Του Λάμπρου Λάμπρου*
Για να χρησιμοποιήσουμε μια πολύ γνωστή ρήση των στελεχών του ΔΗΣΥ και της κυβέρνησης, ο καθένας πρέπει να κρίνεται από το αποτέλεσμα της πολιτικής του.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών της κυβέρνησης όσον αφορά το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας; Το κόστος ανεβαίνει συνεχώς, δεν υπάρχει στον ορίζοντα καμία προοπτική για επίλυση του προβλήματος και ηκυπριακή κοινωνία υποφέρει καθημερινά και ταλαιπωρείται.
Για το αυξημένο κόστος ηλεκτρισμού ακούγονται πολλά και γίνονται πολλές αναλύσεις οι οποίες μπερδεύουν και θολώνουν τα πράγματα αντί να τα ξεκαθαρίζουν. Στη δική μου αντίληψη τα πράγματα είναι απλά. Για να έχουμε μείωση στη τιμή του ηλεκτρισμού έπρεπε να είχαν γίνειτρία πολύ απλά πράγματα:
Πρώτο, έπρεπε να αλλάξουμε το καύσιμο που χρησιμοποιεί η ΑΗΚ εισάγοντας Φυσικό Αέριο σε χαμηλή τιμή.
Αυτή η κυβέρνηση έκανε 3 αποτυχημένες προσπάθειες. Συνεχώς άλλαζε στόχους και μεθόδους, άλλαζε διαδικασίες, μετάθετε χρονοδιαγράμματα ενώ το αποτέλεσμα ήταν πάντα πλήρης αποτυχία. Το 2011 η ΔΕΦΑ ήταν έτοιμη να υπογράψει συμβόλαιο με την Shell για εισαγωγή Φυσικού Αερίου. Αν προχωρούσε αυτή η διαδικασία σήμερα θα είχαμε στην Κύπρο Φυσικό Αέριο σε πολύ ικανοποιητική τιμή και το κόστος ηλεκτρισμού θα ήταν πολύ μειωμένο. Δυστυχώς όμως μέσα σε μια νύχτα τότε, τα στελέχη του ΔΗΣΥ με πρώτο και καλύτερο τον Αβέρωφ Νεοφύτου μετατράπηκαν σε ειδικούς επί του Φυσικού Αερίου και αποφάσισαν ότι σε 3 χρόνια θα έχουμε δικό μας Αέριο. Σε συνεργασία με τα ΜΜΕ, το ΔΗΚΟ και την κυβερνώσα τότε Βουλή δημιούργησαν μια εξαιρετικά εχθρική ατμόσφαιρα, καλλιέργησαν ότι η συμφωνία ήταν σκάνδαλό και στο τέλος την ακύρωσαν. Δικαιολογημένα λοιπόν κάποιος μπορεί να στείλει το λογαριασμό της ΑΗΚ, που συνεχίζει ακόμη να έχει καύσιμο το πετρέλαιο, στον κ. Αβέρωφ Νεοφύτου.
Το δεύτερο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να ρυθμίσουμε την αγορά ηλεκτρισμού με τρόπο που να εντάξουμε, προγραμματισμένα και στη βάση ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού, περισσότερες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) στην παραγωγή ηλεκτρισμού.
Μετά από ένα σωρό ευρωπαϊκές οδηγίες και ρυθμιστικές αποφάσεις, το αρμόδιο Υπουργείο αδυνατεί ακόμη και σήμερα να ρυθμίσει την αγορά. Χρονοδιαγράμματα τέθηκαν πολλές φορές αλλά κανένα από αυτά δεν υλοποιήθηκε. Όμως, έχουμε συμβατικές υποχρεώσεις έναντι της ΕΕ για το ποσοστό διείσδυσης των ΑΠΕ μέχρι το 2020. Ο χρόνος περνά και δεν φαίνεται στον ορίζοντα καμία προοπτική για να υλοποιήσουμε αυτούς τους στόχους. Παραδεχτήκαν ουσιαστικά την ανικανότητά τους και αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε ενδιάμεση αγορά μέχρι να ολοκληρώσουν τις διαδικασίες. Ακόμη όμως και αυτή η μεσοβέζικη λύση που βρήκαν, έχει κενά και αδυναμίες με αποτέλεσμα ούτε αυτή να οδηγεί σε μείωση του κόστους. Πριν λίγες μέρες σε συζήτηση στη Βουλή παραδέχτηκαν τελικά δεν θα καταφέρουν να υλοποιήσουν ούτε τα νέα χρονοδιαγράμματα. Το τιμολόγιο για όληαυτή την ανικανότητα των αρμόδιων υπηρεσιών μπορεί να πάει στον Υπουργό Εμπορίου Γιώργο Λακκοτρύπη.
Τρίτο βήμα που έπρεπε να γίνει για να ελεγχθεί η ραγδαία αύξηση της τιμής του ηλεκτρισμού, ήταν ο αναγκαίος εκσυγχρονισμός και η βελτίωση της αποτελεσματικότητας της ΑΗΚ. Δυστυχώς από τα αποτελέσματα φαίνεται ότι ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Το Διοικητικό Συμβούλιο του οργανισμού όχι μόνο δεν κατάφερε να πάρει μπροστά τον οργανισμό αλλά τον κρατά καθηλωμένο και αναποτελεσματικό.
Για όλα τα πιο πάνω είναι ξεκάθαρό ότι ο λογαριασμός που πληρώνουμε δεν είναι τυχαίος.
Είναι το αποτέλεσμα των αδυναμιών, της ανικανότητάς και των παλινδρομήσεων της κυβέρνησης Αναστασιάδη – Συναγερμού.
Κανένας συμπολίτης μας δεν θα έχει άδικό αν ζητήσει από αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα να το πληρώσουν.
* επικεφαλής Γραφείου Ενέργειας της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ