Όποια και αν είναι η έκβαση των εκλογών του επόμενου μήνα, τα ομόλογα της Ιταλίας πρέπει να παραμείνουν ασφαλή για λίγο ακόμα.
Με δημόσιο χρέος 2,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (περίπου 2,8 τρισεκατομμύρια δολάρια) ή περίπου το 132% της ετήσιας παραγωγής της χώρας, οι επενδυτές γνωρίζουν καλά ότι τα οικονομικά της Ιταλίας κινδυνεύουν να πιέζονται κάθε φορά που τα spreads διευρύνονται. Αυτή είναι μια ρεαλιστική προοπτική εν όψει των εκλογών του Μαρτίου που θα αποδειχθεί ότι -στην καλύτερη περίπτωση- δεν θα επιφέρουν πολιτική σταθερότητα. Περαιτέρω, η έξοδος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από την πολιτική που διατηρεί εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια θα αυξήσει το κόστος δανεισμού τα επόμενα χρόνια.
Ωστόσο, αυτό είναι απίθανο να αποσταθεροποιήσει βραχυπρόθεσμα την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ζώνης του ευρώ. Η χώρα εκμεταλλεύτηκε το πρόγραμμα αγοράς ιδίων κεφαλαίων ύψους 2,6 τρισεκατομμυρίων ευρώ της ΕΚΤ για να επεκτείνει τη μέση διάρκεια των ομολόγων της και να μειώσει τις πληρωμές τόκων, καθιστώντας την οικονομία της λιγότερο ευάλωτη στις μεταβολές των συνθηκών της αγοράς ή της αίσθησης για το πού πηγαίνουν τα πράγματα.
Αυτό σημαίνει ότι, αν και οι αναλυτές έχουν επισημάνει ότι η ψηφοφορία της 4ης Μαρτίου έχει τη δυνατότητα να επιβραδύνει την ορμή της Ευρώπης, οι αξιωματούχοι της ΕΚΤ είναι αισιόδοξοι.