Το πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής για την Οικονομία – σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας – αποτελεί καταπέλτη ασήκωτων πολιτικών ευθυνών κατά του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος καταλογίζεται ως ο πρώτος και κύριος υπαίτιος για την κατάσταση στην οποία περιήλθε η οικονομία της χώρας στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Ευθύνες επίσης καταλογίζονται σε διαφορετικό βαθμό, στο προηγούμενο Υπουργικό Συμβούλιο, στα συγκυβερνώντα κόμματα της προηγούμενης διακυβέρνησης, στο νυν και στους δύο προηγούμενους διοικητές της Κεντρικής Τράπεζας, αλλά και στο νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Εάν οι ανωτέρω πληροφορίες ευσταθούν, τότε βρισκόμαστε ενώπιον μιας σχεδόν καθολικής αποτυχίας του πολιτικού συστήματος να καθοδηγήσει σωστά τη χώρα και να προστατεύσει τον τόπο και τους πολίτες από βιβλικές καταστροφές της οικονομίας και τις απροσμέτρητα οδυνηρές συνέπειές τους. Η εξυγίανση των τραπεζών μπορεί να επιτύχει∙ αλλά η εξυγίανση του πολιτικού συστήματος φαντάζει σισύφειος άθλος.
Είναι εμφανές τοις πάση, ότι οι πολιτικές ευθύνες και συνέπειες, δεν είναι από μόνες τους επαρκείς για να θεραπεύσουν ένα χρόνια ασθενές πολιτικό σύστημα, το οποίο υποθάλπει την αδιαφάνεια, τη διαφθορά και την ατιμωρησία.
Δεν υπάρχει όμως νομοθεσία στο Κυπριακό δίκαιο για προσωπικές ποινικές ευθύνες είτε των πολιτικών που ενεργούν αστόχαστα και καταστροφικά, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πολιτικών τους στην οικονομία, είτε των τραπεζιτών που παίρνουν υπερβολικό ρίσκο με τα κεφάλαια των πελατών τους, προβαίνουν σε τοξικά δάνεια ή αλόγιστες επενδύσεις, που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε κατάρρευση των τραπεζών τους ή σε κρατική στήριξη των τραπεζών για να μην καταρρεύσουν.
Η γκιλοτίνα της τιμωρίας της κάλπης θα πρέπει να συνοδευθεί και από τον πέλεκυ της δικαιοσύνης. Το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών είχε από καιρό εισηγηθεί τη δημιουργία νομοθεσίας για προσωπική, ποινική ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις που οδηγούν σε καταστροφή της οικονομίας ή του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Επαναφέρουμε και εμφαντικά επαναλαμβάνουμε την πρότασή μας, η οποία είναι τώρα πιο επίκαιρη και έχει αποδειχθεί πιο αναγκαία από ποτέ. Κανένας δεν πρέπει να μένει στο ποινικό απυρόβλητο ή σε ασυλία για την καταστροφή της οικονομίας∙ είτε αυτός είναι τραπεζίτης, ανεξάρτητός αξιωματούχος, υπουργός ή αρχηγός του κράτους. Το παράδειγμα της Ισλανδίας, όπου ο πρώην πρωθυπουργός τέθηκε ποινικά υπόλογος για την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της χώρας, μας δείχνει το δρόμο.
Η δημιουργία τέτοιας νομοθεσίας για προσωπική ποινική ευθύνη θα έστελνε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι η κοινωνία (η οποία καλείται να σηκώσει τεράστιο βάρος από απερίσκεπτες και αλόγιστες πράξεις πολιτικών, αξιωματούχων και τραπεζιτών) είναι αποφασισμένη να αποτρέψει και να προλάβει τέτοιες συμπεριφορές.
Θα αποτελούσε περαιτέρω τροχοπέδη στην πολιτική αμετροέπεια, στη λήψη υπερβολικού ρίσκου, ή απερίσκεπτων ή αλόγιστων επενδύσεων των τραπεζών και θα συνέβαλλε σε πιο προσεκτική λήψη αποφάσεων. Θα υπογράμμιζε τέλος, αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί τον κανόνα, και όχι την εξαίρεση του πολιτικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος, ότι δηλαδή, αυτοί που απολαμβάνουν τις μεγαλύτερες τιμές, εξουσίες και ωφελήματα, θα βαρύνονται και με τις μεγαλύτερες ευθύνες.
ΚΙΝΗΜΑ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΣΤΩΝ