ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ ΚΙΝΗΣΗΣ ΝΕΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ
Η σημερινή μέρα, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες μέρες της Κυπριακής ιστορίας, και δυστυχώς όχι τέτοια ώστε να μας κάνει περήφανους, αλλά αντιθέτως, ώστε να μας προκαλεί ντροπή, απέραντη πικρία, και ένα ισχυρό αίσθημα αδικίας. Και τούτο γιατί τα πλήγματα που δέχτηκε η Κυπριακή Δημοκρατία σήμερα ήταν πολλά.
Καταρχήν σήμερα, με οριακή πλειοψηφία 29 έναντι 27 βουλευτών, η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, υπερψήφισε το Μνημόνιο και τη Δανειακή Σύμβαση. Δύο διεθνείς συμφωνίες, που κατά τα λεχθέντα των υπέρμαχών τους, θα μας γλιτώσουν από μια άτακτη χρεοκοπία, θα μας εξασφαλίσουν χρόνο για να σταθούμε στα πόδια μας, θα μας δώσουν μια ανάσα.
Όμως δυστυχώς οι υπέρμαχοι αυτοί, στη στάθμιση κόστους οφέλους, λογάριασαν λάθος. Γιατί το τίμημα για την εξαγορά μιας ανάσας, λίγου χρόνου, ήταν ασύλληπτα βαρύ. Ήταν η εκχώρηση κρατικής κυριαρχίας στους αδίστακτους δανειστές μας. Ήταν η κατάργηση της δημοκρατίας, με τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης, που άπτεται του δικαιώματος αυτοκαθορισμού κάθε Λαού, όχι άμεσα από τον ίδιο το Λαό δια δημοψηφίσματος,αλλά από τους εκλελεγμένους αντιπροσώπους του, που δεν είχαν πλαίσιο και όρους εντολής, για να αποφανθούν επί του συγκεκριμένου ζητήματος. Ήταν η στέρηση της δυνατότητας από τις επόμενες γενιές, να καθορίσουν το μέλλον τους. Ήταν η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Μάλιστα, και το στερεότυπο «η επιλογή έγινε στη βάση του μη χείρον βέλτιστον», ιδωμένο ακόμη και υπό οικονομικά και μόνο κριτήρια,στην παρούσα περίπτωση δεν μας πείθει.Γιατί όπως ορθά δήλωσε στη σημερινή του ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής ο βουλευτής του Κινήματος Οικολόγων, κ. Περδίκης, «Τα επόμενα χρόνια – τα χρόνια της εφαρμογής του μνημονίου – το ακαθάριστο εθνικό προϊόν θα συρρικνωθεί κατά 40%, το χρέος θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ και το κυριότερο η ανεργία θα σκαρφαλώσει από το 6% που ήταν το 2009, στο 40% με την ανεργία στους νέους να ξεπερνά το 50%. Ο Κυπριακός λαός θα πεινάσει. Θα ζήσει εποχές πείνας και ανέχειας που δεν έζησε ποτέ στην πρόσφατη ιστορία του.Αυτό είναι δεδομένο, δεν είναι πρόβλεψη. Οι νέοι μας θα μεταναστεύσουν, τα κοινωνικά προβλήματα θα αυξηθούν, η κατήφεια και η δυστυχίαθα επικρατήσουν. Ο λαός μας θα καταντήσει επαίτης, ξεφτιλισμένος και αποσαθρωμένος οικονομικά και πολιτικά.Αλλά κυρίως ξεφτιλισμένος ηθικά.» Άρα η επιλογή αυτή δεν μπορεί παρά να ήταν το χείρον.
Ούτε το ότι «το Μνημόνιο ήταν μονόδρομος», μας πείθει. Γιατί υπήρχαν εναλλακτικές προτάσεις, από σοβαρούς επιστήμονες της Κύπρου και του εξωτερικού. Όμως οι προτάσεις δεν έφταναν στα ώτα των υπερμάχων του Μνημονίου, ή όταν έφταναν, τα ώτα αυτά ήταν δυστυχώς μη ακούοντα. Οι αιτίες τούτο σαφώς και πρέπει να εξηγηθούν στο Λαό με επιχειρήματα. Ιδίως δεδομένου ότι, οι ίδιοι αυτοί υπέρμαχοι, μας δηλώνουν ότι οι αρνητικές συνέπειες του Μνημονίου είναι τόσες, που πρέπει μεν να το υπογράψουμε, αλλά πρέπει το συντομότερο δυνατό να απεμπλακούμε από αυτό. Και μάλιστα πρέπει να κινηθούμε προς τούτη την κατεύθυνση συλλογικά, ακούγοντας και συζητώντας όλες τις εναλλακτικές προτάσεις.
Τι είναι αυτό κύριοι, που ενώ καθιστούσε τις εναλλακτικές προτάσεις ακατάλληλες επεξεργασίας προ της αποδοχής του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, εκ των υστέρων τις καθιστά ενδιαφέρουσες και άξιες προσοχής; Δικαιούμαστε και απαιτούμε απαντήσεις.
Με τα δεδομένα τούτα λοιπόν, η οριακή πλειοψηφία των αντιπροσώπων του Λαού, ενεργώντας άνευ όρων εντολής από τον ίδιο το Λαό, αποφάσισε σήμερα, ότι η υπερψήφιση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβαση, εξυπηρετούσε το «κοινό καλό», το καλό του τόπου. Αποφάσισε δηλαδή ότι οι θετικές συνέπειες τούτου υπερτερούσαν των αρνητικών για το Λαό μας και τον τόπο μας.
Και εδώ γεννάται άλλη μια απαίτησή μας, ώστε να δούμε κι εμείς τα θετικά αυτά που υπερκέρασαν τα αρνητικά που ανωτέρω αναφέραμε. Απαιτούμε ενημέρωση, ενημέρωση κάθε πολίτη, για τις πρόνοιες του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης. Για τον τρόπο λειτουργίας της Τρόικα, για τους όρους δανεισμού, για τις δεσμεύσεις που δεχθήκαμε ως Κυπριακή Δημοκρατία, για τα οφέλη που θα λάβουμε, για τον τρόπο που θα διαχειριστούμε τα χρήματα, για όσα θέματα άπτονται των δύο αυτών συμβάσεων και των συνεπειών τους. Έχουμε δικαίωμα να ξέρουμε, και έχουν υποχρέωση οι υπέρμαχοι να μας εξηγήσουν. Επιβάλλεται.
Μέχρι τότε, η υπερψήφιση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβαση, αποτελούν σημείο πικρίας και κατάφορης αδικίας για μας.
Το δεύτερο σημείο της μέρας, που μας προκαλεί ντροπή, είναι ο τρόπος με τον οποίο ψηφίστηκαν και σήμερα, μνημονιακά νομοσχέδια- προ της λήψης της απόφαση για το Μνημόνιο και τη Δανειακή Σύμβαση. Οι βουλευτές, για άλλη μια φορά, βρέθηκαν ενώπιον νομοσχεδίων της Κυβέρνησης, τα οποία δεν πρόλαβαν να μελετήσουν, δεν πρόλαβαν να εξετάσουν με τη δέουσα προσοχή. Νομοσχέδια επί των οποίων καλούνταν να ψηφίσουν υπό το εκβιαστικό, και σταθερό πια δίλημμα, «Ή τα νομοσχέδια ή πτωχεύουμε». Και γιατί; Γιατί είναι απαίτηση της Τρόικα.
Κι έτσι, η Δημοκρατία ως έννοια, και η Κυπριακή Δημοκρατία ως κράτος με εθνική κυριαρχία, δέχθηκαν άλλο ένα πλήγμα, για το ούτω επικαλούμενο, και δυστυχώς όχι αποδεδειγμένο μέχρι τώρα, «κοινό καλό», που ο Μνημονιακός μονόδρομος θα μας οδηγήσει. Απαιτούμε η τακτική αυτή να σταματήσει άμεσα. Γιατί οι απαιτήσεις της Τρόικα δεν σταμάτησαν εδώ, μάλλον εδώ ξεκίνησαν, οπόταν την ίδια πορεία ακολουθούν και τα κελεύσματα για λήψη μέτρων δια της ψήφισης νομοσχεδίων. Αυτά που έπονται λοιπόν, απαιτούμε οι βουλευτές να έχουν το χρόνο να τα μελετήσουν δεόντως, και να τοποθετηθούν επί τούτων έχοντας πλήρη γνώση, πληροφόρηση και ενημέρωση. Λάθη όπως η έγκριση κονδυλίων για τη στήριξη της Λαϊκής Τράπεζας, δεν χωρούν.
Το τρίτο σημείο, που δυναμώνει το αίσθημα απογοήτευσής μας σήμερα, αποτελεί η απρόκλητη επίθεση που δέχθηκαν δύο μέλη του Κινήματος Οικολόγων σήμερα, ευρισκόμενα στην ειρηνική εκδήλωση έξω από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, ενάντια στην ψήφιση του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης, στην παρουσία μάλιστα αστυνομικής δύναμης. Καταδικάζουμε την επίθεση αυτή, αλλά και τη στάση αδράνειας των αστυνομικών δυνάμεων. Τέτοιες συμπεριφορές πλήττουν τη Δημοκρατία, και ενδυναμώνουν το φανατισμό και την κομματοκρατία. Απαιτούμε απόδοση ευθυνών και τιμωρία των ενόχων.
Η σημερινή μέρα εγκαινίασε μια νέα εποχή της Κυπριακής Ιστορίας. Την εποχή της υποδούλωσης στην Τρόικα, την εποχή της«χρεοκρατίας», την εποχή της κατάλυσης των εννοιών της εθνικής κυριαρχίας, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης. Έπονται δύσκολα και χειρότερα. Απαιτείται όμως να αγωνιστούμε, με όλες μας τις δυνάμεις, για ένα καλύτερο αύριο για μας και για τον τόπο μας. Χρειαζόμαστε όλοι σε τούτο τον αγώνα, κι εμείς θα πράξουμε ότι μπορούμε.Γιατί «τούτη είναι η εποχή μας,καλή ή κακή, ωραία ή άσκημη, πλούσια ή φτωχή, δεν τη διαλέξαμε. Τούτη είναι η εποχή μας, ο αγέρας που αναπνέμε, η λάσπη που μας δόθηκε, το ψωμί, η φωτιά, το πνέμα! Ας δεχτούμε παλικαρίσια την ανάγκη. Πολεμικός μας έλαχε ο κλήρος, ας ζώσουμε σφιχτά τη μέση μας, ας αρματώσουμε το κορμί,την καρδιά και το μυαλό μας! Ας πιάσουμε τη θέση μας στη μάχη!» (Νίκος Καζαντζάκης, Ασκητική)