Σε γραπτή του δήλωση, ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, αναφέρθηκε στην έκθεση του γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες τονίζοντας ότι “συγκρούεται με το αφήγημα του Προέδρου Αναστασιάδη ως προς το τι διαδραματίστηκε στο Κραν Μοντανά”.
“Το Προεδρικό υποστηρίζει ότι ο λόγος της αποτυχίας στην Ελβετία ήταν η εμμονή της Τουρκίας σε εγγυήσεις, επεμβατικά δικαιώματα, παραμονή στρατευμάτων, ακόμη και σε στρατιωτική βάση” σημειώνει.
Την ίδια στιγμή, επισημαίνει πως “όπως ο ίδιος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης παραδέχεται, στο Κραν Μοντανά ο Γ.Γ. του ΟΗΕ, η ΕΕ, η Βρετανία και φυσικά η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία είχαν την ξεκάθαρη και κατηγορηματική θέση ότι η Συνθήκη Εγγύησης και τα επεμβατικά δικαιώματα θα καταργούνταν από την πρώτη μέρα της λύσης του Κυπριακού. Συνεπώς, αν το αφήγημα του Προέδρου ευσταθούσε, το λιγότερο που θα έκανε ο Γ.Γ. στην έκθεσή του θα ήταν να καταδείξει μέσα από την περιγραφή των γεγονότων ότι η αιτία της αποτυχίας ήταν η τουρκική στάση στα συγκεκριμένα ζητήματα”.
“Όχι μόνο δεν το έπραξε αλλά, αντίθετα, αναφέρει ότι μέσα από την σε βάθος εμπλοκή του με τις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις στο Κραν Μοντανά μπόρεσε να δει «ότι όλες είχαν έρθει στην Ελβετία δεσμευμένες να εξεύρουν αμοιβαία αποδεκτές λύσεις». Συνεχίζει μάλιστα υπογραμμίζοντας ότι κατά τις εμπιστευτικές του διμερείς επαφές «οι βασικές θέσεις και ενδείξεις για τα πιθανά ανοίγματα της κάθε πλευράς τέθηκαν ενώπιον του από τις σχετικές πλευρές, ειδικότερα στα ζητήματα της ασφάλειας και των εγγυήσεων», αναφέρει ο κ. Κυπριανού.
Παράλληλα συνεχίζει τονίζοντας ότι:
“Είναι για αυτό το λόγο που πήγε στο δείπνο με την εκτίμηση ότι υπήρχε ευρεία συναντίληψη για στρατηγική συμφωνία. Εκεί προχώρησε και στην υποβολή του άτυπου εγγράφου για το μηχανισμό εφαρμογής της λύσης, το οποίο διέψευσε τις όποιες ανησυχίες για αντικατάσταση των εγγυήσεων μέσα από ένα άλλο σχήμα.
Στη βάση των πιο πάνω ο Γ.Γ. καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στο θέμα ασφάλεια – εγγυήσεις η πρόοδος που έχει καταγραφεί συνιστά ένα ιστορικό βήμα. Κι εδώ εδράζει τη συνολική του εκτίμηση ότι στο Κρανς Μοντανά χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία για τη λύση του Κυπριακού, πόσο μάλλον που κατά την άποψή του και οι βασικές παράμετροι της λύσης ήταν ουσιαστικά λυμένες.
Είναι, λοιπόν, προφανές ότι όσα ο Γ.Γ. καταγράφει και διαπιστώνει συγκρούονται με το αφήγημα Αναστασιάδη για όσα έγινα στο Κρανς Μοντανά. Και είναι άξιον απορίας γιατί ο Πρόεδρος δεν αντέδρασε για το περιεχόμενο της Έκθεσης.
Ο Γ.Γ. δεν μένει στις διαπιστώσεις αλλά καταγράφει και το τί αναμένει από τις δύο πλευρές προκειμένου να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με μια «διαδικασία που να έχει νόημα»: Δηλώνει ότι είναι έτοιμος να βοηθήσει αν «οι πλευρές από κοινού αποφασίσουν να εμπλακούν σε μια διαδικασία με την απαραίτητη πολιτική βούληση για τη στρατηγική συμφωνία που αναδυόταν στο Κρανς Μοντανά» και «τις ενθαρρύνει να εξεύρουν τρόπους για να διατηρηθεί ο όγκος εργασίας που δημιουργήθηκε καθόλη τη διαδικασία με τη μορφή των συγκλίσεων και συναντιλήψεων που επισωρεύθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο χρόνων» μέσα από την «πακετοποίηση συγκεκριμένων βασικών θεμάτων».
Δυστυχώς, όπως διαφάνηκε από την πρόσφατη συνάντηση της Νέας Υόρκης, καμιά από τις δύο πλευρές δεν ήταν έτοιμη να προχωρήσει όπως προτείνει ο Γ.Γ. Και υπό αυτές τις περιστάσεις καμία νέα πρωτοβουλία δεν μπορεί να αναμένεται.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι σε περιόδους ανυπαρξίας διαπραγματευτικής διαδικασίας στο Κυπριακό, χωρίς να επιρρίπτονται ευθύνες στην Τουρκική πλευρά, είχαμε τα πιο σοβαρά και επικίνδυνα τετελεσμένα. Αυτό ακριβώς επιχειρείται και τώρα με την υπόθεση των δασμών, το ζήτημα των Μαρωνιτών, της Αμμοχώστου, την προσπάθεια αναβάθμισης της λεγόμενης Επιτροπής Περιουσιών, την πιθανολογούμενη μαζική «πολιτογράφηση» εποίκων στα κατεχόμενα. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπιστούν αυτές οι αρνητικές εξελίξεις, είναι η επανέναρξη μιας ουσιαστικής και διεξοδικής διαπραγμάτευσης με τον τρόπο που εισηγείται ο Γ.Γ. του ΟΗΕ.
Στον απόηχο του αδιεξόδου μιας προσπάθειας που όπως ο ίδιος ο Γ.Γ. αναφέρει χρονολογείται από το 2008, το ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν οι πολίτες είναι κατά πόσο ο κ. Αναστασιάδης μπορεί και θέλει να διαπραγματευτεί τη λύση του Κυπριακού με σταθερότητα, συνέπεια και προσήλωση σε αρχές και μέσα στο συμφωνημένο πλαίσιο”.