Τα σχέδια «σωτηρίας» που προηγήθηκαν δεν έφεραν αποτέλεσμα, παρά τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν… το τελευταίο όμως θα είναι «αποτελεσματικό» και θα οδηγήσει στην επιβίωση του εθνικού μας αερομεταφορέα.
Ποιος το εγγυάται αυτό; Μήπως ο πρόεδρος των Κυπριακών Αερογραμμών που εκπέμπει SOS για την εταιρεία και στέλνει μηνύματα για τη σωτηρία της προς όλα τα ΜΜΕ, το προσωπικό των Κ.Α. και τους κυβερνώντες, διατυμπανίζοντας ότι η Ε.Ε. έδειξε κατανόηση στο τέταρτο κατά σειρά σχέδιο αναδιάρθρωσης ;
Ίσως η αισιοδοξία του κ. Σταύρου βασίζεται σε στοιχεία που έχει στη διάθεσή του ο ίδιος, το διοικητικό συμβούλιο και οι εμπλεκόμενοι αεροπορικοί οίκοι.
Τα ίδια, όμως, θετικά στοιχεία, πρέπει να είχαν και στις προηγούμενες άδοξες απόπειρες για «νεκρανάσταση» των Κυπριακών Αερογραμμών. Όταν και πάλι είχαν σκορπιστεί στον αέρα εκατομμύρια, αλλά ο εθνικός μεταφορέας συνέχισε να νοσεί.
Χρόνος δεν υπάρχει… και κυρίως δεν υπάρχει η πολυτέλεια των χαμένων, πολυδάπανων ρίσκων, που στηρίζονται στον οβολό του κυπριακού λαού, με αμφίβολα αποτελέσματα.
Οι νέοι ηγέτες του τόπου πρέπει να προσέξουν διπλά. Σε μία εύρωστη κοινωνία ίσως υπάρχουν, υπήρχαν για την ακρίβεια, περιθώρια άλλοθι.
Άλλοθι που δεν υπάρχουν σε μία κοινωνία που μαστίζει η ανεργία…
Σε μία κοινωνία που γονείς δεν έχουν ούτε γάλα να δώσουν στα παιδιά τους…