Ντροπή και αίσχος να μας κουβαλιούνται από τα κατεχόμενα με τα mini bus κατευθυνόμενοι προς τα αεροδρόμια Λάρνακας και Πάφου και να παίρνουν “το ψωμί μέσα από το στόμα” των συμπατριωτών μας.
Και δεν είναι βέβαια μόνο αυτό. Τρέχουν πάντα στους δρόμους με ιλιγγιώδη ταχύτητα, πάνω από 140χλμ. Κανένας δεν τους σταματά όμως.
Γνωρίζουμε βέβαια ότι είναι “δεμένα τα χέρια” της κυβέρνησης βάσει της Ευρωπαικής Ένωσης αλλά πρέπει να βρεθούν τρόποι και να μπουν φραγμοί ούτως ώστε να τερματιστεί όλο αυτό το ξέφραγο αμπέλι.
Άλλωστε η τουρκοκυπριακή διοίκηση σκαρφίζεται χίλιους δυο τρόπους ούτως ώστε να μας βάζει τρικλοποδιές.
Μέχρι και φόρους ζητά τωρα στα τρόφιμα που αποστέλλονται στους εγκλωβισμένους μας
Καιρός είναι να θέσουμε κι εμείς τους δικούς μας όρους.
Χρειάζονται σοβαρά αντίμετρα που πρέπει να παρθούν χωρίς καθυστέρηση. Για παράδειγμα ένα από τα μέτρα είναι η πλήρης εφαρμογή των νόμων και κανονισμών της Κυπριακής Δημοκρατίας στο θέμα της διακίνησης οχημάτων εγγεγραμμένων στο κατοχικό καθεστώς.
Καμία διακίνηση να επιτρέπεται χωρίς εγγραφή των οχημάτων αυτών στη Κυπριακή Δημοκρατία.