Η Ευρωπαική Ένωση μπορεί να συντρίψει την τουρκική οικονομία επιβάλλοντας ακόμα πιο αυστηρά μέτρα, όμως επί του παρόντος, θα πρέπει να διαχειριστούμε την πραγματικότητα ως έχει διαμορφωθεί. Πάντως, το νομικό πλαίσιο της ΕΕ για μέτρα-κυρώσεις κατά της Τουρκίας είναι γεγονός και από μόνο του διαψεύδει όσους θεωρούν ανέφικτη την πολιτική πρόκλησης κόστους και πρωτίστως αποστομώνει όσους δεν έχουν κάτι να αντιπροτείνουν.
Πλέον, οι Κυβερνήσεις των 28 κρατών μπορούν να υποβάλουν ονόματα προσώπων, εταιρειών ή οντοτήτων που εμπλέκονται ή υποβοηθούν άμεσα ή έμμεσα τις τουρκικές παρανομίες «στα ύδατα της Ευρ. Ένωσης», στα οποία περιλαμβάνονται η θάλασσα και η ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τα ονόματα θα εξετάζονται από τεχνική ομάδα, με την τελική απόφαση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπου απαιτείται ομοφωνία. Η κ. Μογκερίνι, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής και Ύπατη Εκπρόσωπος για Εξωτερική Πολιτική και Ασφάλεια, ευνοώντας μάλλον αυστηρότερη στάση, εξήγησε ότι τα μέτρα θα προσαρμόζονται ανάλογα με τη συμπεριφορά της Τουρκίας.
Το μάθημα είναι απλό. Μόνο με ορθολογισμό στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής μπορούμε να ευελπιστούμε σε αποδεκτή λύση. Τα περί «καλού κλίματος» είναι φαιδρότητες που βολεύουν τους ξένους και την Τουρκία. Το ζητούμενο τώρα είναι κατά πόσον η Κυπριακή Δημοκρατία, θύμα των τουρκικών παρανομιών, θα αξιοποιήσει στο μέγιστο το πλαίσιο επιβολής μέτρων. Θα καταγγελθούν εταιρείες όπως η τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίων και πρόσωπα όπως ο πρώην Υπουργός Ενέργειας και γαμπρός του Ερντογάν;
Σε παγκόσμιο επίπεδο, βρισκόμαστε ενώπιον μιας συγκυρίας εξελίξεων που θα φέρουν ρήξη και ενδεχομένως άλμα ιστορικών διαστάσεων. Τέτοιες εξελίξεις αποτελούν η επικείμενη έξοδος του Ην. Βασιλείου, η επιθυμία των ευρωκεντρικών δυνάμεων για στρατηγική αυτονομία της ΕΕ, η βρόμικη συμπαιγνία του Τραμπ με τον Ερντογάν που κρύβει προσωπικά και όχι αμερικανικά συμφέροντα, το αμερικανικό στρατιωτικό οικοδόμημα που αντιτίθεται στην υποχωρητικότητα προς την Τουρκία, το αμερικανικό Κογκρέσο που εναντιώνεται στην νέο-οθωμανική Τουρκία κ.ά. Ταυτοχρόνως, στην Ευρώπη ο Μακρόν αναλαμβάνει συνεχώς αυξανόμενο ηγετικό ρόλο και επιρροή θεωρώντας την Τουρκία ως τη σοβαρότερη απειλή για την Ευρώπη. Η αναφορά του Μακρόν σε «εγκεφαλικό θάνατο» του ΝΑΤΟ, αμφισβητεί ευθέως την αυτόματη αλληλεγγύη των κρατών του σε περίπτωση που ένα δεχτεί επίθεση και αποτελεί προετοιμασία για άλμα στην ευρωπαϊκή πορεία.
Στο παρελθόν, Ελλάδα και Κύπρος χάσαμε εξ υπαιτιότητάς μας μοναδικές ευκαιρίες να αξιοποιήσουμε την παρουσία μας στην ΕΕ. Πώς θα ήμασταν εάν Ελλάδα και Κύπρος ήταν οικονομικά εύρωστες, με ουσιαστική διείσδυση στα Δ. Βαλκάνια; Πώς θα ήμασταν εάν το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα εξελισσόταν και λειτουργούσε σε στέρεη βάση ως πολλαπλασιαστής ισχύος; Επομένως, ας αξιοποιήσουμε ορθολογιστικά όσα σημαντικά έχουμε ενώπιόν μας (ενέργεια, παρουσία στην ΕΕ, συμμαχίες στην περιοχή, πρόκληση κόστους στην Τουρκία κ.ά.) με διορατικότητα και μεθοδικότητα μπροστά στις εξελίξεις.
Κώστας Μαυρίδης – Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D)
costas.mavrides@europarl.europa.eu