Ο Πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος κ. Μάριος Καρογιάν ανακοίνωσε σήμερα την πρόθεσή του να επαναδιεκδικήσει εκλογή στο αξίωμα του Προέδρου του Κόμματος.
Στη σχετική δήλωσή του ο κ. Καρογιάν ανέφερε τα ακόλουθα:
«Σε έναν ακριβώς μήνα τα μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος καλούνται να εκλέξουν τον Πρόεδρο που θα ηγηθεί του Κόμματος και θα διαφυλάξει το ρόλο του χώρου του Κέντρου στη δυσκολότερη μετά την καταστροφή του 1974 περίοδο για την Κύπρο και το λαό της.
Σεβόμενος την ιδιότητά μου ως Προέδρου, που όφειλε να λειτουργεί ως εγγυητής της ενότητας και της συνοχής του Κόμματος, είχα αποφύγει μέχρι σήμερα να λάβω και να ανακοινώσω οποιαδήποτε απόφαση σχετική με την επαναδιεκδίκηση ή μη του ανωτάτου κομματικού αξιώματος.
Πολύ δε περισσότερο που οι δραματικές για τον τόπο μας περιστάσεις επέβαλλαν συνεχώς άλλες προτεραιότητες και διαφορετικές ιεραρχήσεις ενδιαφερόντων, ευθυνών και καθηκόντων.
Στο διάστημα των ετών που μεσολάβησαν από την εκλογή μου ως Προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να υπηρετήσω το εθνικό και δημόσιο συμφέρον και να υπερασπιστώ τις αρχές της κεντρώας φιλοσοφίας και ιδεολογίας του Κόμματός μας και τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της μεσαίας τάξης και των μη προνομιούχων ομάδων του πληθυσμού που εκφράζει και υπηρετεί το Δημοκρατικό Κόμμα.
Ποτέ δεν διανοήθηκα να ακολουθήσω μια προσωπική στρατηγική αδιάφορη για τα διακυβεύματα του παρόντος και του μέλλοντος της πατρίδας μας. Ποτέ δεν προέταξα το προσωπικό πολιτικό όφελος έναντι του εθνικού συμφέροντος, του δημόσιου συμφέροντος και του γενικότερου καλού του τόπου και του λαού μας.
Έτσι άλλωστε πιστεύω ότι τίμησα την εμπιστοσύνη των συναγωνιστών που με εξέλεξαν. Και έτσι θεωρώ ότι εισέφερα τις δυνάμεις μου στην αντιμετώπιση της ιστορικής πρόκλησης που αντιπροσώπευε για το Κόμμα μου η ανάγκη να καλύψει το δυσαναπλήρωτο κενό που άφησε πίσω της η απουσία από την ηγεσία του των αείμνηστων ιστορικών ηγετών Σπύρου Κυπριανού και Τάσσου Παπαδόπουλου.
Χάρις στις χαρισματικές προσωπικότητές τους, το Δημοκρατικό Κόμμα εξασφάλισε τη συνοχή του και έγραψε χρυσές σελίδες στη διακυβέρνηση της πατρίδας μας.
Χάρις στην ακτινοβολία και τη σοφία τους, το Δημοκρατικό Κόμμα κυριάρχησε στο χώρο του Κέντρου και τον κατέστησε τη δύναμη ευθύνης, προσφοράς, εξουσίας και ισορροπίας που εξασφάλισε στην Κύπρο πολιτική σταθερότητα και κοινωνική ευημερία.
Οι παρακαταθήκες τους αποτέλεσαν την ανεκτίμητη κληρονομιά της νεώτερης γενιάς των στελεχών που κλήθηκαν να συνεχίσουν την πορεία του Δημοκρατικού Κόμματος και ταυτόχρονα να επιτύχουν την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό που απαιτούσαν οι καιροί και προσδοκούσαν οι νεώτερες γενιές.
Θέλησα να τους εκπροσωπήσω με εντιμότητα, αυθεντικότητα και αποτελεσματικότητα.
Δεν τα κατάφερα πάντα.
Το στοίχημα ήταν μεγάλο. Και η μάχη για να κερδηθεί ήταν δύσκολη.
Την έκανε δυσκολότερη η έλλειψη συλλογικότητας που παρουσιάστηκε συχνά και το περίσσευμα εσωστρέφειας που μονίμως προκαλούσαν οι προσωπικοί ανταγωνισμοί και οι εγωιστικές φιλοδοξίες.
Μπροστά στην ανάγκη να διαφυλαχθεί η ενότητα και η συνοχή, οι συμβιβασμοί που προτίμησα να κάνω ανέκοπταν, είναι αλήθεια, τη δυναμική της ανανέωσης.
Μπροστά στην άλλη ανάγκη της πατρίδας μας να διασφαλισθεί η πολιτική σταθερότητά της και η συναινετικότερη δυνατή διακυβέρνηση της, η συμμετοχή του Δημοκρατικού Κόμματος στη διαχείριση της εξουσίας ήταν μεν μια στρατηγική επιλογή και μία βασική προϋπόθεση, ήταν, όμως, ταυτόχρονα μια φθοροποιός αποστολή με υψηλό κόστος και αναπόφευκτη σχεδόν συνέπεια την υποβάθμιση της ιδεολογικής δουλειάς και της οργανωτικής δράσης.
Την ώρα που κάποιοι επωφελούνταν για να ασκήσουν εκ του ασφαλούς επιλεκτική αντιπολίτευση, το Δημοκρατικό Κόμμα υφίστατο τις συνέπειες τεχνητών διαχωρισμών σε ” επίσημες” και “ανεπίσημες ” φατρίες με αποτέλεσμα να πικραίνεται ο κόσμος του, να ζημιώνεται η εικόνα του και να καταρρακώνεται η πολιτική του αξιοπιστία.
Παρόλα αυτά το Δημοκρατικό Κόμμα στάθηκε όρθιο.
Σε πείσμα προβλέψεων και δημοσκοπήσεων, σε πείσμα χαιρέκακων κασσανδρολογικών προφητειών, πέρασε με επιτυχία τη δοκιμασία των τελευταίων βουλευτικών εκλογών.
Πρωταγωνίστησε στην προσπάθεια για μία εθνική συνεννόηση προ του κινδύνου της οικονομικής κατάρρευσης.
Πήρε με τόλμη την απόφαση της αποχώρησης από την κυβέρνηση Χριστόφια όταν η παραμονή του σε αυτή έχασε την παραγωγική της σημασία.
Δε δίστασε να υπερβεί διχασμούς και αντιπαραθέσεις του παρελθόντος προκειμένου να επιτρέψει το σχηματισμό γύρω από τον υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη ενός πλειοψηφικού και ισχυρού συνασπισμού εξουσίας έκτακτης ανάγκης και εθνικής σωτηρίας.
Την ώρα που κάποιοι λιποψυχούσαν, την ώρα που κάποιοι το έβαζαν στα πόδια, μπροστά στη μεγάλη καταιγίδα που απειλούσε με οικονομική καταστροφή την Κύπρο, το Δημοκρατικό Κόμμα κήρυσσε αγώνα εθνικής σωτηρίας, εθνικής συνεννόησης, πολιτικής συναντίληψης, κοινωνικής συναίνεσης, ενότητας και συλλογικής υπεράσπισης και διεκδίκησης των συμφερόντων του τόπου και του λαού μας.
Έβαλε τις κόκκινες γραμμές στο κυπριακό.
Συνέβαλε στο σχεδιασμό της στρατηγικής για την έξοδο από την κρίση.
Δικαιώθηκε από τον κυπριακό λαό και το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών.
Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του μετώπου για την αποτροπή της χρεωκοπίας.
Αντιστάθηκε στους σχεδιασμούς για τη μετατροπή της κυπριακής οικονομίας σε πειραματόζωο της ευρωζώνης.
Πήρε αδιαπραγμάτευτες πρωτοβουλίες για την αποκάλυψη των ενόχων και τον καταλογισμό των ευθυνών που βαρύνουν όσους οδήγησαν την οικονομία και το τραπεζικό σύστημα στην κατάρρευση.
Συνεχίζει να αποτελεί μία μεταρρυθμιστική δύναμη ευθύνης και εξόδου από την κρίση.
Η πατρίδα μας βρίσκεται σήμερα στο πιο επικίνδυνο σταυροδρόμι της ιστορίας της.
Ή θα καταφέρει σε πλαίσια πολιτικής σταθερότητας να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία εθνικής συνεννόησης και συστράτευσης και μίας συνολικής παραγωγικής ανασυγκρότησης και μιας οριστικής, δίκαιης και βιώσιμης επίλυσης του εθνικού ζητήματος ή θα χάσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και το δρόμο για την ανόρθωση της οικονομίας της, τη συνοχή της κοινωνίας της και την αξιοποίηση του μοναδικού ανθρώπινου, φυσικού και ιστορικού πλούτου της.
Η απάντηση στο δίλημμα πρέπει να είναι άμεση, συλλογική και αποφασιστική. Να είναι πρώτα και πάνω από όλα απάντηση ευθύνης.
Να έχει απόλυτη προτεραιότητα.
Και να υπαγορεύει τα κριτήρια αξιολόγησης στάσεων, απόψεων και συμπεριφορών.
Πρέπει να δίνεται καθημερινά μέσα από συγκεκριμένες ρήξεις με συγκεκριμένες πρακτικές και με συγκεκριμένα κατεστημένα συμφέροντα και νοσηρές παθογένειες που οδήγησαν στη σημερινή προσβλητική για την κοινωνική μας αξιοπρέπεια και την εθνική μας ανεξαρτησία κατάσταση.
Πρέπει να δοθεί μέσα από την υπέρβαση και τον επανασχεδιασμό του πολιτικού μας συστήματος που την προκάλεσε με τις πράξεις και τις παραλήψεις του, τις ανοχές και τις υποκρισίες του απέναντι στις πελατειακές συναλλαγές, τις αδιαφανείς μεθοδεύσεις και τις διαπλεκόμενες αλληλοεξαρτήσεις οικονομικών και πολιτικών κέντρων.
Πρέπει να δοθεί μέσα από μία στρατηγική σύγκρουσης με τις δυνάμεις που θέλουν να ξαναχτίσουν την κυριαρχία τους και την ηγεμονία τους πάνω στις σαθρές βάσεις ενός κερδοσκοπικού μοντέλου ανάπτυξης και διακυβέρνησης που χρεοκόπησε παταγωδώς.
Πρέπει να δοθεί μέσα από τη στρατηγική συστράτευση όλων των νέων δυνάμεων, όλων των δημιουργικών δυνάμεων που θέλουν να απελευθερωθούν από τα δεσμά μίας αντιπαραγωγικής οικονομίας και μίας φαυλοκρατικής πολιτικής.
Κοινός τόπος και φυσικός χώρος σύγκλισης των δυνάμεων αυτών είναι το Κέντρο.
Ο χώρος, δηλαδή, που πιστεύει στο ρυθμιστικό ρόλο του Κράτους και στις αρχές, τους κανόνες και τις αρετές της μικτής οικονομίας.
Που ενθαρρύνει την ιδιωτική πρωτοβουλία χωρίς να αφήνει ασύδοτη την αγορά.
Που απευθύνεται στη μεσαία τάξη και στηρίζει την ανάπτυξή της.
Σε αυτό το χώρο πρέπει να παραμείνουμε πιστοί.
Αυτόν το χώρο πρέπει να θωρακίσουμε επαναπροσδιορίζοντας την ταυτότητά του και επικαιροποιώντας στρατηγική και στόχους.
Για να τον εκφράσει με σύγχρονο τρόπο, να τον ανοίξει στη νεολαία και να τον ξανακάνει κυρίαρχο, το Δημοκρατικό Κόμμα δε χρειάζεται να αλλάξει το πρόσωπο της ηγεσίας.
Χρειάζεται να αλλάξει το πρόσημο της λειτουργίας του και των σχέσεών του με την κοινωνία και το μέλλον της.
Χρειάζεται να αλλάξει τη λογική που συρρικνώνει την πολιτική σε προσωπική τακτική και ατομική υπόθεση.
Χρειάζεται να μετασχηματισθεί σε παραγωγό ιδεών και καταλύτη ανανέωσης και εκσυγχρονισμού του πολιτικού συστήματος και αποκατάστασης της αξιοπιστίας του.
Μέσα από την επικαιροποίηση των αρχών του και όχι μέσα από τη νόθευση των αξιών του.
Μέσα από τη φυγή προς τα μπρος και όχι μέσα από την επιστροφή πίσω στον παλαιοκομματισμό και την ιδιοτέλεια των αντιλήψεων, των επιδιώξεων και των συμφεροντολογικών προσωπικών ανταγωνισμών.
Αυτή την αντεπίθεση θελήσαμε να σημάνουμε με το Καταστατικό και Ιδεολογικό μας Συνέδριο.
Σε αυτή την αντεπίθεση δίνω ενεργά το δικό μου παρών.
Αυτή είναι η έννοια της απόφασης μου να ανακοινώσω σήμερα ότι προτίθεμαι να υποβάλω υποψηφιότητά για την επανεκλογή μου στην Προεδρία του Δημοκρατικού Κόμματος.
Όχι απλώς για να ανανεώσω τη θητεία μου. Αλλά για να υπηρετήσω το Κόμμα μας με αίσθημα ευθύνης και καθήκοντος, με πολιτική ωριμότητα και συνέπεια στις διαχρονικές αρχές και αξίες του.
Σταθερό όραμα μου ένα ενωμένο και δυνατό Δημοκρατικό Κόμμα, ένα ισχυρό Κέντρο, μια νέα δίκαιη και δικαιωμένη, αναπτυσσόμενη και ξανά ευημερούσα Κύπρος».