε 158763 (1998) και 130663 (1993)  ψήφους. Και επειδή κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι οι απόλυτοι αριθμοί ψήφων μπορεί να παραπλανούν ας δώσουμε και τα ποσοστά (1993-37%,1998-40%, 2003-39%). Τα αντίστοιχα ποσοστά του ΔΗΣΥ στις βουλευτικές εκλογές που προηγήθηκαν ήταν (1991-34.5%,1996-33.5%, 2001-34.0%)

Συμπέρασμα: σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της εποχής που τελειώνει με τις προεδρικές εκλογές του 2003 ο Γλαύκος Κληρίδης κατορθώνει να συγκεντρώνει υποστήριξη πέραν των ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ. Αυτό έγινε και στις εκλογές του 2003.

Και προκύπτουν τώρα δύο ερωτήματα : 1ον) είναι ο σημερινός υποψήφιος της ηγεσίας του ΔΗΣΥ ικανός να συγκεντρώσει υποστήριξη πέραν του κόμματος του όπως ο μ. Γλαύκος Κληρίδης; 2ον) Πόσο θα επηρεάσει το τελικό αποτέλεσμα η συσπείρωση ενός κόμματος που στην περίοδο 1988-2003 κινήθηκε στο 34-35% όταν σήμερα βρίσκεται στο 27%;

Αφήνω σκόπιμα την απάντηση στον ίδιο τον αναγνώστη.

Η πραγματικότητα είναι ότι δεν είναι η έλλειψη συσπείρωσης που οδήγησε στην απώλεια της εξουσίας από τον ΔΗΣΥ το 2003 αλλά το γεγονός ότι η αντιπολίτευση κατάφερε να ενωθεί σε επίπεδο ηγεσίας και παρά τις δικές της απώλειες σε συσπείρωση -τα 4 κόμματα που υποστήριζαν τον μ. Τάσσο Παπαδόπουλο δεν κατάφεραν να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους κατά 25χιλιαδες ψήφους ή ποσοστό 6% περίπου – εντούτοις κατάφερε να νικήσει τον υπερ-συσπειρωμένο ΔΗΣΥ κατά 53 χιλιάδες ψήφους ή ποσοστό 12.7%. Να υπενθυμίσουμε ότι -ο κατά το αφήγημα της ηγεσίας του ΔΗΣΥ – «φιλόδοξος» μ. Αλέκος Μαρκίδης έλαβε μόνο 27χιλιαδες ψήφους ή ποσοστό 6.6%

Είναι φανερό ότι ακόμα κι αν κάποιος αλχημιστής μπορούσε εκείνο το βράδυ του Φλεβάρη 2003 να μεταφέρει όλες τις ψήφους του μ. Αλ. Μαρκίδη στη «τενέκκα» του μ. Γλαύκου Κληρίδη, αυτός πάλιν δεν θα είχε αποφύγει την εκλογική ήττα. Πρόκειται για απλή αριθμητική επιπέδου δημοτικού σχολείου.

Συνεπώς ας μην παραβιάζουν την ιστορική αλήθεια και ας μην προσβάλουν μαζί με τη νοημοσύνη μας και την μνήμη του μ. Α. Μαρκίδη προσάπτοντας του την μομφή της «φιλοδοξίας» που οδήγησε -τάχα- σε διάσπαση και εκλογική ήττα.

Ήταν η ενότητα της αντιπολίτευσης που οδήγησε -τότε- σε εκλογική ήττα την κυβερνητική παράταξη. Κατά αναλογία, είναι ολοφάνερο ότι την νίκη στις εκλογές του 2023 μπορεί να την δώσει στην κυβερνητική παράταξη η αδυναμία της ηγεσίας της αντιπολίτευσης να ενωθεί κι όχι η έλλειψη συσπείρωσης.

Τόσο απλό!

 Γιώργος Περδίκης,

Μέλος Πολιτικής Επιτροπής,

Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών