Η τουρκική επιθετικότητα μας απειλεί, όχι το ΑΚΕΛ

Οι ευθύνες μας βαραίνουν όχι μόνο γι’ αυτά που κάνουμε αλλά και γι’ αυτά που δεν κάνουμε (Μολιέρος).

Για τις πρωτοβουλίες που δεν αναλαμβάνονται ενώ τις επιτάσσουν τα γεγονότα, για την ολιγωρία που επιδεικνύεται όταν τα απόλυτα προβλέψιμα δεν αντιμετωπίζονται προληπτικά, για την έλλειψη προσανατολισμού όταν τις επιλογές καθορίζουν αλλότριες κομματικές σκοπιμότητες και η καρέκλα της εξουσίας. Όλα τα πιο πάνω ισχύουν και στο δια ταύτα. Με μία υποσημείωση, ότι ακόμη μπορούν να αναληφθούν ουσιαστικές πρωτοβουλίες ενάντια στην τουρκική προκλητικότητα.

Πριν λοιπόν χαρακτηρίσουν ξανά προδοτική τη στάση του ΑΚΕΛ- αυτοί που τάχατε μιλούν για ενότητα- ας διαβάσουν προσεκτικά όσα καταθέσαμε στο Εθνικό Συμβούλιο. Ποιες πρωτοβουλίες θα θωράκιζαν ουσιαστικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ποιες πρωτοβουλίες μπορούν να αντιμετωπίσουν την τουρκική επιθετικότητα- όχι μόνο να καταδικάσουν τα άνομα τετελεσμένα που επιχειρεί να δημιουργήσει η Άγκυρα στην ΑΟΖ. Να κοινοποιήσουμε στον ΓΓ του ΟΗΕ την πρόθεσή μας για να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις από εκεί που έμειναν, με το Πλαίσιο Γκουτέρες, τις συγκλίσεις και το άτυπο έγγραφο για την εφαρμογή της λύσης. Να διαφυλάξουμε τη σύγκλιση για τις θαλάσσιες ζώνες, τους φυσικούς πόρους, την κατανομή των ομοσπονδιακών εσόδων και τη συνέχιση της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και μετά τη λύση του Κυπριακού προβλήματος ως Συνθήκη της ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, η οποία αντιμετωπίζει τις όποιες ανησυχίες για τη διαχείριση μελλοντικών ζητημάτων. Όλα με την προϋπόθεση ότι θα τερματιστούν προηγουμένως οι τουρκικές προκλήσεις.

Ας απομονώσουμε την αλήθεια κόβοντας το λίπος που προσθέτει στο δημόσιο διάλογο η δημαγωγία Προεδρικού- ΔΗΣΥ. Η τουρκική επιθετικότητα, η διαχρονική στόχευση της Τουρκίας να επιβληθεί με κάθε δυνατό μέσο ως κυρίαρχη δύναμη στη γεωπολιτική διάταξη της περιοχής είναι δεδομένη. Τις προκλητικές διεκδικήσεις της Άγκυρας εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αφού είχαν κατατεθεί στον ΟΗΕ και οι ενέργειές της είχαν προαναγγελθεί, τις γνωρίζαμε. Γνωρίζαμε ακόμη ότι οι τριμερείς συναντήσεις και συμφωνίες, που αποκλείουν την Τουρκία, κάθε άλλο παρά χαλιναγωγούν την επιθετικότητά της. Αλλά και ότι τα όποια αρνητικά τετελεσμένα δημιούργησε διαχρονικά η Τουρκία επιχειρώντας εδραίωση του διχοτομικού στάτους κβο έγιναν σε διαπραγματευτικό κενό· όταν ακόμη και άδικα η ευθύνη του αδιεξόδου κατά τη διεθνή κοινότητα δεν επιμεριζόταν στην Άγκυρα. Όπως η παράνομη ανακήρυξη του ψευδοκράτους, η στροφή στη συνομοσπονδία, η επιδίωξη του απευθείας εμπορίου με διεθνή στήριξη.

Όλα αυτά, γνωστά και πρόδηλα, γιατί αγνοήθηκαν στους μήνες που ακολούθησαν το Κραν Μοντανά; Ο κ. Αναστασιάδης στην ετοιμότητα του ΓΓ του ΟΗΕ για συνέχιση της διαδικασίας από εκεί που έμεινε, με το Πλαίσιο Γκουτέρες και τις συγκλίσεις, απάντησε με παλινδρομήσεις κι επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς με «νέες ιδέες» και «άλλες λύσεις» δίνοντας άλλοθι στην Τουρκία να επιδιώκει διευθετήσεις εκτός παραμέτρων του ΟΗΕ. Όταν μάλιστα την βγάζει δυστυχώς καθαρή μέσα από διαπιστώσεις του ΓΓ του ΟΗΕ για εποικοδομητική στάση στο μείζον ζήτημα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, ενώ οι δύο ηγέτες εγκαλούνταν να επιδείξουν πολιτική βούληση για λύση. Για να ακολουθήσουν σήμερα οι χλιαρές αντιδράσεις ΟΗΕ, ΗΠΑ, Ρωσίας και Βρετανίας στις διαφαινόμενες γεωτρήσεις της Τουρκίας.

Αν λοιπόν, αντίθετα με την πολιτική Προεδρικού-ΔΗΣΥ, η προσήλωση στις διαπραγματεύσεις ήταν δημιουργική, πιθανότατα θα ήταν αρκετή και για να αναχαιτιστεί επί του παρόντος η τουρκική προκλητικότητα στην ΑΟΖ- από την οποία δεν γεννιούνται νόμιμα δικαιώματα όπως καλά γνωρίζει η Άγκυρα που επιδιώκει ρόλο στα ενεργειακά της Ανατολικής Μεσογείου. Ενώ οριστικά, οι προϋποθέσεις για οριοθέτηση ανάμεσα σε Κύπρο- Τουρκία μόνο μετά από συνολική λύση του Κυπριακού μπορούν να δημιουργηθούν και η τουρκική επιθετικότητα να χαλιναγωγηθεί.

Ανεύθυνη θα ήταν η κριτική του ΑΚΕΛ, αν δεν συνοδευόταν από προτάσεις. Ανούσιες θα ήταν οι προτάσεις μας αν δεν στόχευαν την άμεση και μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας. Αν παραγνώριζαν την άρρηκτη διασύνδεση της κατάστασης στο Κυπριακό με την αποθράσυνση της Τουρκίας. Αλλαγή προσανατολισμού, αυτό προτείνουμε σε Προεδρικό- ΔΗΣΥ που φάνηκαν αδύναμοι να ζυγίσουν, μετά από πέντε δεκαετίες Κυπριακού, τη δύναμη της προοπτικής της λύσης ως τροχοπέδη στις τουρκικές μεθοδεύσεις. Που βολεύτηκαν, κοντόφθαλμα και λανθασμένα, να παίζουν το μέλλον της Κύπρου στη ρουλέτα των χρυσών διαβατηρίων, των πύργων και του ξεπουλήματος δημόσιου πλούτου.

Αν θα καταφέρουν να κρυφτούν πίσω από την κρίση που εκτυλίσσεται στην ΑΟΖ, επαφίεται στους πολίτες. Είναι τη χρεοκοπία των πολιτικών τους που επιχειρούν να κρύψουν πίσω από τα τεράστια πλακάτ των φοβικών συνθημάτων της προεκλογικής από τη μια και της εκβιαστικής, όπως την θέτουν, αναζήτησης ενότητας από την άλλη. Όσο όμως κι αν το επιδιώκουν οι επικοινωνιολόγοι Προεδρικού- Πινδάρου ο λογαριασμός για τα σκάνδαλα, την εσωτερική κακοδιαχείριση, την αναλγησία και τους επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς στο Κυπριακό, δεν μπορεί να περιμένει.

Πολύ περισσότερο σήμερα, που η πατρίδα όντως κινδυνεύει από την τουρκική επιθετικότητα που δεν παρεμποδίστηκε, όχι από το ΑΚΕΛ.

Σταύρη Καλοψιδιώτου
Νομικός- Διεθνολόγος, Μέλος Κ.Ε. ΑΚΕΛ