Η εντύπωση ότι οι κάτοικοι των κοινοτήτων του Ακάμα επιθυμούν να τον τσιμεντώσουν είναι άκρως αβάσιμη και εσφαλμένη
Εδώ και λίγο καιρό, μετά και τη δημοσιοποίηση της Μελέτης Εκτίμησης Επιπτώσεων στο Περιβάλλον, οργανωμένα περιβαλλοντικά σύνολα έχουν εκφράσει τις ανησυχίες τους γύρω από το Σχέδιο Αειφόρου Ανάπτυξης του Ακάμα και ειδικότερα για τη δημιουργία ασφαλτικών διόδων στον Ακάμα, που, όπως διατείνονται, αποσκοπεί στη μετατροπή του Ακάμα σε μια κερδοφόρα βιομηχανία.
Ως κάτοικος της περιοχής, ωστόσο, επιτρέψτε μου να έχω αντίθετη άποψη. Όπως έχει αποδειχθεί, το υφιστάμενο καθεστώς των δρόμων απέτυχε να προστατέψει τα δέντρα, τους θάμνους και γενικά τη χλωρίδα της περιοχής, αφού εννιά μήνες τον χρόνο είναι πνιγμένα στη σκόνη, η οποία είναι καταστροφική. Στην παρούσα τους κατάσταση, οι δρόμοι στον Ακάμα είναι προσβάσιμοι μόνο με τετράτροχες και αυτοκίνητα 4Χ4, τα οποία προκαλούν μεγάλη ζημιά στο φυσικό περιβάλλον.
Επιπλέον, είναι γενικώς παραδεκτό ότι οι δρόμοι εντός του Ακάμα είναι άκρως επικίνδυνοι. Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες αριθμού τραγικών δυστυχημάτων, τα οποία οδήγησαν σε θανάτους και σοβαρούς τραυματισμούς.
Πέραν τούτου, το υφιστάμενο οδικό δίκτυο του Ακάμα δυσχεραίνει την πρόσβαση πυροσβεστικών οχημάτων, ασθενοφόρων και οχημάτων του Τμήματος Δασών στην περιοχή, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές συνέπειες σε περίπτωση πυρκαγιάς ή ατυχήματος.
Η καταστροφή του Ακάμα συνεπάγεται και καταστροφή των κοινοτήτων της περιοχής. Εμείς, ως κάτοικοι της περιοχής είμαστε οι πρώτοι που επιθυμούμε την προστασία και την ευημερία του φυσικού περιβάλλοντος, αφού από αυτό εξαρτάται η δική μας υγεία και ευημερία. Η εντύπωση ότι οι κάτοικοι των κοινοτήτων του Ακάμα επιθυμούν να τσιμεντώσουν τον Ακάμα και να καταστρέψουν το φυσικό του περιβάλλον, είναι άκρως αβάσιμη και εσφαλμένη.
Εμείς, οι κάτοικοι της περιοχής, οραματιζόμαστε έναν Ακάμα περιβαλλοντικά προστατευμένο και ασφαλή για κάθε Κύπριο πολίτη που επιθυμεί να τον επισκεφτεί. Οραματιζόμαστε, επίσης, ότι οι κυβερνώντες θα καταφέρουν να βρουν τη χρυσή τομή, ώστε δίπλα σε αυτό το καταπράσινο περιβάλλον που θα σφύζει από ζωή, να μπορέσουμε να ευημερήσουμε κι εμείς.
Εδώ και 30 χρόνια, όσοι ζούμε στις παρυφές του Ακάμα έχουμε νιώσει στο πετσί μας την εγκατάλειψη και την περιθωριοποίηση, καθώς έχουμε στερηθεί το δικαίωμα να μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τις περιουσίες μας, ένα δικαίωμα το οποίο απολαμβάνει όλη η υπόλοιπη Κύπρος εκτός από τους πρόσφυγες της τουρκικής εισβολής του 1974. Μετά τη Δήλωση Πολιτικής το 1989, μεγάλες περιοχές του Ακάμα και τεράστιος αριθμός ιδιωτικών περιουσιών καθορίστηκαν με τον πολεοδομικό χαρακτηρισμό Προστασία της Φύσης και με μηδενικό συντελεστή δόμησης, εντός των οποίων απαγορεύτηκε η οποιαδήποτε ανάπτυξη.
Από τότε μέχρι σήμερα, το Κράτος δεν έχει δώσει καμία αποζημίωση στους ιδιοκτήτες που δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν με κανένα τρόπο τις περιουσίες τους, ούτε έλαβε άλλα μέτρα για να αντισταθμίσει τη δέσμευση των περιουσιών, όπως η ανταλλαγή και η απαλλοτρίωση.
Ως αποτέλεσμα, τα χωριά μας έχουν καταδικαστεί στη μιζέρια και την ερήμωση. Τα στατιστικά στοιχεία αντανακλούν το μέγεθος του προβλήματος, αφού ο πληθυσμός των επτά κοινοτήτων του Ακάμα, σύμφωνα με την απογραφή του 1976, ήταν 2527, ενώ κατά την απογραφή του 2011 καταγράφηκαν μόλις 1498 κάτοικοι, δηλαδή υπέστη μείωση της τάξεως του 41%.
Ως κάτοικοι των κοινοτήτων του Ακάμα, διεκδικούμε μια ήπια αειφόρο ανάπτυξη, η οποία θα σέβεται το περιβάλλον, αλλά θα οδηγήσει και στη διατήρηση της ανθρώπινης ζωής στην περιοχή. Μαζί με τις περιουσίες μας, διακυβεύεται και το μέλλον των παιδιών μας!
Γιάγκος Τσίβικος,
Κοινοτάρχης Ίνειας