Πέθανε πριν από λίγο, σε ηλικία 80 χρονών ο αγαπημένος ηθοποιός, Φαίδων Γεωργίτσης, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έδινε μάχη με τον καρκίνο.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η κηδεία του θα γίνει το μεσημέρι του Σαββάτου στις 12:30 στο Νεκροταφείο Νέας Σμύρνης.
Ποιος ήταν ο Φαίδων Γεωργίτσης
Ο Φαίδων Γεωργίτσης γεννήθηκε στην Αθήνα 21 Ιανουαρίου 1939. Σπούδασε στις Δραματικές Σχολές των Καρόλου Κουν, Χρήστου Βλαχιώτη, Πέλου Κατσέλη. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο όντας σπουδαστής ακόμα στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» του Ζυλ Ντασέν το 1960.
Όταν τα κοριτσόπουλα έκαναν ουρές για να τον δουν από κοντά
Υπήρχαν δεκαετίες που τα κορίτσια έκαναν ουρές για να τον δουν από κοντά καθώς είχε από τα πιο όμορφα και εκφραστικά μάτια του ελληνικού κινηματογράφου. Πολύπλευρη προσωπικότητα και ταλαντούχος ηθοποιός που ανδρώθηκε υποκριτικά στον κινηματογράφο. Σπουδαστής ακόμα όταν έπαιξε στο κλασικό φιλμ του Ζιλ Ντασέν «Ποτέ την Κυριακή» ο Φαίδων Γεωργίτσης έπεισε κοινό και κινηματογραφιστές πως ήρε για να μείνει. Η συνέχειά του στον ελληνικό κινηματογράφο καταιγιστική. Ο Γεωργίτσης πρωταγωνίστησε σε δραματικές ταινίες και μιούζικαλ, έγινε πρωταγωνιστής και συνδύασε με τρόπο μοναδικό ταλέντο και γοητεία.
Πολλοί τον αποκάλεσαν «Έλληνα Τζέιμς Ντιν» αλλά εκείνος δεν ταυτιζόταν καθώς ήταν φανατικός θαυμαστής του Μάρλον Μπράντο. «Θύμωνα. Εγώ θαύμαζα τον Μάρλον Μπράντο. Κι όταν διάβαζα ότι ο Ντιν ήταν ο διάδοχος του Μπράντο ή θα τον ξεπερνούσε, γινόμουν έξαλλος! Είχα πει τόσα που όταν σκοτώθηκε σχεδόν ένιωσα ενοχές. Για να εξιλεωθώ, πήγα στο ‘‘Παλλάς’’ για να τον δω στα ‘‘Ανατολικά της Εδέμ’’. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έμπαινα σε κινηματογράφο», είχε πει χαρακτηριστικά.
Ήταν ο μόνιμος παρτενέρ της Ζωής Λάσκαρη, της Μαίρης Χρονοπούλου και του Κώστα Βουτσά. Στη συνείδηση του κόσμου καθιερώθηκε από τη συμμετοχή του στις ταινίες: «Κόκκινα Φανάρια», «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Νύχτα γάμου», «Ένας ιππότης για τη Βασούλα», «Μια κυρία στα μπουζούκια» και πολλές άλλες.
Ακολούθησε το πάθος του για τον κινηματογράφο και την υποκριτική αφήνοντας τη σιγουριά που θα τους εξασφάλιζε η φοίτησή του στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.
Στο θέατρο, έχει συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης του Κουν, αλλά και με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Μ. Βολανάκη.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1972 στη σειρά «Κόκκινο δαχτυλίδι», ενώ έγινε πάλι δημοφιλής τη δεκαετία του ’90 μέσα από τις καθημερινές τηλεοπτικές σειρές «Καλημέρα Ζωή» και «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου. Έχει επίσης ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία σε θεατρικά και σε κινηματογραφικά έργα.
Τα δύσκολα και δραματικά παιδικά και εφηβικά χρόνια
Ο Φαίδων Γεωργίτσης γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1939 στη Νέα Σμύρνη και ήταν το δεύτερο παιδί ενός αξιωματικού του Ναυτικού και της μικρασιάτισσας συζύγου του. Ο μικρός Φαίδων έχασε την αδερφή του όταν ήταν τριών ετών καθώς το δεκάχρονο κορίτσι είχε ένα θανατηφόρο δυστύχημα.
Ακολούθησαν τα χρόνια της Κατοχής και η πείνα. Ως παιδί έζησε και τα Δεκεμβριανά του 1944, με τις σκληρές εικόνες που αντίκρισε να τον σημαδεύουν για πάντα.
Τα χρόνια στο Λονδίνο και ο έρωτας με μια γιατρίνα
Ο έρωτας με μια πλούσια γιατρίνα θα τον πάει στο Λονδίνο, με πρόσχημα ότι θα εκπαιδευτεί πιλότος. «Η σχέση μας έγινε το σκάνδαλο της περιοχής. Και γιατί ήταν μεγαλύτερη και γιατί ανήκε σε άλλη τάξη. Οι γονείς της, για να διακόψουν το δεσμό μας, την ξαπόστειλαν στην
Αγγλία». Εκεί θα περάσει έναν χρόνο και όταν το πάθος καλμάρει, θα επιστρέψει στην Αθήνα για να συνεχίσει να δουλεύει εδώ κι εκεί, από παγωτατζίδικο μέχρι και σιδεράδικο.
Η καθοριστική στιγμή ήρθε όταν κατέφτασε το ειδοποιητήριο για τη στράτευσή του. Θέλοντας να πάρει αναβολή, βρίσκεται στο κατώφλι της δραματικής σχολής του Καρόλου Κουν και γίνεται αμέσως δεκτός! Στο Θέατρο Τέχνης δεν θα ανακαλύψει μόνο τη μεγάλη του αγάπη για το σανίδι, αλλά θα βρει και τον έρωτα, που θα γινόταν σύντομα η πρώτη του σύζυγος (1967).
Ο έρωτας με την Μπέτυ Αρβανίτη
Ο Γεωργίτσης ερωτεύτηκε τη συμφοιτήτριά του Μπέτυ Αρβανίτη ήδη από την αίθουσα αναμονής για τις εξετάσεις εισαγωγής.
«Με την Μπέτυ γίναμε ζευγάρι στη σχολή και αργότερα παντρευτήκαμε. Δεν ταιριάζαμε όμως ως χαρακτήρες. Οι καβγάδες μας θα μπορούσαν να γίνουν θέμα σε έργο του Στρίντμπεργκ». Ένα γεγονός όμως θα απομακρύνει το ζευγάρι σε σύντομο χρονικό διάστημα: «Το βαθύτερο ρήγμα στη σχέση μας ήταν όταν αποφάσισε, χωρίς να με ρωτήσει, να ρίξει το παιδί μας. Εκείνη είχε ήδη έναν γιο και δεν ήθελε άλλο παιδί. Εγώ όμως ήθελα οικογένεια, παιδιά. Μετά από αυτό η σχέση είχε ξεφτίσει. Χωρίσαμε τρία χρόνια αργότερα», είχε πει σε συνέντευξή του.
Αφού ολοκλήρωσε τη σχολή του Κουν, φοίτησε σε δύο ακόμα δραματικές, του Χρήστου Βαχλιώτη και του Πέλου Κατσέλη, ακόμα και από το London School of Film Technique πέρασε και λίγο έλειψε να κοπούν οι σχέσεις με τους πάντα αντίθετους στην καριέρα του γονείς. Όταν όμως η μία επιτυχία διαδεχόταν την άλλη, όλα τακτοποιήθηκαν…
Υποκριτική καριέρα και προσωπική ζωή
Ο Γεωργίτσης ξεκίνησε τη λαμπρή καριέρα του στο σανίδι και το πανί ήδη από σπουδαστής και βρήκε αμέσως τη θέση του στην ελληνική showbiz. Ειδικά στο θέατρο έκανε σπουδαίες συνεργασίες.
Η πρώτη του θεατρική εμφάνιση έγινε το 1963 στο έργο «Νεκροί χωρίς Τάφο» με τον θίασο του Λεωνίδα Τριβιζά, ενώ κατόπιν συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, τον Μίνωα Βολανάκη και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Κάποια στιγμή σύστησε τον δικό του θίασο με την Μπέτυ Αρβανίτη, αν και δεν μακροημέρευσε.
Το σύντομο ειδύλλιο με την Αλίκη Βουγιουκλάκη
Οι κινηματογραφικές επιτυχίες διαδέχονταν η μία την άλλη και ήταν ο νέος γόης της εποχής. Συμπρωταγωνίστησε με τις πιο όμορφες νέες ηθοποιούς ανάμεσά τους και η Αλίκη Βουγιουκλάκη.
«Με την Αλίκη είχαμε ένα σύντομο φλερτ το καλοκαίρι του ’63, όταν είχα χωρίσει για λίγο από την Μπέτυ. Την Μάρθα Καραγιάννη την έβλεπα πάντα ως φίλη. Η Ζωή Λάσκαρη μου άρεσε, αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε ούτε μια απλή συζήτηση οι δυο μας. Κινδύνευα να γίνω ο κύριος Βουγιουκλάκης και δεν ήθελα», είχε πει σύντονο ειδύλλιό του με την εθνική μας σταρ.
Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο στην ταινία “Ποτέ την Κυριακή” του Ζυλ Ντασέν το 1960. Έγινε δημοφιλής μέσα από τις ταινίες-μιούζικαλ της Φίνος Φιλμς σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, με συχνούς συμπρωταγωνιστές τη Ζωή Λάσκαρη, τη Μαίρη Χρονοπούλου, τον Κώστα Βουτσά, τη Μάρθα Καραγιάννη κ.ά.
Στο θέατρο, έχει συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης του Κουν, αλλά και με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Μ. Βολανάκη. Στην τηλεόραση εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1972 στη σειρά “Κόκκινο δαχτυλίδι”, ενώ έγινε πάλι δημοφιλής τη δεκαετία του ’90 μέσα από τις καθημερινές τηλεοπτικές σειρές “Καλημέρα Ζωή” και “Λάμψη” του Νίκου Φώσκολου.
Ο Φαίδωνας επέστρεψε στο σινεμά το 2008, έπειτα από απουσία 26 ετών (τελευταία ταινία του ήταν η «Κατάσκοπος Νέλλη» του 1981), ερμηνεύοντας έναν ρόλο στο φιλμ «Ο γιος του Τσάρλυ». Το 1974 δοκίμασε τις δυνάμεις του τόσο στο σενάριο και τη σκηνοθεσία όσο και την παραγωγή στις «Σατανικές ερωμένες» που πρωταγωνιστούσε, ενώ η καριέρα του στο γυαλί μετρά είκοσι σχεδόν σίριαλ…
Ο Φαίδων Γεωργίτσης τις τελευταίες δύο δεκαετίες ζούσε στο κτήμα του στο Κορωπί, στο οποίο έχει χτίσει με τα χέρια του έναν αμφιθεατρικό χώρο («Κεκρωπία») όπου στέγαζε συχνά-πυκνά τόσο τις δικές του θεατρικές δουλειές όσο και άλλες.