Κοινωνική Ανισότητα

Της Γιώτας Χατζηλοϊζου

Ο Γκάντι είπε ότι η χειρότερη μορφή βίας είναι η φτώχια. Είχε δίκαιο, γιατί έτσι είναι. Με το που γεννιέται ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τι τον περιμένει.

Κάποιοι δουλεύουν και λαμβάνουν χρήματα, τα καταναλώνουν για τις βασικές τους ανάγκες και ξανά από την αρχή, δηλαδή, ένας φαύλος κύκλος. Παράγουν εργασία υπό ρομποτικούς ρυθμούς ακολουθώντας τις οδηγίες χωρίς ξεκούραση και ανεξαρτησία.

Άλλοι όμως, οι οικονομικά «ανεξάρτητοι», αρέσκονται στο να δουλεύουν και να λαμβάνουν χρήματα τα οποία κάποτε, σπάνια ξοδεύουν. Αντιθέτως στοιβάζονται μέσα στα χρηματοκιβώτια τους και στις ελβετικές τράπεζες. Αυτό ουδέποτε το έχω κατανοήσει. Αρεσκονται σε δήθεν φιλανθρωπίες μόνο και μόνο για να γεμίσουν το υπαρξιακό τους κενό…ακόμα και για φοροαπαλλαγή. Η τραγικότητα του μυαλού τους στο μεγαλείο της. Να με συγχωρήσουν οι έχοντες που ενεργούν με αυτούς τους τρόπους…

Μια άλλη μερίδα συνανθρώπων μας, δεν έχει ούτε καν τα απαραίτητα. Ακόμα και σε αναπτυγμένες χώρες παρατηρούνται φαινόμενα φτώχειας…απαράδεκτο. Πείνα, η βασικότερη ανάγκη και όμως ο άνθρωπος εξαναγκάζεται σε ένα τρόπο ζωής που δεν επιθύμησε ποτέ. Συνηθίζει, υπομένει και αντέχει την πεινά. Σε νούμερα, ας αναφερθεί ότι ο μισός πληθυσμός της γης υποσιτίζεται!!

Χάθηκε η έννοια της παγκοσμιοποίησης…πως νοείται αυτή η λέξη; Είμαστε όλοι για όλους η μήπως όλοι για έναν.. ;

Ο ένας έχει 30 δις, ο άλλος 50 δις και η πλάκα είναι ότι ενημερωνόμαστε για την αύξηση εισοδήματος τους, από τα ΜΜΕ. Αυτοί οι λίγοι ελέγχουν την οικονομία του πλανήτη. Γιατί δεν κάνουν περισσότερα βήματα ως προς την εξάλειψη της ανθρώπινης πείνας;

Τελευταίως παρατηρείται μια αυξητική τάση φιλανθρωπικών οργανώσεων. Είναι πολύ καλό να γίνεται από άτομα που ενδιαφέρονται με αγνά αισθήματα για τους μη έχοντες χωρίς να καταπιάνονται με το “εγώ” τους και σίγουρα χωρίς αυτοπροβολή.

Η αύξηση των φιλανθρωπιστών θα αλλάξει πολύ τον τρόπο ζωής και την νοοτροπία του κόσμου. Μαθαίνοντας το τι εστί φιλανθρωπία και κάνοντας πράξεις, θα μειωθεί κατά πολύ η ανθρώπινη πείνα. Με δωρεάν φαγητό και ίδρυσης επισιτιστικών κέντρων από τα κράτη ίσως βοηθήσει. Μα πιο πολύ η κινητοποίηση των πολιτών προς αυτή την κατεύθυνση θα δημιουργήσει ένα καλύτερο αύριο με ουσία.