Πολίτες δύο ταχυτήτων…

Σε μία Ελλάδα όπου η εξυγίανση αποτελεί το σήμα κατατεθέν μίας νέας εποχής και πορείας,  η μία μόνο στις δέκα πολυτελείς βίλλες που ενοικιάζονται σε τουρίστες για διακοπές δηλώνεται στον ΕΟΤ! Έτσι, για ακόμη μία φορά, οι οικονομικά σθεναροί μπορούν και ενισχύουν αφορολόγητα το εισόδημά τους, ενώ οι αδύναμοι έρχονται αντιμέτωποι με απολύσεις, κατασχέσεις και εξονυχιστικούς ελέγχους της εφορίας.

Τα πρόσφατα δημοσιεύματα στον ελληνικό τύπο φέρνουν στο φως μία κατάσταση που θλίβει και αναμφίβολα προβληματίζει για το κατά πόσον η εξυγίανση που όλοι υπόσχονται, κυβερνώντες και μη, είναι απλώς κατ΄επίφαση. Η συντριπτική πλειονότητα των ιδιοκτητών πολυτελών κατοικιών στην Ελλάδα ενοικιάζει τα σπίτια της παράνομα, χωρίς δηλαδή να προμηθευτεί το κατάλληλο σήμα και κατά συνέπεια να υποβάλλει και τον αναλογούντα φόρο. Και επιπλέον, σύμφωνα με στοιχεία που ήρθαν στο φως την ποερασμένη εβδομάδα από το Κέντρο Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου (ΚΕΦΟΜΕΠ), μόνο ένας στους πέντε πλουσίους που ελέγχονται στην Ελλάδα έχει κάνει δήλωση με ειλικρίνεια και έχει φορολογηθεί για τα εισοδήματά του.

Την ίδια στιγμή, τα στοιχεία από την … αντίπερα όχθη πραγματικά συγκλονίζουν:

• Για οφειλές άνω των 500 ευρώ, η εφορία έχει πλέον δικαίωμα να …βάλει χέρι στον τραπεζικό λογαριασμό του οφειλέτη αλλά και να προχωρήσει σε κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων.
• Το 90% των ανέργων στην Ελλάδα είναι αποκλεισμένοι από το επίδομα ανεργίας λόγω του ισχύοντος καθεστώτος και των περιορισμών που αυτό υπαγορεύει.
• Οι άνεργοι ή οι χαμηλοσυνταξιούχοι που τυγχάνει να έχουν ένα μισογκρεμισμένο σπίτι ή ένα άγονο χωράφι στο χωριό, στερούνται του βοηθήματος από το κράτος λόγω … περιουσιακών στοιχείων.
• 551 Έλληνες, σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από πανεπιστήμιο του εξωτερικού, έθεσαν τέλος στην ζωή τους με αποκλειστική αιτία τη δημοσιονομική λιτότητα των τελευταίων ετών.

Ο κατάλογος του παραλόγου μακρύς. Το ερώτημα ένα: Δύο διαφορετικές χώρες; Όχι! Μία χώρα εγκλωβισμένη σε μία νοοτροπία που την κρατά καθηλωμένη στην ύφεση. Όσο η πολυσυζητημένη αλλά και πολυπόθητη εξυγίανση εμμένει να περιορίζεται στα χαμηλότερα στρώματα, κανείς δεν μπορεί να πείσει τον λαό για τη γνησιότητά της.