Με την απόφαση (285/2012) του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας η φοροδιαφυγή στοιχειοθετείται πλέον ως έγλημα, ανεξάρτητα απο το σκοπό για τον οποίο ο δράστης προέβει στην απόκρυψη της φορολογητέας ύλης. Στην απόφαση γίνεται σαφές πως για τη στοιχειοθέτηση του εγλήματος της φοροδιαφυγής απαιτείται η έκδοση πλαστών ή εικονικών φορολογικών στοιχείων ή η αποδοχή πλαστών ή εικονικών φορολογικών στοιχείων και η γνώση έστω και με την έννοια της αμφιβολίας, της πλαστότητας ή της εικονικότητας των εν λόγω στοιχείων, καθώς επίσης και η θέληση ή αποδοχή του δράστη να προβεί στην έκδοση των πλαστών ή εικονικών φορολογικών στοιχείων ή να αποδεχτεί εικονικά φορολογικά στοιχεία.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου κάνει ξεκάθαρο ότι δεν απαιτείται πλέον σκοπός του δράστη, ως επιπρόσθετο στοιχείο για τη θεμελίωση του εγκλήματος της φοροδιαφυγής, σε αντίθεση με τον νόμο 1591/1986, που απαιτούσε και σκοπό του δράστη να αποκρύψει τη φορολογητέα ύλη, προκειμένου να θεμελιωθεί η κατηγορία.