Άρθρο Γνώμης του Γεωργίου Βασιλάκη*
Υπάρχει μια ιστορία που αφορά τη σημαία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται το ΠΑΣΟΚ και οι μεταλλάξεις του το θέμα των ιερών συμβόλων μιας περιόδου της νεώτερης ιστορίας της χώρας μας.
Η κατοχή της σημαίας του Πολυτεχνείου ως λάφυρο από τους φοιτητές της ΠΑΣΠ επί δεκαετίες δεν είναι η πρώτη φορά που προκαλεί συζητήσεις. Είναι όμως η πρώτη φορά που δημόσια και τόσο κατηγορηματικά, ένα κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ εγκαλεί τους νεολαίους της παράταξής του και τους καλεί να την παραδώσουν. Και αυτό διότι έτσι αποφασίστηκε εκείνα τα χρόνια από τα μέλη και τον τελευταίο Πρόεδρο της ΕΦΕΕ και μετέπειτα υπουργό Προστασίας του Πολίτη Κύριο Χρήστο Παπουτσή.
Πόσο ειρωνικό είναι ότι ο Κος Παπουτσής βρέθηκε «απέναντι» από όλες τις διαδηλώσεις, φοιτητικές πορείες και διαμαρτυρίες που εκτυλίχθηκαν στο κέντρο της Αθήνας. Πόσο ειρωνικό ότι ο κάποτε «φύλακας» της ελληνικής σημαίας και κάποτε αγωνιστής της δημοκρατίας έχει με εντολή του καταπνίξει σε δακρυγόνα τις δημοκρατικές διαδικασίες (στις οποίες ως νέος συμμετείχε) τα δύο χρόνια της θητείας του;
Δυστυχώς, ο Νίτσε το είπε σωστά «Όποιος παλεύει με τέρατα πρέπει να προσέχει πολύ στην πορεία μη γίνει τέρας και ο ίδιος». Και είναι απόδειξη και σημείο των καιρών μας να μας απογοητεύουν τα πάλαι ποτέ πρόσωπα-σύμβολα της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Υπάρχουν κάποια σύμβολα όμως που μένουν αλώβητα και η ελληνική σημαία του Πολυτεχνείου είναι ένα από αυτά. Έχει έρθει πια ο καιρός αυτή η σημαία να μην «υποβαστάζεται» από καμία κομματική απόχρωση. Αυτή η σημαία πρέπει έμπρακτα να ανήκει σε όλους τους Έλληνες και καιρός είναι να δημιουργηθεί επιτέλους ένα μουσείο για την Αντίσταση στη Χούντα όπου η σημαία αυτή θα υπάρχει εκεί για όλους τους Έλληνες και ξένους επισκέπτες, ως μαρτυρία των αγώνων των εκατοντάδων αφανών ηρώων που πάλεψαν εκείνο τον Νοέμβρη για ιδανικά που σήμερα εξακολουθούν και είναι το ίδιο επίκαιρα.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια σε κάθε αντίστοιχη συζήτηση και αίτημα οι νεολαίοι του ΠΑΣΟΚ, προέβαλλαν το επιχείρημα ότι θα παραδοθεί στο Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ όταν και εφόσον αυτό συγκροτηθεί ξανά σε σώμα. Προφανώς το γνωρίζουν και οι ίδιοι αυτό είναι απλώς το πρόσχημα για να συνεχίσουν να κατακρατούν απολύτως παράνομα ένα σύμβολο της νεότερης ιστορίας του τόπου.
Μάλιστα, όταν κάποια στιγμή ο κ. Γιάννης Ραγκούσης ως γραμματέας του ΠΑΣΟΚ συμφώνησε με τον τότε πρύτανη του Πολυτεχνείου Κώστα Μουτζούρη να παραδοθεί στη Βουλή, απλώς δεν τη βρήκε πότε για να υλοποιήσει την υπόσχεσή του.
Η σημαία βρίσκεται στα χέρια του ΠΑΣΟΚ από το 1982 όταν ακόμη η ΕΦΕΕ υπήρχε και λειτουργούσε. Από τότε οι καβγάδες μεταξύ των παρατάξεων ήταν ομηρικοί, αλλά πάντοτε στο τέλος το ΠΑΣΟΚ κατάφερνε να την κρατήσει και να την κληρονομεί από στέλεχος σε στέλεχος. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα η σημαία βρίσκεται στα χέρια κάποιου ή κάποιων τους οποίους δεν γνωρίζει ακόμη και η επίσημη ηγεσία του κόμματος, προφανώς γιατί δεν ασχολήθηκε ποτέ σοβαρά για να το μάθει.
Σήμερα που το θέμα επανέρχεται και πάλι κυρίως ως θέμα ηθικής τάξης αλλά ενδεχομένως και ως ποινικό αδίκημα ορισμένοι στο ΠΑΣΟΚ, όπως ο Χρήστος Παπουτσής που έχει διατελέσει ο τελευταίος εκλεγμένος πρόεδρος της ΕΦΕΕ, ίσως θα έπρεπε να βοηθήσει στην προσπάθεια καθώς είναι γνωστή η επιρροή του στους νεολαίους του κόμματος.
Σε ότι αφορά δε στο επιχείρημα ότι και τα στελέχη του ΚΚΕ παρακρατούν τις σφραγίδες της ΕΦΕΕ χωρίς να τους ανήκουν μπορεί μεν να έχουν δίκιο, αλλά προφανώς γνωρίζουν ότι δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Η ιστορία μιας σημαίας
Την επομένη της εισβολής των τανκς στο Πολυτεχνείο κάποιοι βρήκαν μια ματωμένη σημαία και τη φυγάδευσαν στα γραφεία της εφημερίδας «Βραδυνή» στην Ομόνοια. Την παρέδωσαν μάλιστα στα χέρια του τότε εκδότη της εφημερίδας Τζώρτζη Αθανασιάδη.
Ο τρόπος διαφυγής της σημαίας από το Πολυτεχνείο παραμένει άγνωστος. Εκείνο που έχει γίνει γνωστό είναι ότι το 1974 (με τη μεταπολίτευση) η σημαία έφθασε στην ΕΦΕΕ και στον πρώτο πρόεδρό της Γιώργο Σταματάκη της ΚΝΕ. Στην πορεία της πρώτης επετείου του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβριο του 1975, τη σημαία κρατούσαν εκτός από αυτόν οι Στέφανος Τζουμάκας, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης (τότε στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτ. και σήμερα σύμβουλος του προέδρου της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά) και ο τότε πρόεδρος της ΕΣΕΕ (των σπουδαστών ΚΑΤΕΕ, μετέπειτα ΤΕΙ).
Το 1976 η σημαία πέρασε στα χέρια του κ. Τζουμάκα της ΠΑΣΠ, προέδρου στην ΕΦΕΕ. Από τον κ. Τζουμάκα η σημαία πέρασε στον κ. Παπουτσή, ο οποίος παρέμεινε πρόεδρος της ΕΦΕΕ ως το 1980. Από το 1982 η σημαία «έφυγε» από τα γραφεία της ΕΦΕΕ στην οδό Ιπποκράτους και πέρασε στην… παρανομία, στη μυστική φύλαξή της δηλαδή σε σπίτια στελεχών της ΠΑΣΠ.
Από εκεί και πέρα και ενώ το Κεντρικό Συμβούλιο δεν μπορούσε να συγκροτήσει προεδρείο, αλλά πάντως λειτουργούσε έως το 1995 που ουσιαστικά αυτοκαταργήθηκε οριστικά, η σημαία πέρασε διαδοχικά από τα χέρια του Φώτη Χατζημιχάλη, του Γιάννη Τσαμουργκέλη, του Βασίλη Τόγια.
Το ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝ.ΑΛ) των σκανδάλων θρυμματισμένο πλέον από την ασυνέπεια λόγων και έργων ανίκανο να διαχειριστεί τη κρίση που δημιούργησε κληρονόμησε και συνδιαχειρίστηκε με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (Βενιζέλος-Σαμαράς) κληροδότησε ερείπια κοινωνικά στη χώρα. Θα έπρεπε λοιπόν να κάνει το αυτονόητο το σύμβολο μιας γενιάς να το παραδώσει στη φύλαξη ενός μουσείου της Αντίστασης στη Χούντα .Βέβαια για αυτό χρειάζεται και γενναιότητα την οποία είναι σίγουρο ότι σαν κίνημα δεν έχει επιδείξει στη πορεία του..
*Οικονομολόγου ΕΚΠΑ