Η «άσωτη» Κύπρος και οι « Φρόνιμες-Παρθένες.. Χώρες » της Ευρώπης !

Όσο περνούν οι μέρες, γίνεται ολοένα και πιο φανερό, πως η απόφαση του Eurogroup για την Κύπρο, δεν ήταν η ορθότερη.. Λίγοι αμφιβάλλουν πλέον, ότι η σκληρή και «βίαιη» τιμωρία που επιβλήθηκε στην Κύπρο, υπερβαίνει κατά πολύ την αιτία της, γεγονός που μετατρέπει τον σωφρονιστικό χαρακτήρα της ποινής.. σε πράξη ετσιθελικής οικονομικής εξόντωσης!

Προκαλεί μελαγχολία η πιο πάνω διαπίστωση, αφού μέχρι τώρα ξέραμε, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν δημιουργήθηκε και δεν περιλαμβάνει στις αρχές και στις αξίες της, το πρότυπο του σκληρού τιμωρού, που εκθεμελιώνει και κατακαίει την οικονομία μιας χώρας, κρίνοντας την ως «αμαρτωλή και ανυπάκουη». Επιπρόσθετα, δεν νοείται «Ευρωπαϊκή Ένωση» χωρίς αλληλεγγύη, χωρίς την αποδοχή της διαφορετικότητας, έννοιες που αποτελούν, τα βασικά συστατικά της ίδρυσης της.

Οι δρακόντειοι κεφαλαιακοί περιορισμοί καθυπόδειξη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, μπορεί μεν, να συντηρούν.. προσωρινά μια «περίεργη ηρεμία», δεν έλυσαν όμως τα προβλήματα. Στην καλύτερη περίπτωση, πρόκειται για πρόσκαιρη ανακούφιση. Σε λίγες εβδομάδες ίσως, οι περιορισμοί να «αναβαθμιστούν» από προσωρινή λύση, σε μέρος ενός ακόμα βαθύτερου προβλήματος, αφού πρώτος στόχος εξακολουθεί να είναι ο περιορισμός εκροής των καταθέσεων.

Γνωρίζαμε, πως πρώτιστο μέλημα μιας «οικογένειας» όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι η διαφύλαξη των μελών της, και όχι η εξοντωτική τιμωρία κάποιων «ασεβών» για να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι.

Η επιβολή οικονομικών καταστροφών όπως στην περίπτωση της Κύπρου, δεν λύνει προβλήματα και ούτε τρέφει ανέργους πεινασμένους…

Είναι σίγουρο, ότι ευθυνόμαστε και εμείς, για το θλιβερό κατάντημα μας.. Πρώτα ως κράτος, ως πολιτεία, ως σύστημα, ως λαός, συμβάλαμε αρνητικά, ζούσαμε σε μια «εικονική πραγματικότητα» που δεν θέλαμε να διαταραχθεί, μας βόλευε και μας εξυπηρετούσε. Έως εδώ όμως .. γιατί θα ήταν αστείο να πιστέψουμε για παράδειγμα πως η Κύπρος , η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία, αποτελούν περιπτώσεις «άσωτων θυγατέρων» που πρέπει να απομπευθούν στο πυρ..το εξώτερον, για να παραδειγματιστούν οι υπόλοιπες « Φρόνιμες- Παρθένες.. Χώρες » της Ευρώπης!

Γιατί απλά, ούτε «σεμνές και φρόνιμες – παρθένες χώρες» υπάρχουν στην Ευρώπη, ούτε και η Κύπρος μαζί με τις υπόλοιπες χώρες της νότιας Ευρώπης είναι «άσωτες και αμαρτωλές..»

Κάνουν λάθος λοιπόν οι ευρωπαίοι ειδήμονες.., αν πιστεύουν πως η εξόντωση της « μικρής άσωτης και αμαρτωλής» Κύπρου, θα είναι η απαρχή για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της Ευρώπης. Ίσως σύντομα διαπιστώσουν, ότι η πρακτική της επιβολής ετσιθελικών ποινών εξόντωσης, να ανοίξει διάπλατα τις πύλες του μεγάλου κακού για την Ευρώπη.

Η πρακτική της «παραδειγματικής τιμωρίας» είναι δίκοπο.. μαχαίρι. Γιατί, μπορεί μεν να στηρίζει πρόσκαιρα, μια ισορροπία «ευεργετικού τρόμου», αλλά να μην ξεχνάει κανείς, ότι περικλείει και άλλους κινδύνους…

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι και τώρα, σιγά- σιγά, μέρα με τη μέρα, παγιώνεται ανάμεσα στους λαούς των χωρών της Ευρώπης, σε μεγάλο ή μικρό βαθμό, η ιδέα μιας ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, αφού πέρα από κυβερνήσεις και τράπεζες.., υπάρχει και η ανάγκη επιβίωσης των Ευρωπαίων πολιτών!

Σολωμός Κυριάκου
Μέλος της Πολιτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκού Κόμματος