Ο ύπνος ο οποίος διακόπτεται συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας μπορεί να μας καταστήσει την επόμενη μέρα υποτονικούς και αδύναμους.
Με την ίδια λογική, θα μπορούσε άραγε η λειτουργία “snooze”, που έχουν πολλά ξυπνητήρια, να έχει ανάλογες συνέπειες;
Ο νευροεπιστήμονας στο Harvard Medical School, Jeanne Duffy, λέει πως κατά πάσα πιθανότητα ο ύπνος κατά τα 30 λεπτά λειτουργίας snooze είναι χειρότερος ποιοτικά απ’ ό,τι αν απλώς χτυπούσε το ξυπνητήρι 30 λεπτά αργότερα.
Παρόλα αυτά, το snoozing θα μπορούσε να έχει και θετικά οφέλη.
Ο Duffy εξέτασε την αδράνεια που νιώθουμε μόλις ξυπνήσουμε και τη δυσκολία που έχουμε κάποιες φορές να θυμηθούμε πού βρισκόμαστε ή ποιά στιγμή της μέρας είναι. Το πόσο “χαμένοι” νιώθουμε εξαρτάται από το στάδιο του ύπνου στο οποίο βρισκόμασταν, πριν ξυπνήσουμε.
Αν βρισκόμασταν σε βαθύ ύπνο, είναι πιθανό να αδυνατούμε να θυμηθούμε ακόμα και το ποιοι είμαστε. Σε αυτή την περίπτωση, το snooze μπορεί να βοηθήσει να ξαναξυπνήσουμε από μια διαφορετική και πιο “ελαφριά” φάση ύπνου, όπως είναι το REM.
Ωστόσο, αν βρισκόμαστε ήδη σε φάση REM, το snooze θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα χειρότερα, στέλνοντάς μας σε βαθύτερο στάδιο ύπνου, εξηγεί ο Duffy.