Της Κ. Κ. Θεοχαρίδου Δικηγόρος – Νομικός Σύμβουλος
Κράτηση υπηκόου τρίτης χώρας:
Απόσπασμα από Απόφαση Δικαστού του Ανωτάτου Δικαστηρίου:
Στην Guo Shuying v. Δημοκρατίας, Π.Ε. 351/12, ημερ. 10/12/12, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφέρει τ’ ακόλουθα:
«Το άρθρο 15 της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ, οι πρόνοιες της οποίας ενσωματώθηκαν στον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο Κεφ. 105, αποτελεί το νομικό πλαίσιο το οποίο διέπει το θέμα της κράτησης υπηκόου τρίτης χώρας υποκείμενου σε διαδικασίες επιστροφής κλπ. Σύμφωνα με την πιο πάνω διάταξη οποιαδήποτε κράτηση πρέπει να έχει τη μικρότερη δυνατή διάρκεια και να διατηρείται μόνο καθόσον χρόνο η διαδικασία απομάκρυνσης εξελίσσεται και εκτελείται με τη δέουσα επιμέλεια. Το ίδιο άρθρο περιέχει πρόνοιες η εφαρμογή των οποίων αποτελεί τις ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία των δικαιωμάτων του υποκειμένου σε κράτηση για τους σκοπούς του νόμου, υπηκόου τρίτης χώρας. Μεταξύ άλλων προβλέπεται ότι κάθε κράτος μέλος καθορίζει περιορισμένη περίοδο κράτησης η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι μήνες Τα κράτη μέλη δεν μπορούν να παρατείνουν το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα των έξι μηνών παρά μόνο για περιορισμένο χρόνο που δεν υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο σε περιπτώσεις κατά τις οποίες, παρόλες τις εύλογες προσπάθειές τους, η επιχείρηση απομάκρυνσης είναι πιθανό να διαρκέσει περισσότερο επειδή «(α) ο συγκεκριμένος υπήκοος της τρίτης χώρας αρνείται να συνεργαστεί ή (β) καθυστερεί η λήψη εγγράφων από τρίτες χώρες.»
Σύμφωνα με τον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο το διάταγμα κράτησης υπόκειται σε προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος ενώ η διάρκεια της κράτησης, βάσει του άρθρου 18ΠΣΤ του εν λόγω νόμου υπόκειται σε αίτηση για έκδοση εντάλματος Habeas Corpus δυνάμει του άρθρου 155.4 του Συντάγματος.
Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου σταθερά αποδέχεται ότι μόνο με αίτηση Habeas Corpus μπορεί να ελεγχθεί η νομιμότητα της κράτησης αλλοδαπού από πλευράς της διάρκειας της συμφώνως των προνοιών του άρθρου 18ΠΣΤ του νόμου. (Βλ. μεταξύ άλλων, Haghilo, Πολ. Αιτ.Αρ. 133/2011, ημερ. 22.12.20011, Bochorishvilli, Πολ. Αιτ. Αρ. 38/2012, ημερ. 2.5.2012, Mjid Eazade, Πολ. Αιτ. Αρ. 137/2012, ημερ. 22.11.2012 και Amer Mahmoud, Πολ. Αιτ. 164/2012, ημερ. 30.11.2012….»
Τέλος, όπου η υποβολή αιτήσεως ασύλου φαίνεται να έχει ως μοναδικό σκοπό την καθυστέρηση ή ακόμη την υπονόμευση της εκτέλεσης της απόφασης περί επιστροφής του, τότε οι περιστάσεις αυτές μπορούν να δικαιολογήσουν την διατήρηση της κρατήσεως υπηκόου τρίτης χώρας ακόμα και μετά την υποβολή αιτήσεως ασύλου, (Βλ. υπόθεση Mehmet Aslan C-534/11 ΔΕΕ ημερ. 30/5/13).