Τη συγνώμη της Πολιτείας για παραλείψεις που οδήγησαν στην τραγωδία της 11ης Ιουλίου 2011 και την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης για να αποτραπούν στο μέλλον ανάλογα σφάλματα στον τόπο μας εξέφρασε ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως κ. Ιωνάς Νικολάου στο μνημόσυνο του Λοχία Πυροσβεστικής, Σπύρου Τταντή, που έπεσε στη Ναυτική Βάση «Αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης» και τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα, Καμάρες Λάρνακας.
Αυτούσια η ομιλία του κ. Νικολάου:
Με ανάμεικτα αισθήματα χρέους και τιμής, συγκεντρωθήκαμε και σήμερα στον Ιερό αυτό χώρο, για να τιμήσουμε την ηρωική θυσία ενός αδικοχαμένου πυροσβέστη της Ειδικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΜΑΚ), ενός νέου πατριώτη που προσέφερε τη ζωή του εν ώρα καθήκοντος, για το καλό της πατρίδας και των συμπατριωτών του, την 11η Ιουλίου 2011.
Ενός καταξιωμένου πυροσβέστη, που από την ημέρα ένταξής του στις τάξεις της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στις 3 Σεπτεμβρίου του 2001, παρέμεινε πιστός στον όρκο τιμής που έδωσε μέχρι το τέλος. Μνημονεύουμε και αποτίνουμε φόρο τιμής σε ένα εξαίρετο άνθρωπο, έναν άρτιο οικογενειάρχη, έναν ευπατρίδη, που μαζί με πέντε συναδέλφους του στην ΕΜΑΚ και άλλους επτά ηρωομάρτηρες, προσέτρεξαν στην ακέραιη επιτέλεση του καθήκοντός τους, θέτοντας το χρέος υπεράνω της ζωής τους και προτάσσοντας την αγάπη προς την πατρίδα τους.
Ο Λοχίας 2446 Σπύρος Τταντής, γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 25 Ιουλίου 1973 και ήταν σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών, που το ένα, δυστυχώς, δεν πρόλαβε να τον γνωρίσει, καθώς εκείνη την αποφράδα ημέρα της 11ης του Ιούλη, άφησε πίσω του μια κυοφορούσα σύζυγο. Ένας άνθρωπος που, όπως μαρτυρούν οι φίλοι και συνάδελφοί του, απολάμβανε την αγάπη και την εκτίμηση των συναδέλφων του και ξεχώριζε για την εργατικότητά και την αφοσίωσή του στην Υπηρεσία.
Με αίσθημα υψηλής ευθύνης, υπηρέτησε στην Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών (ΕΜΑΚ) μέχρι το τραγικό εκείνο μαύρο πρωινό, που κλήθηκε να αντιμετωπίσει την κατάσταση που δημιουργήθηκε στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης», στο Μαρί. Το πρωινό της 11ης Ιουλίου 2011, όταν ολόκληρη η Κύπρος βυθίστηκε στο σκοτάδι και τη θλίψη για τις ανθρώπινες απώλειες, που προκάλεσε η φοβερή εκείνη έκρηξη, ο μόλις 38 ετών Σπύρος Τταντής, μαζί με τους άλλους πέντε συναδέλφους του στην ΕΜΑΚ, με θάρρος, τόλμη και αυταπάρνηση εκτέλεσαν το καθήκον τους, το οποίο τους έφερε στην πρώτη γραμμή του πυρός.
Ως Πολιτεία υποκλινόμαστε με ανυπόκριτο σεβασμό στην μνήμη του Λοχία Σπύρου Τταντή και των άλλων παλικαριών και επαναλαμβάνουμε την συγνώμη για όλα εκείνα που οφείλαμε ως Πολιτεία να πράξουμε και δεν πράξαμε.
Αγαπητοί Μαρία και παιδιά, σεβαστοί γονείς και αδελφή,
Ως κράτος, δεν παραγνωρίζουμε και δεν διαγράφουμε την παραμικρή μας ευθύνη. Εκ μέρους της Κυβέρνηση του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη, εκφράζω την αποφασιστικότητα να συνεχίσουμε, με υπευθυνότητα και μεθοδικότητα, το δρόμο των αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, ώστε να αποτραπούν στο μέλλον ανάλογα σφάλματα στον τόπο μας. Ευθύνη και χρέος μας τόσο απέναντι στις οικογένειες των ηρωομαρτύρων, όσο και στην ίδια την κοινωνία είναι να σταθούμε και να αντιμετωπίσουμε όλα εκείνα που οδήγησαν την Κύπρο σε αυτή την ανείπωτη τραγωδία. Υπόσχεσή μας είναι ότι θα πράξουμε ότι είναι δυνατό για να μην θρηνήσουμε ποτέ ξανά τον αδόκητο χαμό τέκνων της πατρίδας μας. Οι ανεξίτηλες μνήμες και τα σημάδια του μαύρου εκείνου πρωινού, δεν μπορούν παρά μόνο να μας υπενθυμίζουν ότι η 11η Ιουλίου αποτελεί την απαρχή για την υποχρέωση λογοδοσίας των αρχόντων της Πολιτείας, αλλά και της απόδοσης τιμής σε όσους εθελουσίως πρόσφεραν με τη θυσία της ζωής τους στη διάσωση του κύρους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Την ίδια στιγμή, ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει το πόνο και τη σπαρακτική απουσία του συζύγου και πατέρα, του υιού και αδελφού, ο οποίος παραμένει να είναι απερίγραπτος. Η θυσία του Σπύρου, ωστόσο, αποτελεί τρανή επιβεβαίωση του ενάρετου χαρακτήρα, του σθένους και της φλογερής αγάπης για το καθήκον. Γεγονός που θα προσδίδει πάντοτε υπερηφάνεια στην οικογένειά του, γιατί ήταν ένας άνδρας που γαλουχήθηκε με προσήλωση στην πατρίδα και τα εθνικά ιδεώδη.
Αγαπητοί Μαρία, Άντρια και Σταυριανέ,
Μπορείτε ακόμα, να νιώθετε περήφανοι για την κληρονομιά που αφήνει σε εσάς, αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία και ιδιαίτερα σε εμάς τους πολιτειακούς άρχοντες. Μια κληρονομιά που σε εσάς αποδίδει την ύψιστη τιμή και σε εμάς την ύψιστη ευθύνη. Γιατί με την αυτοθυσία του τίμησε τους άξιους γονείς και συγγενείς τους.
Χρέος και ευθύνη αφενός της Πολιτείας κι αφετέρου της ίδιας της κοινωνίας, είναι να αντλήσουμε από το νόημα της θυσίας των ηρώων μας και να βιώσουμε το ιστορικό τους δίδαγμα, προσδιορίζοντας το δικό μας χρέος και τις δικές μας ευθύνες.
Με τη σκέψη μας στραμμένη σε εσάς αγαπητοί Μαρία, Άντρια και Σταυριανέ, που καλείστε να φέρετε το μεγαλύτερο βάρος των συνεπειών της χωρίς προηγούμενο τραγωδίας, σας διαβεβαιώνουμε πως δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ούτε η μνήμη του Σπύρου σας να λησμονηθεί, ούτε οι ευθύνες μας ως κράτους να διαγραφούν.
Εκφράζουμε, σήμερα, τον θαυμασμό, την εκτίμηση και την αιώνια ευγνωμοσύνη μας στο μεγαλείο της θυσίας του Σπύρου. Η ανυπέρβλητη ανδρεία που επέδειξε, ας γίνει διδαχή και ιερό παράδειγμα για τις παρούσες και τις επερχόμενες γενιές.
Τιμή και δόξα στον Σπύρο Τταντή, αιωνία ας είναι η μνήμη του.