Άριστος Δαμιανού*
«Δεν έχουμε τίποτα να ανησυχήσουμε από τουρκικές ενέργειες ή δηλώσεις», Νίκος Χριστοδουλίδης, 2018
«Έχουμε διαμορφώσει αποτελεσματικούς μηχανισμούς οι οποίοι θα αντιμετωπίσουν την Τουρκική πρόκληση», Νίκος Χριστοδουλίδης, 2019
«Καθολική η στήριξη των Ευρωπαίων εταίρων προς την Κυπριακή Δημοκρατία», Νίκος Αναστασιάδης, 2019
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να παραμένει αμέτοχη ενώπιον της επιθετικής στάσης της Τουρκίας», Νίκος Αναστασιάδης, 2020
Εδώ και χρόνια το ΑΚΕΛ προειδοποιεί τον κ. Αναστασιάδη ότι η επικοινωνιακή διαχείριση του κυπριακού, αντί της ουσιαστικής, είναι επικίνδυνη. Οι πιο πάνω δηλώσεις είναι ενδεικτικές της προχειρότητας και της σκοπιμότητας που χαρακτηρίζουν τη διαχείριση (γιατί τέτοια είναι) του κυπριακού από την κυβέρνηση Αναστασιάδη – Συναγερμού. Αν ψάξει κανείς θα βρει ανάλογες δηλώσεις για τα θέματα φυσικού αερίου. Ότι η Τουρκία δεν θα βρει τρυπάνι να νοικιάσει πόσο μάλλον να αγοράσει (σήμερα έχει τέσσερα), ότι «θωρακίσαμε την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας» κτλ.
Το διακύβευμα ωστόσο είναι πολύ μεγαλύτερο από την επίκριση προς μια κυβέρνηση η οποία με τους διαχρονικούς χειρισμούς της προκαλεί ζημιά και δίνει άλλοθι στην τουρκική προκλητικότητα. Στη δική μας αντίληψη είναι ξεκάθαρο πως η παθητική ενατένιση των (μη) εξελίξεων στο κυπριακό προφανώς εξυπηρετεί την Τουρκία, η οποία βολεύεται με το διχοτομικό στάτους κβο. Το ερώτημα είναι ποιοι άλλοι βολεύονται με τη λεγόμενη δεύτερη καλύτερη λύση;
Έχουν παρέλθει τρία και πλέον χρόνια από το διπλό ναυάγιο σε δύο διασκέψεις για την Κύπρο μέσα στο 2017, Γενεύη και Κραν Μοντανά. Δυστυχώς, το ρολόι του κυπριακού μετρά αντίστροφα. Οι παράνομες ενέργειες στις θαλάσσιες ζώνες και στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι υπό υλοποίηση απειλές της τουρκικής πλευράς για τα Βαρώσια, εμβαθύνουν τα κατοχικά δεδομένα και απομακρύνουν περαιτέρω την προοπτική της λύσης.
Οι πρόσφατες Εκθέσεις του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για τις καλές υπηρεσίες και για την ανανέωση της θητείας της ειρηνευτικής δύναμης στην Κύπρο, μάς δείχνουν τον δρόμο. Χωρίς να παραγνωρίζονται οι δυσκολίες και τα εμπόδια που προκαλεί η τουρκική στάση, ο κ. Αναστασιάδης πρέπει να πείσει τη διεθνή κοινότητα αφενός ότι είμαστε έτοιμοι, εφόσον οι συνθήκες το επιτρέψουν, να επανέλθουμε σε διάλογο για το κυπριακό. Την ίδια ώρα, αντί ρητορικής και χειρισμών που παραπέμπουν σε στρατιωτικοποίηση του κυπριακού, ο Πρόεδρος οφείλει να προετοιμαστεί κατάλληλα για συνέχιση των συνομιλιών από εκεί που διακόπηκαν, στη βάση των επιτευχθεισών συγκλίσεων και του πλαισίου του Γενικού Γραμματέα. Πάντοτε στη συμφωνημένη βάση λύσης δικοινοτικής διζωνικής Ομοσπονδίας. Το φλερτ με ιδέες «έξω από το κουτί» είναι επικίνδυνο.
Το δε επιχείρημα πως με μια τέτοια Τουρκία είναι δύσκολη η λύση, απαντάται με τη διαπίστωση ότι αν δεν διεκδικήσουμε λύση με την αίσθηση του επείγοντος, όχι μόνο δεν θα ανατραπεί προς όφελος μας -όπως αφελώς λέγεται- το ισοζύγιο δυνάμεων αλλά –μοιραία- θα μάς μείνει η διχοτόμηση. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια να αναμένουμε «μια άλλη Τουρκία». Είναι προφανές ότι η Τουρκία έχει σχέδιο, το οποίο υλοποιεί. Καθήκον μας είναι να αγωνιστούμε για να το αποτρέψουμε. Και αυτό προϋπόθετει σταθερότητα θέσεων, διεκδίκηση και σοβαρότητα.
Στοιχεία που πρέπει να αποκτήσει –έστω και αργά- ο χειρισμός του κυπριακού από τον κ. Αναστασιάδη.
*Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΚΕ ΑΚΕΛ, Βουλευτής