*Του Γιώργου Περδίκη
Όταν πέρσι, περίπου τέτοια εποχή, ο κ. Θεοπέμπτου προσπάθησε να ερμηνεύσει τη διαφορά μεταξύ του απογοητευτικού τελικού αποτελέσματος των Οικολόγων στις βουλευτικές εκλογές σε σχέση με τις ευνοϊκές δημοσκοπήσεις που προηγήθηκαν, και μίλησε για λάθος των δημοσκοπήσεων, έπεσαν πάνω του διάφοροι φίλοι από τους οργανισμούς που κάνουν δημοσκοπήσεις να τον φάνε ζωντανό.
Τα ίδια έπαθα και εγώ όταν θέλησα κάποτε στη Βουλή να προωθήσω κάποια νομοθετικά μέτρα ελέγχου των «δημοσκοπήσεων εξόδου», αφού αυτές χρησιμοποιούνται συχνά από κάποια εκλογικά επιτελεία την ώρα που διεξάγεται η διαδικασία των εκλογών, πράγμα οξύμωρο κατά την άποψή μου. Μου κατέβηκε μια αντιπροσωπεία φίλων ερευνητών για να μου εξηγήσουν ότι τάχα κάτι τέτοιο θα θεωρηθεί παρέμβαση στο επιστημονικό τους έργο κι ότι είναι αρκετός ο «αυτοέλεγχος».
Μου φάνηκε λοιπόν πολύ περίεργη η σιωπή όλων αυτών των επιστημόνων ερευνητών έναντι της πολλαπλής και πολυεπίπεδης επίθεσης που δέχεται η επιστημονικότητα τους τις τελευταίες μέρες από τον αρχηγό του μεγαλύτερου κόμματος και original υποψήφιο της δεξιάς παράταξης.
Είναι γεγονός ότι όταν τρεις διαφορετικές έρευνες της κοινής γνώμης (άλλως δημοσκοπήσεις) μέσα σε μια βδομάδα, σου βγαίνουν τόσο αρνητικές ακόμα κι ο ατάραχος μ. Μητσοτάκης να ήσουν, είναι φυσικό να νιώθεις ένα ελαφρό πανικό.
Όμως δεν δικαιολογείται αυτή η ολομέτωπη επίθεση κατά της συμπαθούς και χρήσιμης επαγγελματικής ομάδας των ερευνητών.
Ξεκινήστε από τη σκόπιμη χρήση -κατά την άποψή μου- του αδόκιμου όρου «δημοσκόπος» που παραπέμπει εντέχνως στον κακόφημο όρο «δημοκόπος», αυτός δηλαδή που παραπλανεί με τεχνάσματα τον δήμο /λαό. Αστειότητες; Ίσως. Τα πράγματα είναι όμως σοβαρά και πέραν των όποιων επικοινωνιακών φραστικών τεχνασμάτων. Διότι όταν κάποιος δεν αμφισβητεί τις «δημοσκοπήσεις» αλλά τους «δημοσκόπους» θα έπρεπε κανονικά να ξεσηκώνεται θύελλα αντιδράσεων από τους θιγόμενους κατά συγκεκριμένο και προσωπικό τρόπο. Όμως ουδέν μέχρι τούδε.
Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα όταν εκτός από ανικανότητα χρεώνεται και κακή πρόθεση στους δημο(σ)κόπους. «Μην ακούτε τους δημοσκόπους, αυτοί πάντα ήθελαν τον ΔΗΣΥ να διαλύεται» δήλωσε ο original υποψήφιος. Κι έμεινα ενεός. Ακόμα διερωτώμαι γιατί μια ολόκληρη επαγγελματική τάξη από καθώς πρέπει επαγγελματίες με τις επιστημονικές τους ομάδες να θέλουν να διαλύεται ο ΔΗΣΥ; Κάποιοι από αυτούς – από ότι ξέρω- είναι στο payroll του ΔΗΣΥ και τέλος πάντων το κόμμα είναι πάντα ένας καλός πελάτης. Γιατί να θέλουν να παραπλανούν ότι το κόμμα διαλύεται;
«Όλοι οι δημοσκόποι, όλες οι δημοσκοπήσεις έδειχναν, πέντε μέρες πριν τις εκλογές τον ΔΗΣΥ από 19 έως 20% χωρίς αναγωγή και δεύτερο κόμμα». Ας θυμηθούμε τα πραγματικά γεγονότα: Εικοσιτρείς δημοσκοπήσεις (δηλαδή όλες) έδειχναν τον ΔΗΣΥ πρώτο κόμμα, να ηγείται με άνεση στην κούρσα των βουλευτικών εκλογών 2021, άρα κάθε άλλο από το να διαλύεται. Όσο για την αναγωγή η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες πέντε μέρες τα μεγάλα κόμματα (δυστυχώς) -για πολλούς λόγους που δεν είναι του παρόντος- καταφέρνουν συνήθως να πάρουν το μεγαλύτερο μερίδιο από την πίττα της «αδιευκρίνιστης ψήφου». Κατ’ ακρίβεια αν κάπου έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις σε ότι αφορά το αποτέλεσμα της τενέκκας το 2021 ήταν στην επίδοση του ΑΚΕΛ (και άλλων) κι όχι στην επίδοση του ΔΗΣΥ.
Μια δημοσκόπηση απεικονίζει την πραγματικότητα της περιόδου που γίνεται. Δεν αποτελεί πρόβλεψη, ούτε προφητεία. Μέχρι την ώρα που θα ανοίξουν οι κάλπες, πολλά μπορούν να αλλάξουν. Αυτό εννοούσε ο μ. Γλαύκος Κληρίδης στην περίφημη περί τενέκκας ρήση του, που αξιοποιείται αυθαίρετα και παραπλανητικά σήμερα. Ούτε πρόβλεψη έκανε ο άνθρωπος, ούτε προφητεία, ούτε προσπάθησε να ακυρώσει αυτό το εργαλείο πολιτικής και κοινωνικής έρευνας με συνθήματα, αβάσιμες κατηγορίες και παραποίηση των γεγονότων, όπως θα έκανε ένας δημοκόπος πολιτικός.
Γιώργος Περδίκης,
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής,
Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών